Korte docu over theatervoorstelling ‘Winterwater’.

De theatertournee in 2024 en de reprisevoorstellingen in najaar 2024 van ‘Winterwater’, naar de gelijknamige  roman van Lex Paleaux, zijn gespeeld. In opdracht van Feikes Huis & Studio Figur, de producenten van de theatervoorstelling, maakten filmmaker Mark Kramer en Marieke Braaksma (concept) naar aanleiding van de theatervoorstelling een korte documentaire. Iedereen herkent het gevoel van eenzaamheid wel, maar hoe voer je hier een gesprek over? De jongeren van het impactprogramma IJSBREKERS gaan met die vraag aan de gang. Met spelers/makers Ilay, Jelle, Sara, Kaylett, Sara, Janneke, Amy.

Bekijk hier de minidocu
Meer over ‘Winterwater in het theater’
Klik hier voor Boekbestelling Winterwater
Meer over ‘Winterwater’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een buitengewoon boeiend en goed leesbaar muziekboek.» – Oscar Smit

Over ‘Onvoltooide muziek’ van Rob. H. Bekker in OOR (nr. 1) 2025, 16 januari 2025:

Rob H. Bekker noemt zich een taalarbeider uit Utrecht. Bij het lezen van ‘Onvoltooide muziek’ wordt dat direct duidelijk. Zijn schrijfstijl is origineel en hij stak ontzettend veel werk in research en interviews. Zo heet Utrecht in zijn boek Woonplaats, gebruikt hij vaak het woord ‘japreciesnee’, plaatst hij tussendoor zijn gedichten en houdt hij van genummerde lijstjes. Hoofdonderwerpen zijn de Utrechtse band Hedda Gabler, Pere Ubu-voorman David Thomas, Captain Beefheart, Lou Reed, Guided By Voices en het festival Le Guess Who? Hij zit niet in de rol van fan, maar in die van nieuwsgierige muziekliefhebber en onderzoeker. Tussen alles door laat hij de Utrechtse muziekscene vanaf de jaren tachtig de revue passeren. Bekker fietst hier letterlijk op zijn fiets doorheen, met verhalen over Tivoli, White Noise, Utreg Punx en het Ramones –concert uit 1977. Als een soort running gag duikt veelvuldig het singletje van punkband The Nixe op. Eind jaren tachtig volgde hij Hedda Gabler. Hun darkwave is te horen op drie albums. Bekker zoekt de bandleden op en reconstrueert hun carrière die in 1990 stopte. Hij concludeert: ‘Wat  is er eigenlijk aan om muziek te maken in Nederland als iedereen tegen je is? Dan houd je het na drie platen en interne onvrede voor gezien.’ David Thomas (inclusief Pere Ubu) hoort al meer den veertig jaar tot de soundtrack van Bekkers leven. Hij luistert slagen en analyseert nauwkeurig veel van zijn nummers. Bekker zegt daarover dat Thomas zich in zijn werk wel citeert maar niet herhaalt. ‘Dat is een fenomenale prestatie.’ Hij maakt een prachtige brug naar Captain Beefheart: ‘ Als David Thomas me bij mijn tenen pakt, dan neemt Don van Vliet meteen mijn hele onderbeen.’ In dit hoofdstuk onderzoekt hij onder meer welke Beefheart-plaat Henk Schiffmacher draaide tijdens het tatoeëren van een kennis. Bij Lou Reed analyseert hij het poëziegehalte van zijn songs. Conclusie: ‘Lou Reed American poet? Cut it out!’ Bij Guided By Voices sprokkelt hij 95 (veronder)stellingen bij elkaar over het door niemand meer te overziene oeuvre van de band. Na een serie persoonlijke verslagen van Le Guess Who? volgt met Hoezo Eindigt Het Boek Hier? het slotstuk van een buitengewoon boeiend en goed leesbaar muziekboek, ook voor niet-Utrechtenaren.

Meer over ‘Onvoltooide muziek’
Meer over Rob H. Bekker bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Roman onderzoekt de sociale problemen binnen de Curaçaose gemeenschap.»

