Over ‘19 x Dans, smalle man, dans’ van Cor Gout op Tzum, 9 augustus 2020:
(…) Cor Gout heeft zich niet laten verleiden tot een lang verhaal over zijn vader die overleed toen hij acht jaar was. (…) Juist door niet het ik-perspectief te gebruiken, maar vader en zoon in de derde persoon te beschrijven, ontstaat een prettige afstand waardoor je als lezer mee mag kijken met de belevenissen van het jongetje, Tom geheten in de verhalen. In al hun eenvoud zijn de situaties waarin Tom en zijn vader zich bevinden des te indringender. (…) Het zijn ‘gewone’ herinneringen van een kind aan zijn vader. Maar het ongewone zit hem in het feit dat de herinneringen na zijn achtste jaar niet meer aangevuld worden, maar op zichzelf komen te staan. Daardoor werd de schrijver gestimuleerd ‘herinneringen scherp af te bakenen, niet te verfraaien of te ontsieren, maar ze zo waarheidsgetrouw te laten zijn als mogelijk was.’ (…) Het is bewonderenswaardig hoe in de relatief korte fragmenten, in de 19 afgebakende herinneringen, voor de lezer een compleet beeld ontstaat van de vader, een beeld van een man die er is wanneer het nodig is, die zijn eigen gang gaat maar niet vergeet dat zijn zoon er ook nog is, een beeld van een man op wie hij kon vertrouwen. (…) Bij elk fragment staan paginagrote collage-achtige afbeeldingen van Harrie Geelen, soms als achtergrond, soms ernaast. Ze vergroten aspecten uit en verrijken het beeld dat bij de lezer wordt opgeroepen door de tekst.
Lees hier de recensie
Meer over ‘19 x Dans, smalle man, dans’
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer
Auteur: webmistress
Gedicht van Inge Nicole vertaald in het Indonesisch
Uit ‘Maanbrief aan het getij’ van Inge Nicole op Nederlandse poëzie in het Indonesisch, 7 augustus 2020:
Op ‘Suara suara dari utara’ (‘Stemmen uit het noorden’), het blog Puisi Belanda, is op 7 augustus 2020 het gedicht ‘Stuk gaan’ in een Indonesische vertaling van Siti Wahyuningsih en Albert Hagenaars geplaatst. Het gedicht is afkomstig uit de bundel ‘Maanbrief aan het getij’. Het is het 203de gedicht in een almaar groeiende digitale poëziereeks van een keur van Nederlandstalige dichters.
Lees hier het gedicht ‘Ik schrijf je’ in het Nederlands en in het Indonesisch.
Meer over ‘Maanbrief aan het getij’
Meer over Inge Nicole bij Uitgeverij In de Knipscheer
Lex Paleaux – Het leven is een circus
Lex Paleaux
Het leven is een circus
columns
Nederland
genaaid gebrocheerd in omslag met flappen,
256 blz.
€ 19,90
ISBN 978-94-93214-07-1
Eerste druk oktober 2020
Presentatie 14 oktober 2020
Lex Paleaux schreef zijn columns vanuit het hoofdpersonage van zijn alom geprezen debuut ‘Winterwater’. Binnen afzienbare tijd ontstond er een trouwe lezersschare die de verhalen omarmde. Destijds was hij nog bekend als: ‘de schrijver zonder boek’. Hij begon bij het grote publiek en de pers op te vallen. Met het succes van ‘Winterwater’ werd de roep om een bundeling van zijn columns steeds luider. In de columns noteerde hij invallen en herinneringen aan zijn jeugd in Friesland, met gebruik waarvan hij later zijn roman ‘Winterwater’ componeerde.
Het leven is een circus lijkt daarmee een soort van ‘the making of’ van ‘Winterwater’ maar is méér dan dat: het geeft een inkijk in Paleaux’ schrijverschap en leest door de keuze en ordening van de verhalen evenzeer als een roman. Het leven is een circus, is de perfecte aanvulling voor de lezer die nog geen afscheid wilde nemen van ‘kleine Lexje’ en andere sleutelfiguren uit ‘Winterwater’ beter wil leren kennen.
Lex Paleaux (1977) is een Haarlemse auteur van Friese komaf. Met het schrijven van scripts voor diverse tv-series, videoclips, korte films en theater ontwikkelde hij een originele visuele schrijfwijze. Lex neemt de lezer bij de hand en geeft hem in zijn ongekende stijl toegang tot de wereld in zijn hoofd.
Meer over ‘Winterwater’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
Klik hier voor het hele omslag
Ton van Reen – Het afscheid van Lucia. Historische roman
Ton van Reen
Het afscheid van Lucia
historische roman
Nederland
gebrocheerd, 128 blz.
