Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs in Knack Focus, 27 mei 2020:
Omdat Zoé geen vader heeft en haar moeder als poetshulp in een lokaal hotel onregelmatige uren klopt, wordt ze op internaat gestuurd. We schrijven jaren zeventig, toen leerlingen nog oxo speelden, nonnen hun leerlinges een plastic broek aantrokken wanneer ze ongesteld werden en de Italiëreis nog het hoogtepunt was van iedere middelbareschoolopleiding. En dat laatste al helemaal voor Zoé, die als een kleine detective heeft uitgevogeld dat ze wel degelijk een vader heeft en dat die in Firenze woont. Ze heeft zelfs zijn adres. Tijdens de schoolreis wil ze daarom ontsnappen, hem verrassen met haar verschijning en misschien wel bij hem blijven. (…) ‘Vaderloze dochters van vondelingen zijn vroege vogelaars’, fluistert klasgenote Helga Zoé in het oor. (…) Het levert een extra verhaallijn vol uitdaging en verraad op. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’
Auteur: webmistress
«Op zoek naar de waarde van het leven in een mooi, bespiegelend boek, zorgvuldig van taal en stijl.» – Marianne Janssen
Over ‘De catalograaf’ van Diana Tjin op Leeskost, 26 mei 2020:
Als Edgar te midden van zijn bijna ex-collega’s met hen proost op zijn ‘welverdiende rust’ na vijfenveertig jaar arbeid als catalograaf, is zijn lach gemaakt, zijn vreugde gespeeld. Inderdaad hij zal niet langer ‘loonslaaf’ zijn en als ‘vrij man’ zelf zijn tijd kunnen indelen, maar dat is nu juist het laatste waar hij zin in heeft. Hij houdt van zijn werk, hij is gehecht aan zijn collega’s, de ledigheid die hem wacht ziet hij met afschuw tegemoet. Na het festijn vertrekt hij zo gauw mogelijk naar zijn buitenhuisje in Groet. Daar komt hij op zijn wandeling kort na aankomst een man tegen. Meneer Charles. En die biedt hem een freelance karwei als catalograaf aan. Edgar neemt het aanbod gretig aan. (…) In Charles’ huis ontmoet hij Maria, diens assistente. (…) Edgar is gefascineerd door Maria. (…) Zou Maria hem eindelijk toekomst bieden? En wat moet hij met zijn afkomst als Surinamer en tevens Portugese jood? Daarvan zou hij meer willen weten. (…) Dit is een mooi, bespiegelend boek, zorgvuldig van taal en stijl. Niet alleen dat: ook fascinerend om te lezen wat een catalograaf doet, een bijzonder beroep waarvan ik nog nooit had gehoord.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De catalograaf’
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Ses trois livres sont des merveilles de fraîcheur et de virtuosité.» – Daniel Cunin
Over het werk van Rob Verschuren op Flandres-Hollande – littérature flamande & néerlandaise, 23 mei 2020:
Daniel Cunin vestigt in de rubriek ‘Coup de cœur’ de aandacht op de Nederlands(talig)e auteur Rob Verschuren, die al meer dan een decennium in Vietnam woont. Onder de titel ‘De tyfoon Rob Verschuren’ memoreert Cunin Verschurens (1953) late debuut in 2016 met de verhalenbundel ‘Stromen die de zee niet vinden’, gevolgd door de romans ‘Tyfoon’ (2018), ‘Het karaokemeisje’ (2019) en – op het punt van verschijnen – ‘Het Witte Land’ (2020): «Rob Verschuren: un talent néerlandais qui stupéfie par un imaginaire hors pair glissé dans une prose parfois onirique. (…) C’est le roman ‘Typhon’ qui va plus particulièrement retenir notre attention.» Deze introductie in het Frans wordt afgesloten met vier fragmenten uit ‘Tyfoon’, vertaald in het Engels door Scott Rollins.