Over ‘Contrasten in kleur’ van Joseph Hart voor NBD Biblion, 15 januari 2025:

‘Contrasten in kleur’ is een sociale roman over familie, de Curaçaose gemeenschap, criminaliteit en discriminatie. Nena Sosaria, een alleenstaande moeder op Curaçao, worstelt om haar drie kinderen op te voeden in een omgeving met hoge werkloosheid en criminaliteit. Haar oudste zonen, Nilo en Felis, zijn van haar overleden man en hebben een lichte huidskleur, terwijl haar jongste dochter Maiky, van haar zwarte minnaar Chamon, donkerder is en gepest wordt door haar broers. Ondanks de moeilijke omstandigheden en de verleiding voor de jongens om zich bij jeugdbendes aan te sluiten, blijft Maiky een steun voor haar moeder. De roman onderzoekt de sociale problemen binnen de Curaçaose gemeenschap. In ietwat formele stijl en met gevoel voor drama geschreven. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep. Joseph Hart (1940) is een Nederlandse auteur en dichter die geboren werd op Bonaire en opgroeide op Curaçao. Hij was docent Engels aan o.a. de Universiteit van de Nederlandse Antillen. Hij debuteerde in 2000 als dichter met ‘Entrega’, waarna hij meerdere romans schreef.

Bron
Meer over ‘Contrasten in kleur’
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Helder en verdiepend.»

Over ‘Een rijke oogst’ over Ton van Reen voor NBD Biblion, 15 januari 2024:

‘Een rijke oogst’ is een gelaagde biografie van schrijver en dichter Ton van Reen (1941). Ton van Reen schreef meer dan negentig boeken. Zijn werk, vaak sprookjesachtig, bevat maatschappijkritiek en richt zich op ongelijkheid. In zijn jeugd raakte hij geïnteresseerd in Afrika. Van Reen werd de eerste uitgever van Afrikaanse literatuur in het Nederlands en richtte samen met zijn zoon David de Stichting Lalibela op in Ethiopië. Meer nog dan zijn schrijven ziet hij zijn werk voor de kansarmen als zijn levenswerk. Het boek begint met een gesprek met de schrijver zelf, waarna verschillende auteurs hun licht laten schijnen over Van Reens leven en werk. Na ieder hoofdstuk volgt een tekst, verhaal of gedicht van de schrijver. Helder en verdiepend geschreven. Met veel foto’s en portretten in kleur en zwartwit. Geschikt voor lezers met verregaande interesse in het onderwerp. Met bijdragen van onder meer Adri Gorissen, Wim van Grinsven, Wiel Kusters en Ben van Melick.

Bron
Meer over ‘Een rijke oogst’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Bloemrijk en eigenzinnig geschreven.»

Over ‘Dunkel’ van Cor Gout voor NBD Biblion, 15 januari 2025:

‘Dunkel’ is een beeldende literaire roman over een man die aan de hand van films en objecten zijn leven overdenkt. Dunkel trekt zich terug in een Parijse loods en overdenkt zijn leven via objecten en films, zoals de film Citizen Kane of een geboortekaartje dat hij vindt in een la. Elk hoofdstuk begint met een songtekstcitaat, waardoor de lezer inzicht krijgt in de literatuur en kunst die zijn karakter vormen. Dunkel is gefascineerd door de regio waar ooit het Ersatz-staatje Vichy gevestigd was van waaruit hij heel Europa in de jaren ’40-’44/45 kan overzien, en door macht: zowel politiek als in persoonlijke relaties. Bloemrijk en eigenzinnig geschreven, met veel verwijzingen naar filosofie, poëzie, films, muziek en literatuur. Met enkele ingekleurde tekeningen in enigszins kinderlijke stijl. Geschikt voor literaire lezers. Cor Gout (1946) is een Nederlandse schrijver, neerlandicus en filosoof. Voor Uitgeverij In de Knipscheer schreef hij gedichten, korte verhalen en twee romans (‘Bik’ en ‘Dunkel’) en begeleidde hij de Extaze-reeks-essays.

Bron
Meer over ‘Dunkel’
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Ernst Jansz reconstrueert het leven van zijn ouders.» – Marjo van Turnhout

Over ‘Een liefdeslied’ van Ernst Jansz op Leestafel, 14 januari 2025:

(…) [De oma van Ernst Jansz] Jeanne is geboren in 1893 op Java en verloor al jong haar ouders. Wat precies de reden er voor is is niet bekend maar zij werd een hardvochtige moeder voor Rudi, sloeg hem vaak met de karwats. Zij trouwt met Anton Jansz, die net als zij een Indo is, met Nederlanders als voorouders. Hun eerste kind overlijdt, waarna Rudi beschouwd wordt als eerstgeborene. Rudi is een goede leerling en wordt na zijn eindexamen naar Nederland gestuurd, om daar letterkunde te studeren. Hij richt de Indo-Nederlandsche Jongerenbond op, om de belangen van de Indo te behartigen. Na verloop van tijd verwaarloost hij zijn studie. Intussen is er Jopie in Amsterdam. Het is kerst 1937, als Rudi en Jopie elkaar voor het eerst zien, en de vonk meteen overslaat. Al snel wonen ze samen, maar dan breekt de oorlog uit. Rudi moet het leger in, hetgeen hem behoorlijk zal raken. Maar zijn reactionaire neigingen verminderen niet. Hij blijft zich hard maken voor de onafhankelijkheid van Indonesië. (…)  Ernst Jansz reconstrueert nu het leven van zijn ouders, met de hulp van vele – zeer persoonlijke – brieven, die wij kunnen lezen in dit boek. Daarnaast schreef hij liedjes, te beluisteren, want er zit een cd bij! Mooie liedjes die passen bij bepaalde gebeurtenissen, beschreven in het boek.

Bron
Meer over ‘Een liefdeslied’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Zo’n wijze van vertalen, daar kan geen vertaalcomputer tegenop.» – Hein van der Hoeven

Over ‘Held…’ van Ovidius vertaald door Harrie Geelen op Elders,13 januari 2025:

(…) Harrie Geelen is cultuur in veelvoud. Naast vertaler is hij schrijver, beeldend kunstenaar (tekenaar), regisseur, maker van tekenfilms. (…)In 2022 verscheen zijn vertaling van Metamorfosen, het hoofdwerk van Ovidius. Heroides bestaat uit brieven in dichtvorm van vooral vrouwen aan hun vaak trouweloze echtgenoten. Briefschrijvers en geadresseerden zijn heldinnen en helden uit de Griekse mythologie. Deels zijn het bekende namen als Helena, Ariadne, Dido, Odysseus, Paris en Hercules. Gelukkig zorgt Geelen bij elke brief voor een inleiding, zodat ook de vergeten helden herleven. Het is een fascinerende wereld, die Griekse oertijd, de tijd van de Trojaanse Oorlog, waar de helden en heldinnen sterfelijke wezens zijn, maar goden als vader, moeder of grootouder hebben. Opvallend is dat de goden verre van ideale karakters bezitten. Ze zijn jaloers, ze bedriegen hun echtgenotes, ze nemen op gruwelijke wijzen wraak, stervelingen zetten ze tegen elkaar op. Daarentegen hebben de vrouwelijke briefschrijvers een hoogstaand karakter. Trouw, liefde, opoffering en geduld zijn eigenschappen die uit de brieven naar voren komen.       (…) Wat opvalt aan de manier van vertalen van Harrie Geelen is de vrijheid die hij neemt. Niet bij uitzondering, maar op veel plaatsen kiest hij voor een heel vlotte toon. Zoals:  Hoe keek je dan naar je kindjes, rotzak? /  Hier sluit je vrede, of anders vecht je, punt uit! / Al dat goud dat zijn sterke armen opeens strak omsloot, die spierballen vol blingbling / Geheel in de stijl van een stoeipoes / Een kort krabbeltje, ook bij tegenwind, is zo ondertekend //. Zo’n wijze van vertalen, daar kan geen vertaalcomputer tegenop.

Lees hier de recensie
Meer over ‘Held…’
Meer over Harrie Geelen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Indrukwekkend is wat zijn vader op papier heeft gezet over zijn kennismaking met Nederland.»

Over ‘Een liefdeslied’ van Ernst Jansz voor Biblion, 13 januari 2025:

Ernst Jansz (1948) is vooral bekend als muzikant. Zo speelde hij onder meer in Doe Maar. Maar ook als schrijver heeft hij  een reputatie opgebouwd. In zijn boeken grijpt hij veelal terug naar zijn (familie-)verleden. Zo ook in dit boek ‘Een liefdeslied’, dat de liefdesgeschiedenis van zijn ouders in kaart brengt. Jansz begint bij de Indonesische wortels van zijn vader en dat levert een interessant verhaal op. Indrukwekkend is vervolgens wat zijn vader op papier heeft gezet over zijn kennismaking met Nederland. Aangrijpend is ook het verhaal van zijn moeders jeugd, gekenmerkt door grote armoede. De beginjaren van de relatie van zijn ouders komt op intense wijze tot leven in de vele brieven die ze elkaar schreven, met name net voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze lopen over van hartstocht, verlangen en ook twijfel. Halverwege de jaren veertig gaan de twee uit elkaar, maar in 1947 trouwen ze weer. Een doorstromend verhaal is dit boek niet, maar wel een gefragmenteerd en levendig portret van een huwelijk. Op de bijgevoegde cd staan de 16 nummers die Jansz componeerde voor dit boek.