€ 12,90
NUR 342, 285
ISBN 978-94-93214-00-2
eerste uitgave oktober 2020
In Het afscheid van Lucia vinden een paar kinderen op de zolder van hun oma een stapel schriften. Ze zijn vol geschreven door de grootmoeder van hun oma. Samen met oma lezen ze de verhalen over de geschiedenis van hun familie. Er gaat een wereld voor hen open. Zo leren ze dat ze afstammen van een adellijke freule, van een koeienmeid en van reizende toneelspelers.
Lucia van Eyll en haar nicht Amalia zaten op de hooizolder, boven de koeienstal van kasteel De Berckt. Ze luisterden naar het verhaal dat Ruth, de dochter van koeienmeid Judith, aan hen vertelde. Haar verhalen riepen altijd wonderen op in de hoofden van Lucia en Amalia. Ze hingen aan haar lippen. Als altijd wanneer Ruth vertelde, kwamen ze in hun beleving terecht op de plaatsen waar het verhaal speelde. Zwevend op de zinnen van Ruth ontmoetten ze wonderlijke mensen in sprookjesachtige landen. Als Ruth vertelde leek het normaal om mee te vliegen met vogels, of door de wind over de horizon te worden geblazen.
Ton van Reen schrijft graag boeken over geschiedenis, zoals het verfilmde ‘De bende van de bokkenrijders’, ‘Gestolen jeugd’, ‘Vlucht voor het vuur’ en ‘De lichtverkoper’. Het afscheid van Lucia is gebaseerd op ware gebeurtenissen in de zeventiende eeuw en is evenals de andere genoemde titels heel goed geschikt voor Young Adults (fictie 15+).
Quito Nicolaas digitale gast op drie internationale festivals
Dichter, schrijver en essayist Quito Nicolaas is in september uitgenodigd deel te nemen aan het Internationale Literatuurfestival in Berlijn, aan het Festival Medellin in Colombia (26 september) en het Festival San Cristobal in Mexico. Vanwege corona bestaan de optredens (voordracht en/of lezing) uit speciaal voor de festivals gemaakte video-opnamen. Van Quito Nicolaas (San Nicolas, Aruba, 1955) verscheen in 2015 bij Uitgeverij In de Knipscheer de tweetalige (Papiaments-Nederlands) bundel ‘Cucuisa cabisha / Als de aloë sluimert’, bezorgd door Fred de Haas en in juli 2019 de bundel ‘Argus’ uit (Engels /Nederlands), ingeleid door Sara Florian.
Klik hier voor de flyer van festival Berlijn
Klik hier voor de flyer van festival Medellin
Meer over Quito Nicolaas bij Uitgeverij In de Knipscheer
Presentatie van ‘Het Wezen’ van Peter Drehmanns
Uitgeverij In de Knipscheer heeft het genoegen je uit te nodigen voor de presentatie van Peter Drehmanns’ roman ‘Het Wezen’ op zaterdag 5 september om 15.30 uur.
Deze heuglijke gebeurtenis vindt plaats buiten en binnen De Wilg, Mecklenburglaan 3-5, 3581 NV Utrecht (een samenzijn met inachtneming van de anderhalve meter afstand is alleszins mogelijk hier). Ook zijn er kunstwerken te bewonderen van Rop Philippi, maker van het omslagbeeld. Het programma bestaat uit een korte film geïnspireerd op de roman ‘Het Wezen’, spectaculaire en weelderige verrassingsact, toespraak van uitgever Franc Knipscheer, signeersessie door de auteur en verkoop van de roman.
Klik hier voor meer informatie over de roman
Meer over Peter Drehmanns op deze site
Pauline J. van Munster – Hannah en ik. Roman
Pauline J. van Munster
Hannah en ik
roman
Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen,
226 blz., € 18,50
ISBN 978 94 93214 01 9
eerste uitgave 2020
Hannah en ik gaat over de eeneiige tweeling Hannah en Ada. Ze groeien samen op in een harmonieus gezin tot hun vader, leraar op een jongensschool, een keus maakt die verregaande gevolgen heeft voor iedereen afzonderlijk. Hannah verlaat op jonge leeftijd het gezin om zelfstandig te gaan wonen, Ada volgt enkele jaren later. Dan begint het echte leven pas.
Mijn cel ligt aan de westkant; dus daar waar de zon ondergaat. In de zomer trekt het licht weg over de wand tegenover mijn brits. De kwiklampen op de binnenplaats blijven branden van avond- tot ochtendschemering. Met mijn handen vorm ik schaduwkonijntjes op de muur en wanneer ik niet in slaap kom, vertel ik ze een verhaaltje. Over een bos waar oude rioolbuizen liggen waar je, een beetje kromgebogen, in kunt schuilen en vuurtjes kunt stoken, waar ratten ritselen en vogels pieren pikken aan de rand waar het altijd vochtig is, waar een kabouterboom staat en wilde bramenstruiken groeien met bramen donker als geronnen bloed.