Lees hier de publicatie
Meer over Rob Verschuren op deze site
«Een zoektocht naar identiteit, met als neventhematiek de traditionele rolverdeling binnen een huwelijk.» – Marjo van Turnhout
Over ‘De catalograaf’ van Diana Tjin op Leestafel, 20 mei 2020:
Edgar, als catalograaf werkzaam bij de Universiteitsbibliotheek, gaat met pensioen. (…) Wat moet hij nu met al die vrije tijd, met die leegte? (…) Meneer Charles zoekt een catalograaf, om zijn verzameling automatons te ordenen. Dit is wat een catalograaf doet: materialen als boeken, films, games, spelmaterialen, e-boeken catalogiseren. En automatons dus, mechanische speelgoedjes of robotjes, heel oud of modern, gemaakt met behulp van de modernste technologische middelen. Terwijl hij het aanbod in overweging houdt, neemt hij eerst tijd om zijn eigen leven ook eens te ordenen… Hij vertelt over zijn ouders en zijn grote familie, Surinaams, deels met Chinese wortels, deels Joods. Edgar wist niet precies hoe het allemaal zat, en zijn moeder gaf geen duidelijke antwoorden. (…) Wie is hij, wat is zijn afkomst? Alles op een rijtje zetten brengt hem misschien inzicht en begrip. (…) Zijn moeder wilde een eigen leven wilde: zij is kunstenaar, vindt ze, geen huissloof. Zijn vader vindt het maar niks. (…) Het draait om het aloude probleem, de traditionele rolverdeling, door de vrouw als verstikkend ervaren, terwijl de man een ander leven als een bedreiging ziet. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De catalograaf’
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer
Literaire podcast Mixed Signals
Over literaire podcast ‘Mixed Signals’ van Ilona Verhoeven en Peter Hendriks, 22 mei 2020:
Terwijl in het voorjaar van 2020 alles in de wereld ‘on hold’ gezet wordt, nemen Ilona Verhoeven (schrijver en kunstenaar in Berlijn) en Peter Hendriks (acteur, muzikant en schrijver in Leuth) in de literaire podcast ‘Mixed Signals’ de tijd en gaan ze op zoek naar de mooie dingen! Een quarantainekwartiertje met kunst, literatuur, muziek, poëzie en alles wat verder niet ter tafel kwam. De podcast begon op 4 april en op 22 mei werd de 6de editie op het net gezet. In deze jongste aflevering bijdragen van Cathelijn Schilder en Carlo Lammers.
Klik voor aflevering 6 ‘Contact’
Klik hier voor de voorgaande afleveringen
Meer over Ilona Verhoeven bij Uitgeverij In de Knipscheer
Expositie ‘Natuurlijk Haarlem’ in Kennemer Boekhandel
Over ‘Natuurlijk Haarlem’ van Yorick Coolen in Kennemer Boekhandel, 23 mei 2020:
‘Natuurlijk Haarlem’ verscheen begin van deze maand mei. Het door de auteur en Eric J. Coolen fraai geïllustreerde boek vertelt in 24 verhalen over de opmerkelijke, vaak exotische flora en fauna die in Haarlem en omstreken te vinden is. De Kennemer Boekhandel aan de Kleverparkweg 3 in Haarlem pakt uit met een kleine tentoonstelling van de (ingelijste) kleurtekeningen van vader en zoon Coolen. De expositie duurt een week, tot 30 mei 2020.
Klik hier voor meer foto’s van de expositie
Meer over ‘Natuurlijk Haarlem’
Meer over Eric J. Coolen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Voor poëzie heb ik een bepaalde stemming nodig en een prikkelarme omgeving.»
Interview Jan Loogman met Inge Nicole over ‘Maanbrief aan het getij’ op MeanderMagazine, 21 mei 2020:
In mijn proza schrijf ik hoofdzakelijk over anderen, over levens die ver van mij afstaan. Ook al zit uiteraard in ieder hoofdpersonage wel een stukje Inge, toch ben ik in proza vooral bezig me te verplaatsen in een ander. Een overeenkomst met mijn poëzie is dat ik ook in romans veelal schrijf over wat ik aan het begin nog niet helemaal kan vatten en daar al schrijvende de vinger op wil leggen ‒ waarom doen mensen wat ze doen? (…) Dat je bij het woord denkt aan een brief van de maan aan het getij, is logisch. Dat roept het woord nu eenmaal op en het getij associeer je ook met de maan. Maar het is een ‘aanmaning’ aan het getij. Het water dat komt en gaat – eb en vloed – zou je als metafoor voor het leven en de daaraan gekoppelde dood kunnen zien. De ‘maanbrief’ is een herinnering aan het bestaan, dat het eindig is en dat je daar af en toe bij stil zou moeten staan om het naar waarde te kunnen schatten. De maanbrief wil aanmanen iets te doen, namelijk het leven te omarmen juist omdat het eindig is. (…)
Lees hier ‘De belofte van het komen en gaan’
Meer over ‘Maanbrief aan het getij’
Meer over Inge Nicole bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Heel de bundel geurt naar het boslandleven van de indianen en de Marrons.» – Saya Yasmine Amores
Over ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’ van Karin Lachmising op Caraïbisch Uitzicht, 23 mei 2020:
(…) Deze ene boom (…) doet mij denken aan alle immigranten wereldwijd. Hebben al de nazaten van hen de aarde onder hun voeten gevonden? Het zich thuis voelen in den vreemde? Of hebben ze een heimwee naar hun voorouderland? (…) Dichter Dorus Vrede zal zichzelf terugvinden in deze dichtbundel, vermoed ik, want heel de bundel geurt vanaf het eerste tot het laatste gedicht naar het boslandleven van de indianen en de Marrons. De gedichten hebben vaak woorden die mij doen denken aan het boslandleven van Suriname. (…) Een stromend beekje is erg belangrijk voor een boslandbewoner, want zonder water kunnen zij niets. Behalve voor eten en drinken en vissen hebben ze het water ook nodig om zich varend te verplaatsen. En een boslandbewoner gelooft erin dat de natuurkrachten hem of haar hebben voortgebracht. (…)
Dichter en beeldend kunstenaar Saya Yasmine Amores publiceerde eerder gedichten en romans onder het pseudoniem Cándani.
