Over ‘Blauwe tomaten’ van Elodie Heloise voor NBD Biblion, 14 juli 2023:
‘Blauwe tomaten’ is een roman over schuld, boete en vergeving. Het verhaal speelt zich af op Curaçao waar shon Mi in de binnenstad een opvang voor zwervers bestiert, Kevin zijn kleine zusje probeert te beschermen, pastoor Bree zich geconfronteerd ziet met misbruik, de drankverslaafde Wesu zijn oude beroep oppakt om een al lang uitstaande rekening te vereffenen en Dominique tegen wil en dank haar weg vindt. Toegankelijk geschreven. Met expliciete scènes. Elodie Heloise (1968) woont en werkt op Curaçao, het eiland waar ze opgroeide. Ze is de auteur van ‘Herinneringen aan Curaçao’ (2006), ‘Carnaval op Curaçao’ (2011), de verhalenbundel ‘Woestijnzand’ (2012) en het jeugdboek voor alle leeftijden ‘Shusu en Sir Raylison’ (2019). ‘Blauwe Tomaten’ is haar eerste roman.
Meer over ‘Blauwe tomaten’
Meer over Elodie Heloise bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Woestijnzand
Elodie Heloise – Blauwe Tomaten. Roman
Elodie Heloise
Blauwe Tomaten
roman
Curaçao, Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen,
400 blz., € 23,50
eerste druk mei 2023
ISBN 978-94-93214-96-5
Blauwe Tomaten vertelt het verhaal van onverwachte ontmoetingen die tot waarheden leiden waar schuld, boete en vergeving bekeken worden vanuit het menselijke (on)vermogen met de eigen beperkingen om te gaan. Deze roman speelt zich af op Curaçao waar shon Mi in de binnenstad een opvang voor zwervers bestiert, Kevin zijn kleine zusje probeert te beschermen, pastoor Bree zich geconfronteerd ziet met misbruik, de drankverslaafde Wesu zijn oude beroep oppakt om een al lang uitstaande rekening te vereffenen en Dominique tegen wil en dank haar weg vindt.
De zee kolkt, draait en deint. Net als haar gedachten dat doen. Feiten. Blijf bij de feiten. Welke feiten? Wat zijn de feiten? Alles wat ze weet, of denkt te weten, is in beweging zonder dat ze er nog grip op lijkt te hebben. (…) Het ‘waarom ze uit elkaar zijn gegaan’ begint invulling te krijgen. Maar waarom sloeg hij haar? Zo erg dat ze vluchten moest? En waarom heeft haar moeder niks verteld hierover? Waarom? Wat houdt Nora achter? En wat voor een vent mishandelt zijn vrouw en wil niks meer met z’n kind te maken hebben? Dan moet je toch een klootzak zijn? Maar hij huilde en heeft met haar gespeeld met de zee. Ze heeft het teruggezien. En het heeft haar onderuit geschopt. Zoals ook de herinneringen doen die zich de laatste tijd aandienen wanneer ze daar zin in hebben. Herinneringen waarin die klootzak een rol speelt. En geen klootzak is.
Elodie Heloise (1968) woont en werkt op Curaçao, het eiland waar zij opgroeide. Ze is de auteur van Herinneringen aan Curaçao (2006) bij uitgeverij Memento Vivi, Carnaval op Curaçao (2011) bij Carib Publishing, de verhalenbundel Woestijnzand (2012) bij uitgeverij In de Knipscheer en het jeugdboek voor alle leeftijden Shusu en Sir Raylison (2019) bij Fundashon Sembra Buki. Blauwe Tomaten is haar eerste roman. Elodie Heloise is een sociaal maatschappelijk geëngageerd schrijver die haar schrijfkilometers heeft gemaakt in de journalistiek en daarbuiten met altijd het eiland Curaçao dicht aan haar hart. Meer info op www.elodieheloise.com
Meer over Elodie Heloise op deze site
Elodie Heloise leest verhaal uit ‘Terras’ op video
Het nog lopende nummer 18 van ‘Terras’, tijdschrift voor internationale literatuur, is voor een belangrijk deel gewijd aan de Cariben. Een van de auteurs in het nummer is Elodie Heloise, van wie vier korte verhalen (waarvan drie niet eerder gepubliceerd) werden opgenomen. Het nummer kon bij verschijnen niet gepresenteerd worden. In plaats daarvan vroeg de redactie haar het verhaal ‘De waker’ op beeld voor te lezen. Het verhaal verscheen eerder in de bundel ‘Woestijnzand’ (In de Knipscheer, 2012).
Kijk hier naar de video
Meer over het Caribennummer van Terras
Meer over Elodie Heloise bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Je krijgt zin om zelf af te reizen.»
Over ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise op WelkBoek, 22 april 2014:
Een Nederlandse in Curaçao. Elodie verhaalt van haar eigen belevenissen, maar ook van schilderachtige figuren die ze tegenkomt op straat. Het land, de taal en de mensen worden goed getypeerd in deze verhalen. Het trekt, en het mysterie waart rond. Je krijgt zin om zelf af te reizen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Woestijnzand’
«Elodie Heloise is een geboren vertelster die de lezer charmeert met deze stijlvolle, poëtische en verrassende verhalen.» – Walter Palm
Over ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise voor NBD Biblion, 05 december 2012:
De verhalen verrassen de lezer. (…) In het titelverhaal neemt het door de slavenopzichter vermoorde kind van een slavin generaties lang wraak op de slaveneigenaar Johan Andriesen en tevens vader van dit kind, tot Johan uit gewetenswroeging zelfmoord pleegt. De Curaçaose schrijfster en journaliste bij het Antilliaans dagblad heeft een dichterlijke inslag.
