Over ‘Op weg naar Nos Plaser’ van Ken Mangroelal in de Pletterij, 27 mei 2023:
Op 27 mei 2023 vond in de Pletterij in Haarlem de boekpresentatie van ‘Op weg naar Nos Plaser’, het tweede boek van Ken Mangroelal bij Uitgeverij In de Knipscheer. De presentatie is inmiddels terug te zien op YouTube. Omdat zijn eerste titel ‘Distance Call’ het licht zag in 1978 werden onvermijdelijk herinneringen opgehaald aan zijn toenmalige redacteur (en uitgever) Jos Knipscheer die in 1997 overleed – en dat riep de nodige emoties op zowel bij Ken Mangroelal als zijn huidige uitgever Franc Knipscheer, broer van Jos. De vriendschappelijke relatie die Jos en Ken hadden was niet alleen die tussen uitgever en auteur. Als gitarist bracht hij ook eerste kneepjes van het vak bij aan de tienerzoons van Els, de vrouw van Jos. Ulco Bed, de jongste van de twee, zou de gitaar niet meer loslaten. Vanaf zijn zestiende tot op de dag van vandaag, speelt hij samen met de toen nog jongere Candy Dulfer. Na het interview met Peter de Rijk nam Michiel van Kempen van Mangroelal het eerste exemplaar in ontvangst en verraste de auteur door in zijn dankwoordje een fragment voor te lezen van zijn recensie die op datzelfde moment geplaatst werd op Caraïbisch Uitzicht. Ken Mangroelal besloot de presentatie feestelijk door in plaats van eigen nummers een drietal standards te spelen (hoewel hij eigenlijk niet meer optreedt) van de onlangs overleden Harry Belafonte die de muziek uit de Cariben al in de jaren vijftig op de kaart zette, en zeer bekend was met Aruba en Bonaire.
Kijk hier naar de presentatie vanaf 4:10 tot 1:05:00 op de tijdlijn
Lees hier de recensie van Michiel van Kempen
Meer over ‘Op weg naar Nos Plaser’
Meer over Ken Mangroelal bij Uitgeverij In de Knipscheer
In deze novelle, zijn voorlopig hoogtepunt, is hij de boosheid voorbij.» – Michiel van Kempen
Over ‘Op weg naar Nos Plaser’ van Ken Mangroelal op Caraïbisch Uitzicht, 27 mei 2023:
(…) Bij hem de onnadrukkelijkheid van motieven als slavernij en identiteit, al lijkt de titel van zijn nieuwe boek op het eerste gezicht wel op een identiteitsverhaal te wijzen. (…) Wat de novelle van Ken Mangroelal zo bijzonder maakt is dat hij glashelder schrijft, en tegelijkertijd de dingen vloeiend in elkaar laat overgaan zonder vorm van predikzucht of vet aangezet engagement. De veelvuldig beschreven dromen maken deel uit van hetzelfde universum als de empirische gebeurtenissen. Bij herlezing valt pas op dat hij heel veel zaken vloeiend-contrasterend neerzet, dingen omkeert en anders belicht en daardoor nuancerende tonen weet te bereiken. (…) Toevallige vondsten – ready mades zou je ze kunnen noemen – lijken ook in de novelle van Ken Mangroelal voorbij te komen. Er is een losse compositie van personen, gebeurtenissen en voorwerpen die in en uit de coulissen schuiven. Maar het bijzondere van Ken Mangroelal is dat hij die verschijnselen niet om hun folkloristische gehalte inbrengt in zijn verhaal, zeg maar als schets van een heemkundig-spiritualistisch lokaal verschijnsel ten behoeve van de naar exotisme snakkende lezer. Nee, hij voorziet ze juist van een antithetisch commentaar en licht daardoor net als bij het clair-obscur van Caravaggio en Rembrandt de zaken scherper uit. (…) ‘Op weg naar Nos Plaser’, zijn voorlopig hoogtepunt, plaatst hem als hernieuwde jongere bij de jongste generatie: eigenzinnig, relativerend, nuancerend. Een slachtoffer weet zich altijd gebonden aan een dader, de trendvolger is het slachtoffer van zijn tijd. Niets van dat alles bij Mangroelal. Hij heeft een broertje dood aan modieusheid, zijn spoor is dat van zijn eigen voetstappen, hij is de boosheid voorbij.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Op weg naar Nos Plaser’
Meer over Ken Mangroelal bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een novelle over drie generaties vrouwen en een slepend conflict.»
