«‘Red mij niet’ moest zijn pen uit omdat het ’vanbinnen zo duwde’.» – Mitzie Meijerhof

Opmaak 1Interview met Meine Fernhout over ‘Red mij niet’ in Haarlems Dagblad, 1 oktober 2022:
Wat moet de wereld met mensen die niet op de wereld willen zijn? Auteur Meine Fernhout gaat in roman ‘Red mij niet’ terug naar het moment dat hij zijn broer moest identificeren. (…) In die identificatie zit voor de schrijver de kern. “Daar moest ik iets mee, en dat werd ’Red mij niet’. Dat heeft dus moeten wachten tot nu.” (…) Fernhout ging altijd spaarzaam om met vertellen over de geschiedenis van zijn broer. “Ik heb het slechts bij enkelen ter sprake gebracht. Sinds ik mijn verbeelding erop losgelaten heb, is het makkelijker geworden er over te praten. Zie ik het scherper. Zonder de verzinsels die in het verhaal staan, is het alsof ik die ‘echte’ werkelijkheid beter kan plaatsen.’’ (…) De geschiedenis van iemand die zo aan het leven heeft geleden, gebruiken voor een deels verzonnen verhaal? Dat mag, het moest vond de schrijver. “Het bleek alleen vertelbaar te kunnen worden met de invoering van een alter ego, dat mij door de crash van een Turks vliegtuig in 2009 vlak bij de A9, zomaar in de schoot werd geworpen.” (…) Het beeld van dat vliegtuig veranderde voor Fernhout in een scene voor zijn boek. “Toen ik er voor de zoveelste keer langs reed, zag ik daar ineens een man lopen in een regenjas, een beetje besmeurd, moeilijk lopend. Een man die uit een neergestort vliegtuig komt, in een taxi stapt, de hele boel achter zich laat en overleeft op eigen kracht.’’ Precies het omgekeerde van wat de broer van Fernhout wilde. “Hij wilde de boel ten einde laten lopen, ook op eigen kracht.”
Lees hier het interview/artikel
Meer over ‘Red mij niet’
Meer over Meine Fernhout bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Het verhaal wilde eruit.»

Opmaak 1Peter Hovestand interviewt Meine Fernhout n.a.v. ‘Red mij niet’ in Schakels Magazine, jrg. 59, nr.3, september 2022:
“Het verhaal wilde eruit. Voordat ik ‘De blinde kamer’ voltooide, heb ik al geschreven over mijn broers leven. Meer uitgevers zagen er met wat aanpassingen een heel goed zelfhulpboek in. Dat was helemaal niet mijn bedoeling en ik heb het laten liggen. Ik kreeg weer een duw in de rug door de crash van dat Turkse vliegtuig bij Schiphol. Veel automobilisten zagen dat vliegtuig wekenlang naast de snelweg liggen. Ik reed daar ook voor de zoveelste keer langs en ik zag ineens in gedachten daar een man lopen in een regenjas, een beetje besmeurd, moeilijk lopend. Die man werd al snel voor mij heel echt; een man die uit een neergestort vliegtuig komt, die de hele boel achter zich laat en overleeft op eigen kracht. Dat is het omgekeerde van wat mijn broer wilde, die wilde de boel ten einde laten lopen, maar ook op eigen kracht. Die tegenstelling ging mij in de loop van de tijd steeds meer bezighouden. Zonder dat ik er erg bewust mee bezig was vond ik door die ene man bij dat vliegtuig de vorm om mijn eigen verhaal te kunnen vertellen. Hoe zoiets werkt, ik weet het niet.”
Lees hier het artikel
Meer over ‘Red mij niet’
Meer over Meine Fernhout bij Uitgeverij In de Knipscheer