Meer over ‘Een liefdeslied’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Walter Palm zag van dichtbij hoe Rutte het minderhedenbeleid afschafte.» – Ewoud Butter

Over Walter Palm als ambtenaar minderhedenbeleid van 1982 tot 2017 in De Kanttekening, 9 januari 2025:

Vanaf het prille begin in 1982 tot aan zijn pensionering in 2017 is dichter en schrijver Walter Palm (1951) als ambtenaar nauw betrokken geweest bij de ontwikkeling het Nederlandse minderhedenbeleid. Hij werkte onder 11 van de 17 kabinetten die Nederland sinds 1982 heeft gekend. (…) Het uitwerken van de Minderhedennota was de eerste grote klus waarbij Palm betrokken was. (…) Walter Palm: ‘Integratie betekende toen vooral het minimaliseren van sociaaleconomische verschillen. Dat was de kern van het beleid. De drie pijlers waren wonen, weten en werken.’ (…) Walter Palm was aanwezig bij een overleg van minister Van Dijk met islamitische leiders.  Dat was cruciaal was tijdens de Rushdie-affaire in februari 1989. (…)  Palm vertelt over de ingrijpende gevolgen van de aanslagen van 11 september 2001. (…) Na de moord op Pim Fortuyn (LPF), kwamen de kabinetten Balkenende en werd het integratiebeleid aangescherpt. (…) Cultuur en religie werden als obstakels gezien. Dit beleid kreeg vooral vorm onder Rita Verdonk (VVD). (…)  Ze lanceerde direct na de moord op Theo van Gogh het Breed Initiatief Maatschappelijke Binding (BIMB), dat was toen belangrijk omdat het gericht was op het bevorderen van wederzijds begrip en het verkleinen van spanningen.’ (…)  Piet Hein Donner (CDA) was in het eerste kabinet Rutte verantwoordelijk voor het afschaffen van het minderhedenbeleid, waaronder de overlegstructuur (Staatsblad 2013, 299).  Dit gebeurde onder druk van de PVV, gedoogpartner van het eerste kabinet Rutte. (…) Palm: ‘Neem de Toeslagenaffaire. Als het LOM nog had bestaan, hadden inspraakorganen tijdens overleggen tijdig aan de bel kunnen trekken en had een minister zoals Asscher signalen gekregen dat minderheden onevenredig hard werden getroffen. Dat had veel leed kunnen voorkomen.’ (…) ‘Het gaat uiteindelijk om menselijke verbinding. Dat begint met luisteren, echt luisteren, naar elkaar.’

Lees hier het artikel/interview
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Journalistiek als roman, zou je het kunnen noemen.» – Herman Veenhof

Over ‘Kloppen voor de lift’ van Kees Broere in Nederlands Dagblad (Gullivers Reizen), 10 januari 2025:

De artikelen van Kees Broere, correspondent voor de Volkskrant in vooral Afrika, waren altijd een genot. Hij bundelde zijn herinneringen niet, maar associeerde ze. Grote verhalen in kleine waarnemingen.  (…) In dit boek smeedt Broere niet zijn beste artikelen aan elkaar, of laat hij zien het altijd al bij het rechte eind te hebben. Nee, hij doet iets wat tientallen jaren in de journalistiek streng verboden was: hij laat het persoonlijke zien, zijn ik, in de manier waarop zijn verhalen tot stand kwamen. Broere put uit zijn herinneringen en schrijft dat op zoals hij wil, associatief. Het hoe wordt belangrijker, het wat minder belangrijk. (…) In 2017 verruilde hij Afrika voor de Antillen en het Caribische gebied. En waar anderen keepersgeluk hebben, had hij reportersgeluk. Op de goede momenten op de verkeerde plek zijn en dan scoren: als enige reporter bij de orkaan Irma op Sint Maarten. Ook die episode werd een roman, Irma, in 2021. (…) Heel mooi is zijn impressie van de avond waarop hij de ultieme romance gaat beleven en dan een app krijgt: ‘Mandela is dood.’ De dame is meteen ultimatief: ‘So what’s your plan, Kees? Ik had geen plan, natuurlijk niet.’ Beroepsplicht wint, vergeven wordt het hem nooit.

Lees hier de recensie ‘Van kloppen voor de lift tot Afrikaanse veldslagen. Correspondent Kees Broere deelt onvergetelijke journalistieke avonturen mee.’
Meer over ‘Kloppen voor de lift’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer