Over ‘Rood en wit met blauw’ van Barney Agerbeek op Poëzie-Leestafel, 1 juni 2015:
De bundel van Agerbeek is in twee hoofdmoten verdeeld. In ‘Rood staan’ mooie gedichten over de Indische wereld – Agerbeek komt uit Indonesië – in ‘Wit met Blauw’ treffen we fraais aan over Holland en de avonturen met kunst van Agerbeek. In ‘Blauwe Zon,’ het lange gedicht van maar liefst 15 blz., zien we het dubbelleven van de planter beschreven en van zijn njai. De njai, afhankelijk van de planter, mag haar gevoelens niet laten kennen, maar ze heeft ze wel. Ze wordt als een lam ter slachtbank gevoerd, maar in haar binnenste raast het (vulkanische-) vuur van opstand, dat niet naar buiten kan. En Agerbeek legt – terecht – een verband met de actualiteit. De slavernij is nog niet uitgeroeid! […] ‘Lentepolder’ is een vrolijk gedicht dat aan Marsman doet denken. Met een kleine steek naar het (gereformeerde-) geloof. Agerbeek woont in Bible Belt. De jubelstemming over de natuur in een polderlandschap, dat kan alleen in Holland. […] Wat een sterke gedichten! Agerbeeks toon is ingetogen maar trefzeker. Na Agerbeeks twee boeken Schaduw van schijn, en Njai Inem een verrassend goede gedichtenbundel van deze schrijver, die in twee werelden thuis is.
Lees hier de recensie
Meer over Rood en wit met blauw