Over ‘Even kaas halen’ van Els de Groen voor NBD / Biblion, 25 mei 2023:
Een novelle over drie generaties vrouwen en een slepend conflict. Femke is negen, Emma veertig, Anne eenenzeventig jaar. Alle drie zijn ze slachtoffer in een conflict dat zich langgeleden afgespeeld heeft en nooit bijgelegd is. Femke, die de minste kennis van het verleden draagt, heeft de meeste aanleiding om het te helpen ontrafelen. Haar beleving wordt afgewisseld met hoofdstukken waarin Anne en Emma de situatie beschouwen. In sympathieke, toegankelijke stijl geschreven. Els de Groen (Den Haag, 1949) is o.a. schrijver, onderwijzer, politicus en journalist. Ze schreef tientallen boeken. Haar werk werd in meerdere landen uitgegeven.
Meer over ‘Even kaas halen’
Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Ingenieuze plot met treffend mooie formuleringen en een boeiende stijl.» – Karin Kallenberg
Over ‘De lunchroom’ van Hans Muiderman op Bazarow ,jrg. 5, 23 mei 2023:
Een verhaal vertellen vanuit een lunchroom aan de hand van herinneringen. Hans Muiderman doet het. Met veel oog voor detail en een zorgvuldigheid die raakt. (…) De vraag komt op in hoeverre ‘De lunchroom’ autobiografisch is. Het gaat onder andere over de hechte band die de hoofdpersoon als kind met zijn opa heeft. (…) Het verhaal bestaat uit twee delen: 1. De gang en 2. De ladder. Langzaam ontvouwt zich de ingenieuze plot en wordt het raadsel ontrafeld, met als gevolg een toenemende spanning bij de lezer, middels treffend mooie formuleringen en een boeiende stijl. (…) ‘De lunchroom’ is een knap geschreven novelle die indruk maakt en tot en met de laatste bladzijde boeit.
Lees hier de recensie [ = ]
Kijk ook naar de presentatie van het boek
Meer over ‘De lunchroom’
Meer over Hans Muiderman bij Uitgeverij In de Knipscheer
Writers Blog: Slow Train To Spain [9]
Over ‘The Wonderful Disappearance of Mrs. Pear’ van Roni Klinkhamer, 25 mei 2023:
Roni Klinkhamer is weer terug in Haarlem en doodweg happy in de Cornelissteeg waar ze haar in Spanje geschreven korte roman ‘The Wonderful Disappearance of Mrs Pear’ nog eens langs het toetsenbord haalt. “Well, well, well, never start a WritersBlog with the words well well well, for not all is well that ends well. Especially Number Nine of course, which Nikola Tesla and The Beatles have so very thoroughly investigated.”
Lees blog 9 ‘Het einde van deze Writers Blog’ hier verder
Lees ook Writers Blog: Slow Train To Spain [0]
Meer over ‘The Wonderful Disappearance of Mrs. Pear’
Meer over ‘Writers Blog Roni Klinkhamer’
Meer over Roni Klinkhamer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Auteurs van Uitgeverij In de Knipscheer op jubileumeditie Vurige Tongen in Ruigoord
foto: Hans Vissers
Op Pinksteren (zondag 28 en maandag 29 mei 2023 viert (culturele vrijhaven) Ruigoord het 50-jarig bestaan met een bijzondere editie van het festival Vurige Tongen. Onderdeel van het programma zijn ook diverse boekpresentaties waarvoor De Luchtbus het podium is. Op zondag pitcht Roni Klinkhamer daar om 15.30 uur derde Murphy Slaughter-roman ‘Murphy Slaw’. Die zaterdag vindt ook het optreden plaats van Spinvis (winnaar van Ruigoord Trofee 2023) met als gast Arjan Witte. Op zondag maken ook Cor Gout (auteurs van o.a. de roman ‘Bik’) en Jaap van der Bent (auteur van o.a. ‘Jack Kerouac op reis in Nederland en Vlaanderen’) hun opwachting. En uiteraard Hans Plomp, Ruigoord-redder in 1973.
Meer over Vurige Tongen 2023
Meer over Roni Klinkhamer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Arjan Witte bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Jaap van der Bent bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Hans Plomp bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Boek verhaalt over meer dan honderd sporen in de stad en achttien buitenhuizen.» – Willem Brand
Over ‘Haarlemmers en de slavernij’ van Ineke Mok en Dineke Stam in Nieuwsblad Haarlem, 24 mei 2023:
“Het is een geschiedenis waar ook aspecten aanzitten waardoor je op een andere manier gaat kijken,” sprak burgemeester Jos Wienen nogal omzichtig nadat hij het eerste exemplaar van het boek ‘Haarlemmers en de slavernij’ uit handen van uitgever Franc Knipscheer had gekregen. Dat gebeurde op 16 mei in de Janskerk. Het begon allemaal in 2013 met een tentoonstelling ’Hoezo, Haarlem en Slavernij’ in dezelfde Janskerk. Daar werd de basis voor het boek van Dineke Stam en Ineke Mok gelegd. (…) Het boek verbindt Haarlemse geschiedenis met het Nederlandse koloniale rijk. Het verhaalt over meer dan honderd Haarlemmers, meer dan honderd sporen in de stad en achttien buitenhuizen. Een van de dia’s die Dineke liet zien was het eigendomsbewijs van ene Nannie. Dineke: “Daarop staat dat Nannie gebrandmerkt is met de letters MI, die verwijzen naar de initialen van haar eigenaar. Zoals ook de West-Indische Compagnie haar logo zette op de lichamen van Afrikanen.” Het boek is dankzij bijdragen van vele fondsen voor slechts 19,50 euro te koop bij de Haarlemse boekhandel. (…)
Lees hier het artikel
Meer over ‘Haarlemmers en de slavernij’
Meer over slavernij in andere boeken van Uitgeverij In de Knipscheer
«Maakt zichtbaar wat er daadwerkelijk gebeurde. Door namen te noemen.» – Geerlof de Mooi
Over ‘Haarlemmers en de slavernij’ van Ineke Mok en Dineke Stam in Haarlems Dagblad, 20 mei 2023:
Haarlem draagt de sporen van slavernij. Dat blijkt uit het nieuwe boek van Ineke Mok en Dineke Stam. Ze willen het heersende perspectief op de geschiedenis, eurocentrisch als die is, doorbreken. Hoe? Door zichtbaar te maken wat er daadwerkelijk gebeurde. Door namen te noemen. En door de link met het heden te leggen. (…) Dineke Stam en Ineke Mok schreven er een boek over. Ze keken naar testamenten en kerkregisters. Ook spraken ze met nazaten van tot slaafgemaakten. (…) Ineke Mok: “Op de plantage St. Maria kwamen de tot slaafgemaakten in opstand. Zij waren vanaf het slavenfort Elmina naar Curaçao gebracht in opdracht van een Haarlemmer. Ze werden opgepakt. Tien mensen zijn gruwelijk geëxecuteerd. Wij noemen niet alleen de opstand. Wij noemen die namen. We brengen een eerbetoon aan het verzet.” (…) Dineke Stam: “We zeggen niet alleen: kijk, deze mensen zijn er rijk van geworden. We laten ook de mensen zien die er arm van zijn geworden. Die alles zijn verloren.” (…) “Racisme is een wit probleem. Zwarte mensen worden benadeeld, maar wij zijn degenen die moeten veranderen. Niet zij.” (…) Ineke Mok: “Er komt steeds meer kennis naar boven. Ook in andere steden. Amsterdam, Den Haag, Utrecht. Hier werd de slavenhandel georganiseerd, hier werden de winsten behaald. Dat verhaal moet verteld worden.” (…)
Lees hier het artikel/interview
Meer over ‘Haarlemmers en de slavernij’
