«Een uiterst verrijkend boek.» – André Oyen

OverEnWeer_Cover_01Over ‘Over en weer 25 jaar Stedenband Haarlem-Mutare’ op Ansiel, 25 mei 2018:
‘Zo voortvarend als de globalisering zich voltrekt, zo snel schrijdt ook het inzicht voort in de wijze waarop we met internationale ontwikkelingsvraagstukken kunnen omgaan. De stedenband heeft daarin een functie gehad.’ (…) Uit dit uiterst integer werk blijkt hoe belangrijk het is dat mensen mondiaal denken, samenleven, en plannen maken en dat het een absolute noodzaak aan het worden is. Een uiterst verrijkend boek.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Over en weer’

«Brug naar Mutare moet blijven bestaan.» – Arthur de Mijttenaere

OverEnWeer_Cover_01Over ‘Over en weer’ van Stedenband Haarlem-Mutare in Haarlems Dagblad, 9 maart 2018:
(…) De tijdgeest was begin jaren negentig dat Haarlem zich als anti-apartheidsstad wilde inspannen om gemeenten elders in de wereld vooruit te helpen. In Zimbabwe teisterde aids het land een de noden op het gebied van gezondheidszorg, afvalverwerking en huisvesting waren groot. (…) Een stedenband met een Afrikaans land is nu geen vanzelfsprekende zaak meer. (…) Het jubileumboek ‘Over en weer’ is geenszins het grafschrift van de stedenband. De brug naar Mutare moet blijven bestaan. (…)
Lees hier het interview met Anita de Jong en Dik Bol van Stedenband Haarlem-Mutare
Meer over ‘Over en weer’

Jan Pronk ontvangt exemplaar ‘Over en weer’

Jan PronkOver en weer’ op Afrikadag 2018, KIT Amsterdam, 14 april 2018:
Voormalig minister van Ontwikkelingssamenwerking Jan Pronk was een van de bezoekers van ‘Afrikadag 2018’ in het Koninklijk Instituut voor de Tropen. Natuurlijk was hij daar vanwege zijn nieuwe boek ‘Strijd rond de grote meren. Onderhandelen over vrede en recht in het hart van Afrika’, maar hij had ook oog voor andere nieuwe boekpublicaties, zoals ‘Over en weer’ het boek over 25 jaar stedenband Haarlem-Mutare dat in maart jl. het licht zag onder auspiciën van de coördinator van deze stedenband Dik Bol (links op de foto) en eindredacteur Inge Crul. Ten behoeve van de presentatie van ‘Over en weer’ op Afrikadag 2018 maakte Dik Bol een filmische impressie over 25 jaar Haarlem-Mutare.
Kijk hier
Meer over ‘Over en weer’

Feestelijke presentatie jubileumboek ‘Over en weer, 25 jaar Stedenband Haarlem-Mutare’

OverEnWeer_Cover_01De officiële presentatie is op zaterdag 17 maart vanaf 16 uur in Debat- en cultuurcentrum de Pletterij in Haarlem (Lange Herenvest 122).
‘Over en weer, 25 jaar Stedenband Haarlem-Mutare’ is het verhaal van een kwart eeuw vriendschap tussen twee zustersteden. Een blik terug en een blik vooruit, met meer dan dertig interviews, tientallen foto’s en Engelse vertalingen. De Haarlemse burgemeester Jos Wienen schreef het voorwoord en neemt het eerste exemplaar in ontvangst. De presentatie is in handen van journaliste Annemieke Windt.
Klik hier voor het middagprogramma
Klik hier voor het avondprogramma (benefietconcert)

Inge Crul (eindredactie) – Over en weer

OverEnWeer_Cover_01Over en weer
25 jaar Stedenband Haarlem-Mutare

Nederland / Zimbabwe
eindredactie Inge Crul
omslagontwerp Friso Blankevoort
genaaid gebrocheerd in omslag met flappen
groot formaat 17 x 24 cm staand, 224 blz.
geïll. met tientallen kleurenfoto’s
incl. extra katern Engelstalige samenvattingen
€ 17,50
Eerste uitgave 2018
ISBN 978-90-6265-981-4

Eind jaren tachtig ontstaat in Haarlem het besef dat mondiale vraagstukken als immigratie, milieu en vrede ook op lokaal niveau spelen. Think global, act local is de slogan. Een rijpe voedingsbodem voor een stedenband. De gemeente kiest voor Mutare in de jonge staat Zimbabwe. Anno 2018 zijn we een kwart eeuw verder. Het regime in Zimbabwe veranderde, het karakter van stedenbanden veranderde. Gemeentelijke steun en donaties zijn niet meer vanzelfsprekend. De Stedenband Haarlem-Mutare overleefde. Over en weer zijn vriendschapsbanden aangeknoopt die zich niet laten verstoren. Je vrienden laat je niet in de steek.