Lees hier de recensie/impressie
Meer over ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’
Meer over Karin Lachmising bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Saya Yasmine Amores op deze site
Meer over Cándani bij Uitgeverij In de Knipscheer
«De schrijfstijl beweegt mee met de gemoedstoestand van de personages. Goed opgebouwd verhaal.» – Geert Vandamme
Over ‘De catalograaf’ van Diana Tjin op NBD /Biblion, 20 mei 2020:
Aan zijn allerlaatste werkdag kan hij niet ontsnappen. Een groot zwart gat wacht hem. Edgar vertrekt naar zijn buitenhuis aan de kust. In gedachten gaat zijn leven aan hem voorbij. De verhouding tussen zijn vader en moeder, zijn studie, de rol van familie en bekenden, hoe de afkomst van zijn moeder een rol blijft spelen. Nadat zijn moeder onverwacht is gestorven, neemt hij het heft opnieuw in handen na een reis in Portugal waar hij, samen met zijn vader, meer zicht krijgt op het belang van zijn afkomst. Hij blijkt écht talent te hebben voor het catalogeren van boeken. Zo minutieus mogelijk inhoudelijk beschrijven wat een bibliotheekbezoeker nodig heeft. En dat is wat hij tot zijn laatste werkdag doet. Een gelijkaardig aanbod uit onverwachte hoek geeft nog wat perspectief en zet hem op het pad van een volgende liefde. Auteur die duidelijk maakt dat ze weet waarover ze schrijft. De schrijfstijl beweegt mee met de gemoedstoestand van de personages. Goed opgebouwd verhaal, wellicht autobiografische elementen en tussentitels die de nieuwsgierigheid prikkelen.
Meer over ‘De catalograaf’
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Ik ken geen enkele andere hedendaagse auteur die een dergelijk ritmisch, muzikaal en veelzijdig Nederlands schrijft.» – Laurent De Maertelaer
Over ‘Ik wordt’ van Harry Vaandrager in De Leeswolf en MappaLibra, 2018, 2020:
De prijs voor de opvallendste titel van het literair jaar gaat nu al naar ‘Ik wordt’, de nieuwste roman van Harry Vaandrager (1955). De in het oog springende spelfout vestigt niet alleen de aandacht op waar het in dit boek om draait — het ‘ik’ in een narcistisch tijdperk —, maar is meteen ook een voorbode van het onvergelijkelijk taalfestijn dat losbarst eenmaal je het boek nietsvermoedend openslaat. (…) In het eerste deel (‘Kiki en het gemis’), ongeveer tweederde van het boek, komt het woord ‘ik’ slechts twee keer voor. Alle zinnen zijn in een ‘lijdende’ of ‘passieve’ vorm. (…) In het tweede deel (‘Zielsverhuizingen en puddingsmakkers’) daarentegen, komt ‘ik’ veelvuldig, zelfs overvloedig voor. Daar is een evidente reden voor, zo leert de lezer al snel, want de ik-figuur biecht op uit tientallen ‘ikken’ te bestaan en, sterker nog, jaarlijkse reïncarnaties te beleven, niet geheel ontoevallig telkens op Allerzielen. (…) In het derde deel (‘Slotpleidooi en wat niet is’) roept de verteller op zijn woorden te negeren en vraagt hij zijn opsluiting: ‘Al mijn tijd is nodig om mijn doden te woord te staan. Dat kan het beste in een cel.’ (…) Een van de grootste troeven van ‘Ik wordt’ is ongetwijfeld de volstrekt unieke taal. Vaandrager gaat helemaal loos en trekt waarlijk alle registers van ons moerstaal wagenwijd open. (…) Zijn proza beukt, zingt en dendert. Aarzel niet wanneer u ooit de kans krijgt Vaandrager te horen voorlezen: in levende lijve klinkt hij nóg beter, nóg woester, nóg pakkender. (…) ‘Ik wordt’ — een tekstuele splinterbom van nog geen zestig pagina’s — is Vaandrager op z’n best. De zinnelijke rijkdom is overweldigend, de woordenvloed onstuitbaar. (…)
Lees hier verder
Meer over ‘Ik wordt’
Meer over Harry Vaandrager bij Uitgeverij In de Knipscheer