Lees hier de recensie
Meer over Woestijnzand
«Curaçao heeft er weer een belangrijke schrijver bij.» – Ezra de Haan
Over ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise op Caraïbisch Uitzicht, 16 november 2012:
Typerend voor het proza dat Elodie Heloise schrijft, is dat het vlot leest en dat de taal in dienst staat van het verhaal. De korte en lange verhalen in ‘Woestijnzand’ geven het leven op Curaçao perfect weer. Door steeds weer nieuwe invalshoeken te kiezen, schetst Elodie Heloise hoe de bewoners van dit Caribische eiland leven en leefden. Vooral in de langere verhalen van de auteur zie je het verteltalent naar voren komen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Woestijnzand’
«Een hartenkreet van de schrijfster over het eiland waar zij woont.» – Marjo van Turnhout
Over ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise op Leestafel, 16 november 2012:
Sfeervolle vertellingen, die gaan over de geschiedenis, zoals bijvoorbeeld het titelverhaal, waarin de gruwel van de slavernij belicht wordt; of over het klimaat van het eiland: de hitte en het voorkomen van orkanen, die steeds net niet komen. Een ander thema is de verloedering van de afgelopen decennia, onder invloed van drugs, en het verschil in rang en stand: zwervers op straat versus de betere stand die zich opsluit achter hekken. Natuurlijk vinden we een vleugje magie in de verhalen terug, en bijgeloof, en emoties die niet specifiek Curaçaos zijn, maar gewoon menselijk: liefde, bedrog, en gelukkig humor.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Woestijnzand’
«Waar een klein land groot in is. ‘Woestijnzand’ op Curaçao gepresenteerd» – Jeroen Heuvel
Over ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise op Caraïbisch Uitzicht, 11 november 2012:
Woestijnzand, de bundel verhalen van Elodie Heloise, is zaterdagmiddag op Curaçao gepresenteerd. Op het strand van Playa Kanoa had de auteur voor dit geboortefeest vrienden, familie en kennissen uitgenodigd. Roy Colastica en Laura Quast waren gevraagd het verhaal Schelpenvlees voor te dragen. Jeroen Heuvel bracht samen met Jelleke Praamsma en Rianne Plaisier de proloog in een theaterjasje ten gehore. (…) ‘Niemand van ons is hetzelfde maar we herkennen elkaar als mensen; meestal; tegenwoordig. Hoewel we vreemdelingen niet zoveel mens vinden. Als wij zelf. Soms zijn we méér mens. Soms minder. Wat doe je met je eigen interpretatie? Een schrijver wil iets, uit zich. Een lezer wil iets, vergelijkt. Het geschrevene met z’n eigen wereldbeeld. Elodie schreef in “Woestijnzand” een proloog – gesprek, gevonden op straat. Wij laten één leesinterpretatie hiervan zien.’
Lees hier het bericht en hier in Antilliaans Dagblad
Bekijk hier de foto’s
Alles over ‘Woestijnzand’
«Elodie Heloise is er zonder meer in geslaagd haar Curaçao met zijn bewoners tot leven te brengen.» – Koos van den Kerkhof
Over ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise in Ñapa (Amigoe), zaterdag 20 oktober 2012:
Met haar eerste verhalenbundel ‘Woestijnzand’ heeft schrijver Elodie Heloise een nieuwe bijdrage geleverd aan de Curaçaose literatuur die er mag zijn. Ze beschikt over een natuurlijk verteltalent dat de weg vindt tussen vernieuwing en traditie en het eiland een oorspronkelijke literaire stem geeft. Haar verhalen beginnen vrijwel altijd abrupt in een situatie, maken de lezer getuige van de vertelde werkelijkheid en hebben niet altijd plot. Heloise gaat geen enkel thema uit de weg. Of het nu discriminatie is, vergankelijkheid, overleven, slavernij, overspel of de botsing van magie en artsenij. Alles wat de geschiedenis heeft voortgebracht, opduikt in de hedendaagse realiteit maakt ze tot onderwerp van haar verhalen.
Lees hier de recensie
Meer over Elodie Heloise
«Elodie Heloise maakt in haar bundel een aantal traditionele Curaçaose thema’s opnieuw bespreekbaar.» – Wim Rutgers
Over ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise in Antilliaans Dagblad, 6 oktober 2012:
Met overbekende onderwerpen zoals loten, drugs, bruha, slavernij en discriminatie komt Elodie Heloise bij de argeloze lezer binnen om die overbekende gegevens op een nieuwe en originele manier te vertellen. (…) Uiteindelijk heb ik ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise niet gelezen om zijn vernieuwende inhoud, maar ben ik wel geboeid geraakt door de stijl.
Lees hier de hele recensie of in Antilliaans Dagblad, blz. 14 en blz. 15
Meer over Woestijnzand