«‘Red mij niet’ is een boek waar je stil van wordt.» – André Oyen

Opmaak 1Over ‘Red mij niet’ van Meine Fernhout op Ansiel, 3 september 2022:
(…) Meine Fernhout (1946, Velsen) werd in zijn jeugd indringend geconfronteerd met een twaalf jaar oudere broer die niet kon, niet wilde leven. In ‘Red mij niet’ heeft de auteur de manier waarop hij dit als kind en jongvolwassene heeft ondergaan, geobjectiveerd in een verhaal. ‘Red mij niet’ is zowel een spannend als een ontroerend relaas geworden. De lezer leeft zowel mee met het personage Joost als met de auteur vermits het een autobiografisch verhaal is. Het beeld van de weg strompelende man hielp hem de vorm te vinden om te schrijven over zijn broer, die uiteindelijk dan toch het leven verliet toen Meine in zijn twintiger jaren was. De broer met wie hij zoveel had meegemaakt, ondanks het leeftijdsverschil. De broer voor wie hij een plaats in een inrichting regelde, misschien opdrong. Maar die dus eigenlijk niet gered wilde worden. Heel aangrijpend beschrijft Meine Fernhout hoe hij als jongeman het lichaam van zijn broer moest identificeren, dat was aan komen drijven tussen de pieren van IJmuiden. ‘Red mij niet’ is een boek waar je stil van wordt.
Lees hier de hele recensie
Meer over ‘Red mij niet’
Meer over Meine Fernhout bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een indringende roman voor een brede tot literaire lezersgroep.»

Opmaak 1Over ‘Red mij niet’ van Meine Fernhout voor NBD/Biblion, 24 augustus 2022:
Een op persoonlijke gebeurtenissen gebaseerde roman over rouw, autonomie en het belang van familierelaties. Journalist Hugo den Hertog is verstrikt geraakt in zijn werk en in zijn leven. Als een vliegtuig neerstort op de akker van zijn buurman en hij ziet hoe een man uit het gehavende vliegtuig een weg naar buiten vindt, voelt hij een schok: de man doet hem denken aan zijn oudere broer Joost, die lang geleden uit zijn leven verdween. Is hij inderdaad in IJmuiden van een pier gesprongen? De man, Tijmen, blijkt zelf ook een troebel verleden te hebben en is betrokken bij schimmige praktijken in de IJmuidense haven. Tussen de mannen ontstaat een vriendschap, waarbij Tijmen de katalysator wordt in Hugo’s zoektocht naar het geheim van zijn verloren broer. ‘Red mij niet’ is in een levendige, beeldende stijl geschreven en speelt zich af in en rond IJmuiden. Een indringende roman voor een brede tot literaire lezersgroep. Meine Fernhout (Buitenpost, 1946) studeerde sociale wetenschappen, werkte in musea, in het kunstonderwijs en als faculteitsdirecteur bij de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, de huidige Breitner Academie. Van zijn hand verschenen twee eerdere romans. In zijn jeugd verloor Fernhout zijn twaalf jaar oudere broer aan zelfmoord.
Meer over ‘Red mij niet’
Meer over Meine Fernhout bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een indrukwekkend, meeslepend relaas.» – Ed Bausch

Opmaak 1Over ‘Red mij niet’ van Meine Fernhout in Bergens Nieuwsblad, 13 juni 2022:
(…) “Mijn leven lang ben ik spaarzaam omgegaan met wat er gebeurde met mijn twaalf jaar jongere broer. Nu ik het zo heb opgeschreven, geromantiseerd, is het beter te plaatsen, is het als het ware van werkelijkheid naar fictie gegaan. (…) Ik moest als jongeman het lichaam van mijn broer identificeren, dat was aan komen drijven tussen de pieren van IJmuiden. Hij had het een keer gezegd, tegen mij als kleine jongen: ‘Je moet niet verbaasd zijn als ik er op een dag niet ben.’ (…) Woede, verbazing, onbegrip, verwondering. Al die jaren heb ik dat allemaal om beurten bij me gedragen in een voortdurende carrousel van gevoelens over de gebeurtenissen van toen. Door mezelf als een verzonnen persoon in de situatie met de andere verzonnen persoon in het boek te plaatsen ben ik het gaan begrijpen.’ (…) Meine Fernhout werd, nog in HBS-tijd, gitarist in de roemruchte Bintangs. Hij studeerde sociale wetenschappen, werd journalist, docent, hoofd educatie bij het Frans Hals Museum en uiteindelijk directeur van de Academie voor Beeldende Vorming, nu de Breitner Academie. (…)
Lees hier het interview
Meer over ‘Red mij niet’
Meer over Meine Fernhout bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Gelukkig zijn er ook nog romanschrijvers die maatschappijkritische romans schrijven.» – Rob Zwetsloot