Het gaat al vijfentwintig jaar over wederkerigheid, over en weer. Mooier kan het niet worden verzinnebeeld dan in het symbool voor de Stedenband, de gierzwaluw. Jaar in jaar uit vliegt hij over en weer, van Afrika naar Europa, om hier te nestelen, ook in Haarlem. Hij laat zich niet tegenhouden, hij komt en gaat. Al eeuwen. Een vliegende wereldburger die continenten met elkaar verbindt. Zoals de Stedenband dat ook doet. Over en weer.

Over en weer is een boek dat terugblikt op die 25 jaar wederzijdse vriendschap. Ruim dertig mensen uit beide steden en uit diverse organisaties vertellen over de vele kleinschalige projecten op het gebied van volkshuisvesting, sport, cultuur, gezondheid, onderwijs en milieu. Het is echter meer dan alleen een terugblik. Tegelijk kijkt Over en weer vooruit, naar de toekomst.

Meer over de Afrikaanse Bibliotheek en Afrika bij Uitgeverij In de Knipscheer

Yvonne Vera – Zonder naam

YVONNE VERA
Zonder naam

Zimbabwe, Roman
144 blz., paperback, € 14.75
ISBN: 90-6265-427-4
Eerste uitgave 2000

Yvonne Vera (Zimbabwe, 1965) is in enkele jaren tijds een van de belangrijkste, nieuwe schrijfsters uit Afrika geworden. Zowel in 1995 als in 1997 werd een roman van haar bekroond met de Zimbabwe Pubishers’ Literary Award, in 1997 won zij bovendien de prestigieuze Commonwealth Writers Prize voor Afrika en in Zweden ontving zij voor haar werk de literaire onderscheiding The Voice of Africa 1999.

Zonder naam is (in 2000) haar eerste roman in Nederlandse vertaling. Hoofpersoon Mazvita is op de vlucht. Voor de oorlog? Voor haar familieleven op het arme platteland? Of voor zichzelf? Het verhaal speelt in de tijd dat Zimbabwe zijn onafhankelijkheid veroverde na een lange en bloedige guerrilla tegen het blanke minderheidsregime van Ian Smith, toen Zimbabwe nog Rhodesië heette.

Chenjerai Hove – Schaduwen

CHENJERAI HOVE
Schaduwen

Zimbabwe, Roman
Afrikaanse Bibliotheek
Vertaling: Peter Abspoel
Nawoord: Jan Kees van de Werk
Paperback, 160 blz., € 14,75
ISBN 978-90-6265-391-1
Eerste druk 1994
Rechtstreeks bij uitgever

Na de succesvolle roman Beenderen en de enthousiast onthaalde verhalenbundel Berichten uit Harare verrast Chenjerai Hove (Zimbabwe, 1956) zijn groeiende schare lezers met een nieuwe roman: Schaduwen.
Schaduwen is een tragisch liefdesverhaal. De handeling vindt plaats in de periode van vóór de bevrijdingsoorlog tot na de onafhankelijkheid van Zimbabwe in 1980, rond een gezin dat gedwongen de voorouderlijke grond verlaat en onvermijdelijk in de greep raakt van vervreemding en eenzaamheid, maatschappelijk onbegrip en persoonlijke onmacht. De roman is tevens een initiatie in de dood, de liefde en het leven waarin keuzes zich vaak voltrekken buiten de directe controle van de mensen zelf.

Schaduwen is een van de weinige Afrikaanse romans waarin op papier recht gedaan wordt aan mondelinge Afrikaanse verteltechnieken: de roman is als een dans. De lezer kan op elk moment, op elk willekeurige bladzijde, meedoen, in de danscirkel stappen en er weer uitgaan.

De pers over Schaduwen
«Overtuigend doorbreekt Chenjerai Hove in de roman Schaduwen de lineaire vertelstructuur, waardoor het surrealistische karakter van het boek reële grond onder de voeten krijgt.» – The Herald

«Een elegisch werk, stromend als een rivier. De tekst doet in kracht en noodlottig verdriet sterk denken aan het werk van Garcia Lorca.» – Times Literary Supplement

Chenjerai Hove – Berichten uit Harare

CHENJERAI HOVE
Berichten uit Harare

Zimbabwe, Verhalen
Afrikaanse Bibliotheek
Vertaling: Peter Abspoel
Paperback, 136 blz., € 12,50
ISBN 978-90-6265-369-0
Eerste druk 1993
rechtstreeks bij uitgever

Dankzij de enthousiaste ontvangst van zijn roman Beenderen, bij zowel lezers als critici, is Chenjerai Hove in Nederland geen onbekende meer. Sindsdien is met het verschijnen van zijn in hoofdzaak voor De Volkskrant geschreven columns zijn bekendheid alleen maar groter geworden. Deze verhalen zijn nu in Berichten uit Harare gebundeld, en voorzien van een inleiding van Jan Kees van de Werk.

