Over ‘Rotgeluk’ van Kristien De Wolf op Ansiel, 31 december 2017:
In haar verhalen geeft Kristien De Wolf (1969) op een meesterlijke wijze een blauwdruk weer van mensen die zichzelf kortwieken door hun eigen begrensde overtuigingen. Hun verbeten zoektocht naar geluk, stoot en vrijwel altijd op een doodlopend pad. (…). In het titelverhaal denkt een man nogal vrij egocentrisch zijn toekomst veilig te stellen als het bedrijf waar hij werkt wordt overgenomen en moet afslanken, maar uiteindelijk blijkt dat hij een pijnlijke vergissing gemaakt heeft. De tien verhalen verschillen inhoudelijk zeer, maar (…) het geluk blijkt onvindbaar door domme pech of tekortkoming. Toch blijven steeds sprankels hoop gloren. Een tante bezit een door haar familie felbegeerde ring die moeder krijgt, maar die wordt haar aan het eind van tantes leven weer ontnomen om aan een verre nicht te schenken. In een ander verhaal vindt een vrouw een lot, waarna haar ongebreidelde fantasie en hebzucht haar overmeesteren. (…) Met een beeldend gevoel voor humor die soms een ranzig of bitter smaakje heeft, bekijkt de auteur haar personages die verzand raken in hun eigen onmacht. (…) Kristien De Wolf is vast en zeker een veelbelovend talent in de Nederlandstalige literaire wereld.
Lees hier en hier de recensie
Meer over Kristien De Wolf op deze site