“>
Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen, 28 juni 2021:
Gesprek tussen de voormalige (hoewel…) journalisten Rob Zwetsloot (Salto TV/Amsterdam FM) en Peter Lenssen over privacy-schending door de overheid. Edward Snowdon en Huib Modderkolk inspireerden Peter Lenssen tot zijn roman ‘Genoeg geweest’. Rob Zwetsloot: «Gelukkig zijn er ook nog romanschrijvers die maatschappijkritische romans schrijven over de dreigende schaduwen die over de hedendaagse samenleving hangen zoals de toenemende neiging om alles en iedereen via apparatuur als camera’s, mobiele telefoons en computers te volgen en in kaart te brengen en die verder komen dan geneuzel over hun eigen navel of luxe probleempjes van vorm en inhoud dan wel de zinloze worsteling door de weken heen. Daarom is het mij een eer en een genoegen U aan zo’n schrijver voor te stellen.»
Klik hier voor de videoregistratie [ad. 7:48 minuut]
Meer filmpjes van Rob Zwetsloot op deze site
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Dit boek grijpt je tot in je vezels aan. Zeer aanbevelingswaardig.» – Maria van Heumen

VoorplatGenoeggeweest-75Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen op LeesKost, 26 april 2021:
Met zijn collega Brok zit Karl Slompink, werkzaam bij de Geheime Dienst, al twee maanden in een kamertje om beelden te bekijken van propagandafilms van terroristische bewegingen. In dit geval bekijken ze een terreuraanval vanuit een rijdende auto. Meedogenloos worden mensen om zeep geholpen. De opdracht van hun baas Umbra is foto’s van de daders op te nemen in het ‘TSB’, het terroristensmoelenboek, voor het geval deze mannen terug willen komen. (…) In deze roman draait het om wantrouwen dat Karl tot een karaktertrek heeft gemaakt. In de huidige samenleving zijn velen echter ook achterdochtig geworden. Overal kunnen misleidingen de kop opsteken. Zijn we als burger nog wel veilig? Wie kunnen er allemaal in je leven inbreken? (…) Het lezen van dit boek (…) grijpt je tot in je vezels aan. Maar juist daarom is het zeer aanbevelingswaardig.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Onttakeling van een beroepsvoyeurist.» – Hans van der Heijde

VoorplatGenoeggeweest-75Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen op Tzum, 14 april 2021:
‘Genoeg geweest’, de nieuwe roman van Peter Lenssen, opent met een korte verklaring van het personage om wie de roman draait, Karl Slompink, Slomp voor zijn collega’s van de geheime dienst. (…) Lenssen gooit de lezer direct in het diepe: Karl wordt door zijn baas naar het adres van zijn zoon gestuurd, waar hij Merlijn dood aantreft, bungelend in het trapgat. (…) Was een collega al op de rampplek voor Karl er naartoe werd gestuurd? Heeft die Merlijns laptop-bestanden gewist? Een toeval dat alleen een ervaren geheime dienstman als Karl kan overkomen blijkt de sleutel tot bestanden met een schokkende inhoud. Die stap voor stap Merlijns zelfmoord ontraadselen, maar ook de knoop ontwarren in Karls geest. (…) Lenssen bespeelt vele stijlregisters. Reeksen van korte zinnetjes schroeven het tempo hoog op, om plotseling onderbroken te worden door enkele lange zinnen met veelal sarcastisch getinte beeldspraken. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Wat de Grote Schrijvers eerder nauwelijks voor elkaar kregen, is Peter Lenssen gelukt.» – Marjo van Turnhout