In een speciaal voor deze boekuitgave geschreven afsluitende bijdrage zegt Hove o.m.: ‘Wat een nationale identiteit, een nationaal karakter, of een nationale psyche vormt, weet ik niet. maar ik hoorde, terwijl ik deze stukken schreef, de geluiden van de vogels en de dieren van mijn land; ik hoorde de stemmen van de blije en de droevige kinderen, het gezang van de oude mannen die huiswaarts liepen; ik hoorde de levenden vertellen over de levens van de doden. Ik heb het karakter van Zimbabwe gezien in de volle rivier, in de heuvels, in de rotsen die balanceren op andere rotsen, in de lichten van de stad die glinsteren met een mengeling van hoop en wanhoop.’

Chenjerai Hove (1956), dichter, romancier en journalist, ontving in 1989 voor zijn roman Beenderen de belangrijkste literaire prijs in Afrika, de Noma Award.

«Zimbabwe is met Chenjerai Hove een groot schrijver rijk. Hem lezen is ook een vorm van ontwikkelingswerk. Niet zozeer voor Afrika, maar voor ons.» – Adriaan van Dis in het NRC Handelsblad

Tsitsi Dangarembga – Op gespannen voet

TSITSI DANGAREMBGA
Op gespannen voet

Zimbabwe, Roman
Afrikaanse Bibliotheek
Vertaling: Hellen Henny
Nawoord: Jan Kees van de Werk
Paperback, 286 blz., € 15,75
ISBN 90-6265-365-0
Eerste druk 1993
UITVERKOCHT

Op gespannen voet is de eerste Engelstalige roman geschreven voor een Zimbabweaanse vrouw. Tsitsi Dangarembra (1959) won er in 1989 meteen de prestigieuze Commonwealth-prijs mee. ‘Er zijn veel fantastische Afrikaanse romans door mannen geschreven. Op gespannen voet is dé door een vrouw geschreven roman waarop we gewacht hebben. Een heel goed boek waarvan ik zeker ben dat het een klassieker wordt.’ (Doris Lessing)
Op gespannen voet speelt zich af in de jaren zestig, twintig jaar voor de onafhankelijkheid, toen Zimbabwe nog als Rhodesië op de wereldkaart stond. Het boek verbeeldt op ontroerende wijze de ervaring van ‘tussen twee werelden’ te moeten leven vanuit het wisselend perspectief van vier vrouwen: Tambudzai en haar moeder, die vanuit een lokale, dorpse achtergrond greep proberen te krijgen op zichzelf en de veranderende omgeving, en Nyasha en haar moeder, die vanuit een geschoold, verwestelijkt milieu uiteindelijk hun antwoord zoeken op dezelfde levensvragen. Door hun groeiende vriendschap verdiept zich hun inzicht in de maatschappelijke problematiek van hun land, in de positie van de vrouw, en in zichzelf.

De pers over Op gespannen voet
«Op gespannen voet introduceert een nieuw literair geluid dat in zijn zelfverzekerdheid bij tijd en wijle tevens heel oud klinkt. Alsof de Afrikaanse zusters, moeders en verwanten uit de oudheid, zich eindelijk opnieuw laten gelden en van zich laten horen in deze hachelijke tijden. Op gespannen voet is een expresse van vrijheid die niemand mag missen.» – Alice Walker

Chenjerai Hove – Beenderen. Roman

90-6265-322-7CHENJERAI HOVE
Beenderen

Zimbabwe, Roman
Afrikaanse Bibliotheek
Vertaling: Peter Abspoel
Nawoord: Jan Kees van de Werk
Paperback, 166 blz.,€ 14,50
ISBN 978-90-6265-322-5
Eerste druk 1990
Rechtstreeks bij uitgever

De belangrijkste literaire prijs voor de Afrikaanse letteren wordt in 1979 ingesteld onder de naam Noma Award. Het eerste boek dat deze prijs ontving was Een lange brief van Mariama Bâ uit Senegal. In 1989 werd de roman Beenderen bekroond van Chenjerai Hove (1956) uit Zimbabwe.

Beenderen is een hartverscheurende en dichterlijke roman die op gevoelige wijze de moeder van een vrijheidsstrijder in het leven roept door middel van de herinneringen van hen die haar gekend hebben. Zo ontstaat vanuit het geheugen van de anderen het levende portret van Marita, die op zoek is naar haar tijdens de burgeroorlog verdwenen zoon.

Door het goed gedoseerde gebruik van het Shona idioom is Beenderen doortrokken van de geuren, het ritme en het landschap van Zimbabwe. In het Nawoord dat aan de Nederlandse editie is toegevoegd, zegt Chenjerai Hove: ‘Ik spreek met de rivieren, de aarde, de rotsblokken en de bergen van mijn land. Door hen hoor ik de stemmen van mijn volk en zijn geschiedenis. (…) Een geschiedenis die nog niet is opgeschreven. Ik ben het kind van het geheugen en vertel het verhaal van de herinnering aan wie het horen wil.’

De Noma-jury noemde Beenderen ‘een sterke, emotionele en ambitieuze roman, geschreven met een uitzonderlijke taalbeheersing waarin de grenzen van het menselijk lijden worden verkleind met behoud van de wijsheid van de hoop.’