Ik heb al jaren geen boom meer gezien.
Het gevaar slaapt onder de huid, gist in het bloed.
Eén verkeerde opmerking, één verkeerd gebaar zal leiden tot een dramatische gebeurtenis.
Over ‘De zoektocht naar Madeleine Merano’, de vorige roman van Pauline J. van Munster:
«Spannend? Ja. Je voelt: lijnen gaan samenkomen en je wilt graag weten hoe. Mythisch? Ook: de namen, de locatie, eiland zee. Broeierig? Wat dacht je: de benauwde sfeer, de roddel, de verhalen. Sferisch? Enorm. In werkelijkheid bestaat het eiland niet maar ik kan het – na lezing van deze roman – uittekenen en kreeg zelfs zin erheen te gaan. Dankzij Van Munster ben ik er geweest.» – Yolanda Entius in Trouw
De romans en verhalen van Pauline J. van Munster spelen zich meestal af in een geïsoleerde situatie. Het kan de benauwdheid van een klein gezin zijn zoals in ‘De geheime brieven van Marta’ (2001), of binnen de muren van een klooster zoals in ‘Lied van Mod’ (2003) of binnen een parochie in een dorp zoals in ‘Het evangelie volgens Daphne’ (2000) of op een eiland zoals in ‘De zoektocht naar Madeleine Merano’ (2018).
Meer over Pauline J. van Munster bij Uitgeverij In de Knipscheer
«‘Onomkeerbaar’ is een pracht van een debuutroman.»
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op De Boekenkast, 5 augustus 2020:
(…) Ines Nijs schrijft het verhaal over Zoé, een meisje dat hoopt te weten te komen wie haar vader is en zo meer geluk in haar leven te vinden. Het verhaal wordt vanuit het perspectief van Zoé verteld en via flashbacks komen we te weten hoe haar jeugd verliep. Een jeugd die niet altijd rooskleurig was voor het meisje. Ines Nijs heeft het verhaal zo geschreven dat je de angst, de onzekerheid en het verdriet van Zoé als lezer zo voelt. ‘Onomkeerbaar’ bevat een uitstekend opgebouwd verhaal met thema’s zoals pijn, eenzaamheid en het zoeken naar geluk. Een menselijk, vaak ontroerend verhaal met goed uitgewerkte personages, waarin je de sfeer van het nonneninternaat zo proeft en dat eindigt met een verrassend plot. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’
‘Menigte’. Gedicht van Michaël Slory
In zijn bijna dagelijkse Facebookbericht memoreert Wim van Til, oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland, de geboorte- en sterfdagen van Nederlandstalige dichters. Vandaag (4 augustus 2020) is het de geboortedag van onder anderen Rutger Kopland (1934-2012) en Michaël Slory (1935-2018) uit Suriname. Bij wijze van felicitatie/gedenken kiest Wim van Til voor een gedicht van Rutger Kopland; uitgeverij In de Knipscheer kiest voor het gedicht ‘Menigte’ van Michaël Slory uit zijn bij deze uitgeverij verschenen bundel die zijn afscheidsbundel werd: ‘Alsof men alles loslaat’ (2018).
Menigte
Verward geroep.
Mijn stem
die niet wil opgaan
in dat rumoer,
maar blinken wil,
een zon
op stille paden.
Een zoektocht
naar meer eerbied
en meer vrede.
Meer over Michaël Slory op deze site
‘Laatste woord’ van Bernardo Ashetu
Wim van Til is oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland. Hij plaatste op zijn blog onderstaand gedicht van Bernardo Ashetu (Paramaribo 1929-Den Haag 1982) ter gelegenheid van zijn diens sterfdag. Het gedicht ‘Laatste woord’ (uit ‘Yanacuna’) is opgenomen in de bloemlezing ‘Dat ik je liefheb’ (2011) verschenen bij Uitgeverij In de Knipscheer. Ashetu publiceerde bij leven één poëziebundel ‘Yanacuna’. In zijn nalatenschap werden 31 ongepubliceerde bundels aangetroffen, samen meer dan duizend gedichten.
Laatste woord
Dat ik je liefheb
staat buiten twijfel,
dat ik je liefheb
is m’n laatste woord.
Ach, de witte vlammen
en de naakte Brahma,
de woeste tempel en ’t
slap akkoord,
geen naakte Boeddha speelde
ooit piano maar zie de
meeuwen buiten en hoor mijn
laatste woord.
Zie
Meer over ‘Dat ik je liefheb’
Meer over Bernardo Ashetu op deze site