Over ‘Grenstekens’ van Scott Rollins in Antilliaans Dagblad, 4 juli 2020:
Vertalen is in een andere taal omzetten of binnen dezelfde taal in een eenvoudiger te begrijpen boodschap. Ook kan het zijn het omzetten van gevoelens of gedachten in daden of in taal. Een dichter als Scott Rollins doet beide, en hij speelt bovendien met associaties. Geboren in Amerika is hij als 19-jarige naar Nederland verhuisd. Nu is hij achter in de zestig, en heeft onlangs zijn eerste dichtbundel in het Nederlands gepubliceerd. Deze bundel heeft de titel ‘Grenstekens’ gekregen. Niet zo verrassend, zou je zeggen, omdat je als emigrant een taalgrens overgaat, en als reiziger ook landsgrenzen. (…) ‘Vertaling’ is de titel van het eerste gedicht uit de bundel ‘Grenstekens’ van Scott Rollins. (…) Dit gedicht is niet een op een te begrijpen, dat is ook niet de bedoeling. Rollins vertaalt ervaringen, emoties op verstandelijk niveau, op gevoelsassociaties en op daad-ervaringen. Zijn gedichten zijn een totaalervaring van grenzen, grenzen van buiten naar binnen en weer naar buiten. Door een ervaring krijg ik woorden, en door de woorden bestaat de ervaring. (…) In de derde en laatste strofe van ‘Het eiland Forens’ geeft de ik-figuur aan dat hij voorbestemd was om te verhuizen. (…) Weer een grens, nu tussen water en land. Gedichten maken uit wat op je afkomt en materiaal dat eigenlijk ergens anders voor bedoeld is, in dit geval een dijk. Een grens, om water buiten het land te houden. De dichter is bijdehand. Ook in de titel, ‘Het eiland Forens’ zit het reizen besloten, je woont niet waar je werkt. De volgende titel gaat over het op weg zijn: ‘Het veer tussen de eilanden’. De verbinding die over grenzen gaat, zoals de auteur. (…) Een van de gedichten heet botweg ‘Grens’. In dit gedicht beleeft de ik angst. Volgens de ondertitel van het gedicht zijn we bij de grens van de VS, hier, en Mexico, daar. (…)
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Grenstekens’
Meer over Scott Rollins bij Uitgeverij In de Knipscheer