VoorplatGenoeggeweest-75Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen op Leestafel, 9 april 2021:
(…) Het verhaal gaat over een man, Karl, die na een telefoontje van zijn baas dat hij niet eens helemaal kan volgen, naar het huis van zijn zoon Merlijn gaat. Hij is werkzaam bij de Geheime Dienst, en gewend aan verregaande voorzorgsmaatregelen. Altijd om je heen kijken, altijd voorzichtig zijn, niemand vertrouwen. Zo gaat hij ook het huis binnen: handschoenen aan, speurend naar camera’s, bedacht op een smakeloze grap. Waar hij niet verdacht op is, is het vinden van een lijk. Het duurt een tijdje voor het tot hem door dringt dat de dode Merlijn is. (…) Na zijn dood weet de jongen zijn vader alsnog zover te krijgen dat hij aan zelfonderzoek doet. Hij moet toegeven dat hij een bar slechte vader was, en een slechte echtgenoot. (…) En dan heeft Merlijn postuum nog een verrassing voor hem. Hij heeft filmpjes gemaakt, en die op ingenieuze wijze klaargezet voor zijn vader, die niet in staat is het te negeren. (…) En wat de waarheid is voor Karl, is een waarschuwing voor de lezer. Willen we echt deze tijd waarin privacy vaak niet meer te vinden is, waarin het Big Brother is watching you steeds meer opgeld doet? (…) Wat de Grote Schrijvers eerder nauwelijks voor elkaar kregen, is Peter Lenssen gelukt: het lezen van dit boek dringt tot in je diepste poriën, het overweldigt, schokt en laat een enorme treurnis achter. Treurnis over een wereld die voor velen niet een roman, maar een werkelijkheid is. (…) De stijl roept een akelige naargeestige sfeer op, en toch: je leest door, omdat het ook mooi is. Alsof er een hemel beschreven wordt met dreigende donkere wolken waar toch hoopvolle lichtstraaltjes doorheen schijnen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Lees deze hartverscheurende roman: confronterend, meeslepend, actueel en prachtig geschreven.»

VoorplatGenoeggeweest-75Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen op Alles over boeken en schrijvers, 7 april 2021:
‘Genoeg geweest’, een hartverscheurende roman over het leven van ene Karl. Een zeer deskundig agent van de Geheime Dienst. Samen met zijn collega Brok houdt hij zich bezig met beelden van een terroristische aanval. (…) Zij analyseren de houding van de terroristen, van de aanstaande slachtoffers. Wie en wat zijn deze mensen. (…) Wie is er niet verdacht? (…) Wat daarvoor nodig is dat je altijd op je hoede bent, waar je ook gaat, (…) en…altijd je gevoel uitzetten, per definitie altijd alles en iedereen wantrouwen. (…) Zelfs als je op de Dienst bent. Zelfs ten opzichte van je collega’s. Dat laatste wordt Karl zich pijnlijk bewust wanneer zijn baas Umbra hem onverwacht uit zijn observaties haalt en hem sommeert naar het huis van zijn zoon Merlijn te gaan. Wat? Waarom? (…) “Wat blijft erover van een man wiens leven draait om het in de gaten houden van zijn medeburgers?” staat op de achterkant van deze indrukwekkende roman van Peter Lenssen, die leest als een pageturner. (…) Wat betekent het om te leven in een wereld gebaseerd op structureel wantrouwen? Nu, daar zien wij hier op dit moment in ieder geval op vele fronten de consequenties van. En wellicht, wanneer iedereen tot dit inzicht komt, is er hoop. Dus, lees dit confronterende, meeslepende, actuele en prachtig geschreven boek dat gewaardeerd is met ∗∗∗∗ (uitstekend).
Lees hier de recensie
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer