«Zo is het gedicht de uiting van ‘een zoektocht’ waarvan het zelf ook onderdeel is.» – Jeroen van den Heuvel

Opmaak 1Menigte

Verward geroep.
Mijn stem
die niet wil opgaan
in dat rumoer,
maar blinken wil,
een zon
op stille paden.
Een zoektocht
naar meer eerbied
en meer vrede.

Over het gedicht ‘Menigte’ uit ‘Alsof men alles loslaat’ van Michaël Slory op Ooteoote, 10 september 2018:

Als je iets zegt over een gedicht, gebruik je dan de woorden die in het gedicht staan? Die inhoudelijk op elkaar lijken, zoals ‘geroep’ en ‘rumoer’, ‘pad-‘ en ‘-tocht’, ‘blinken’ en ‘zon’. Of juist tegengesteld zijn, zoals ‘rumoer’ en ‘stille’. (…) Waar speelt het gedicht zich af? Er is blijkbaar een ‘menigte’ en ‘verward geroep’. Je kunt dus denken aan een ramp, maar ook aan een popconcert of ander groot evenement. En ook aan een demonstratie. Op die manier zit er inderdaad een politieke ondertoon in het gedicht. Ook het laatste woord van het gedicht wijst in die richting. (…) Zo is het gedicht de uiting van ‘een zoektocht’ waarvan het zelf ook onderdeel is.
Lees hier verder
Meer over ‘Alsof men alles loslaat’
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer van Ooteoote over In de Knipscheer-uitgaven