Over ‘Dame van de avond en het berouw van Benaro’ van Diana Lebacs in Antilliaans Dagblad, 7 januari 2023:
(…) De roman kan gelezen worden als een pleidooi voor zuiverheid in de politiek en het menselijk bestaan in het algemeen. (…) Op het congres ontmoet Benaro een persoon die ‘als twee druppels water’ op de minister-president van zijn eiland Curaçao lijkt. Dat leidt dan tot het dubbelgangersmotief, dat uitgangspunt is voor het diepere thema van deze roman: is het via experimenten en kuren mogelijk om een dominant conflictmodel zoals in politiek en sociaal-maatschappelijk leven gebruikelijk is, om te buigen naar een harmoniemodel? Of is zo’n gedachte niet meer dan een sprookje waar in de dagelijkse realiteit geen mogelijkheden toe zijn? (…) Met ‘Dame van de avond en het berouw van Benaro’ heeft Diana Lebacs een sprookjesachtig verhaal geschreven met een dominante moraal. Ze heeft met de ‘dama di anochi’ en de ‘dubbelfiguur’ twee verhaallijnen uitgezet die elkaar in het hoofdpersonage Benaro kruisen. De roman eindigt met een sterk aangezette expliciet geformuleerde moraal, waar het eiland Cura-çao naar een veronderstelde betekenis van het woord, weer het oorspronkelijke eiland van ‘genezing’ wordt. De roman heeft zo een karakter gekregen van een sprookjesachtige queeste op zoek naar harmonie en heling in een tot op het bot getroebleerde maatschappij, veroorzaakte door een koloniaal verleden en een corruptief heden. (…)
Wim Rutgers was van 2007 t/m 2021 buitengewoon hoogleraar Caraïbische letterkunde aan de UNA op Curaçao.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Dame van de avond en het berouw van Benaro’
Meer over Diana Lebacs op deze site