Maandag 7 maart Djordje Matic in ‘Kunst & Cultuur’

Djordje Matic2Foto Harry van Kesteren

Over ‘Haarlem nocturne’ van Djordje Matic op Amsterdam FM-Radio, 7 maart 2016:
In het tweede uur van Kunst & Cultuur (vanaf 16.oo uur) is Djordje Matic te gast met zijn deze week te presenteren Nederlandse poëziedebuut ‘Haarlem nocturne’. In 2013 verscheen in Kroatië zijn dichtbundel ‘Lingua franca’, een van de best ontvangen dichtbundels van de afgelopen jaren in de Balkan-regio. Voor zijn in 2014 gepubliceerde essayboek ‘The Secret Life of Songs’ (over populaire Kroatische muziek van de jaren negentig) werd hij in 2015 in Kroatië bekroond met de essayprijs.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Haarlem nocturne’

«John Coltrane en Ben Webster zingen door de bundel.» – Paul Lips

Opmaak 1Over ‘Haarlem Nocturne’ van Djordje Matic in Haarlems Dagblad, 19 januari 2016:
In het titelgedicht ‘Haarlem Nocturne’ beschrijft hij hoe hij ’s nachts een ‘potje’ gaat praten bij het standbeeld van de vermeende uitvinder van de boekdrukkunst op het ‘Grote Plein’. Allebei zijn ze buitenstaander: ‘…Met die geheime kennis/praten we vertrouwelijk met elkaar:/ik, de Vliegende Balkaniër/en hij, een lokale dromer/van vergane dromen…’. (…) Muziek inspireert hem name de jazz. Tijdens zijn onbezorgde jeugd in een intellectueel gezin kwam hem via de radio al het internationaal vermaarde ‘Hocus Pocus’ van Focus ter ore. Hij raakte geïnteresseerd in punk- en metalmuziek, stelde fanzines samen, en was verbluft toen hij in 1986 een concert van jazztrompettist Miles Davis in Belgrado bezocht. ‘Harlem Nocturne’ (een jazzstandard uit 1939 van Earle Hagen en Dick Rodgers), ‘Amsterdam after dark’ (Steve Coleman), John Coltrane en Ben Webster zingen door de bundel. Al zwervend en dichtend trekt de ‘expert in eenzaamheid’ Matic langs rood verlichte ramen in Amsterdam. Langs doodlopende wegen, reclames in brandende kleuren en ‘dreigende straatpalen’, om uit te komen bij de gedenkplaat van Chet Baker, die bij Hotel Prins Hendrik overleed. ‘…Een gemartelde zak botten en vlees/op de meedogenloze klinkers…’.
Lees hierhier het artikel
Meer over ‘Haarlem nocturne’

«Vele van zijn gedichten gaan over het gevoel van balling zijn.» – Katinka de Buck

Opmaak 1Over ‘Haarlem nocturne’ van Djordje Matic in Witte Weekblad, 6 januari 2016:
Vele van zijn gedichten gaan over het gevoel van balling zijn, het gevoel van nergens bij horen: “Ik zit tussen twee culturen in en tussen twee talen in. Het is een worsteling om voor het juiste begrip het juiste woord te vinden. De associaties zijn heel anders. Soms vind ik het woord niet in de ene taal, maar wel in de andere taal. Als balling is dit enige instrument wat ik heb, de taal is mijn thuis. Schrijven is een ingewikkeld maar prachtig spel!” Zijn gedicht Eerste dagen verhaalt over zijn kennismaking met de Nederlandse taal: “Zij heeft me aan haar dij vastgenaaid en over zes grenzen heengebracht. En wat een rumoer deze taal, wat een angstwekkend gebrom bijna als de stilte tussen mij en degenen met wie ik geen enkele taal deel en met wie ik zou willen praten.”
Lees hier het interview
Meer over ‘Haarlem nocturne’

«Wonderschone verwoording van wat ontheemding met mensen doet.» – Ezra de Haan

Opmaak 1Over ‘Haarlem nocturne’ van Djordje Matić op Literatuurplein, 4 januari 2016:
Zonder ook maar ergens larmoyant te worden maakt Matić ons deelgenoot van zijn gevoelens en ervaringen. Neem zijn gedicht Steeds minder waarin hij beschrijft hoe een documentaire over Rothko deels wordt gewist door het opnemen van een documentaire over Dubrovnik. Juist het moment van de grens tussen twee werelden en hoe hij dat opschrijft, bevalt mij zeer. (…) Matić schetst de lastige spagaat waarin de nieuwe Nederlander zich bevindt. Het is een daar en hier en nergens thuis. Of zoals hij zelf schrijft: Ik bezing andere steden/ omdat ik die van mij niet meer bezingen kan. (…) Zijn dichtbundel is een wonderschone verwoording van wat ontheemding met mensen doet, waar ze ook vandaan komen en wat de reden voor hun buitensluiten ook is. De regels en metaforen die Matić kiest zijn virtuoos als de artiesten naar wie hij luistert. Hun blues klinkt door in zijn taal en laat je genieten. Al doet het soms pijn.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Haarlem nocturne’