Meer over slavernij in andere boeken van Uitgeverij In de Knipscheer
«Ingenieuze plot gaat naar onverwachte climax in zeer geslaagd debuut.» – Kees de Kievid
Over ‘Tijd om te gaan’ van Pia van Egmond op Boekenbijlage, 17 mei 2023:
(…) Het thema ‘leeftijdsdiscriminatie’ nu, is de aanleiding om een roman te schrijven die waarschuwt tegen dit fenomeen. Het is er nu al en als we er niets tegen doen, zou het zo maar eens kunnen uitkomen in de tijd (ca. 2050) waarin Van Egmond deze roman situeert. (…) Wel heeft zij oog voor alle gevolgen zoals het ontbreken van pensionering en uitkeringen en het minimaliseren van medische zorg. Ware het probleem niet zo ernstig, men zou kunnen denken dat Van Egmond een olifant nodig heeft om een mug te vertrappen. Een groot compliment verdient zij om het probleem niet als een mug te zien, maar het uit te vergroten tot realistische proporties. (…) Het gaat in haar boek om meer dan discriminatie. (…) Bij Van Egmond is het levenseinde min of meer gedwongen. (…) Sommigen kiezen er voor om dan maar in een leegstaand dorp te gaan wonen en de eindjes aan elkaar zien te krijgen. (…) Dat doen ook de protagonisten van de roman Eva Prins en haar oudere echtgenoot John. (…) En dan is het zover: John heeft de leeftijd bereikt waarop het tijd is om te gaan. In zijn eigen ziekenhuis krijgt hij geen adequate hulp meer. Eigenlijk vanaf hier begint zich een plot te ontrollen, dat zeer ingenieus alle voorgaande perikelen omvat. In een ware stroomversnelling gaat het naar een onverwachte climax. Lezers, bereid je maar voor!!! Buiten het verhaal om verdient Pia van Egmond een compliment voor haar vloeiende stijl, die ervoor zorgt dat je als lezer mee deint in de golven van de gebeurtenissen. (…) Lezers van nu, dertigers en veertigers bijvoorbeeld, jullie zijn gewaarschuwd! Als de huidige lijn (van voornamelijk rechtse signatuur) wordt doorgetrokken, zou dit jullie leefwereld wel eens kunnen zijn. Lees en luister naar Van Egmond in haar zeer geslaagde debuut.
Lees hier de recensie ‘Boek van de week’
Meer over ‘Tijd om te gaan’
«Op de fiets langs het duistere verleden van Haarlem.» – Geerlof de Mooi
Naar aanleiding van ‘Haarlemmers en de slavernij’ van Ineke Mok en Dineke Stam in Haarlems Dagblad, 19 mei 2023:
(…) Haarlemmers Yoshina Davelaar en Dineke Stam organiseren op Hemelvaartsdag de fietstocht ‘Dauwtrappen met Sporen van Slavernij’. (…) De gruwelen van de slavernij vonden ver weg plaats, maar de inwoners van Haarlem en Heemstede waren zich wel degelijk bewust van wat er gebeurde. En dat lieten ze horen ook, zegt Yoshina Davelaar. “Mensen lazen bijvoorbeeld ‘De Negerhut van Oom Tom’. Toen dat boek werd vertaald in het Nederlands, sloeg dat in als een bom. Steeds meer mensen begonnen zich af te vragen: wat gebeurt daar allemaal?” Een scala aan historische figuren en gebouwen passeren de revue tijdens de fietstocht. Aan de ene kant had je de rijke lieden, die dure buitenhuizen lieten bouwen met dubieus geld. Zoals bankier Henry Hope, die veel geld stak in slavenhandel. Hij liet het provinciehuis aan de Dreef bouwen. Maar je had ook dominee Nicolaas Beets, die stad en land afging om clubjes op te richten voor afschaffing van de slavernij.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Haarlemmers en de slavernij’