Over ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise op WelkBoek, 22 april 2014:
Een Nederlandse in Curaçao. Elodie verhaalt van haar eigen belevenissen, maar ook van schilderachtige figuren die ze tegenkomt op straat. Het land, de taal en de mensen worden goed getypeerd in deze verhalen. Het trekt, en het mysterie waart rond. Je krijgt zin om zelf af te reizen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Woestijnzand’
Auteur: webmistress
«De liefde voor Aruba zit duidelijk diep.» – Mark Weenink
Over ‘Onder de watapana’ van Jacques Thönissen in La Chispa, nr. 366, 2014:
In ‘Onder de watapana’ tekent Jacques Thönissen het eiland Aruba op. In veertien ongecompliceerde en naturel geschreven verhalen geeft hij ‘dushi tera’ weer, waar de noordoostpassaat de noodzakelijke verkoeling biedt. (…) Een tropische, magisch realistisch aandoende sfeer spreekt uit ‘Je moet er in geloven’, waarin de westerse en de latijnse visie op geneeswijzen botsen. In titelverhaal ‘Onder de watapana’ put een naamloze schrijver inspiratie uit de stenen die hem omringen. De watapana – ook wel bekend als dividivi – is als boom het symbool van Aruba, die doordat de wind altijd uit dezelfde hoek komt, naar het zuidwesten groeit. ‘De schepping van Aruba’ is amper twee bladzijden, maar vertelt op mooie wijze het ontstaan van het eiland, waarbij buureilanden Bonaire en Curaçao en passant in de schaduw worden gezet. Met zijn onderwerpen en stijl weet Thönissen Aruba aardig te vatten. De liefde voor Aruba zit duidelijk diep.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onder de watapana’
Meer over Jacques Thönissen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Met ‘Duivelsklauw’ heeft Felicita Vos een magistrale familieroman geschreven.» – Els de Groen
Over ‘Duivelsklauw’ van Felicita Vos bij de presentatie in Hijman Ongerijmd, 18 april 2014:
Het boek sleept de lezer algauw mee door zijn spannende opbouw, zijn geraffineerde compositie. Niet alleen de hoofdpersoon, Gina, moet een puzzel leggen om het verleden van haar familie te doorgronden, de lezer moet dat ook. Letterlijk stukje bij beetje krijgt hij zicht op wat er gebeurd is. ‘Duivelsklauw’ gaat over een heel actueel thema: de multiculturele samenleving met haar kinderen uit twee culturen. Of die samenleving gelukt is, is totaal irrelevant. Ze is een feit; we moeten er iets van maken. Van de Roma en Sinti cultuur weten we hoegenaamd niets. De verdienste van Felicita Vos’ boek is dat het op een terloopse wijze veel informatie aandraagt over het eigene van een niet alleen onbekende maar ook miskende en vertekende cultuur: over o.a. de omgang met de dood, de zielen van overledenen, rituelen rond geboorte en huwelijk, reinheidsprincipes. (…) ‘Duivelsklauw’ is behalve een warm, ook een heel eerlijk boek! Volgens mij gaat het niet zozeer om wie we zijn, 20%, 50% tot 100% Roma of burgers, maar om hoe we identiteit individueel ervaren, koesteren en bewaren. Ook dat is een puzzel en iedere mens heeft het recht die op zijn eigen wijze te leggen. Gina, de ik-figuur, doet dat. Met ‘Duivelsklauw’ heeft Felicita Vos een magistrale familieroman geschreven.
Lees hier de notities van het dankwoord van Els de Groen
Meer over Els de Groen
Meer over ‘Duivelsklauw’
«Stefaan van den Bremt raakt zijn lezers tot in hun diepste vezels.» – André Oyen
Over ‘Blauw slik’ van Stefaan van den Bremt op iedereenleest.be, 18 april 2014:
Voor de dichter wijst [de titel van de bundel] op de afzetting van een engagement in een wereld vol taal. Een taal die Stefaan van den Bremt kneedt, streelt, en tot in de finesse weet te benutten. Naast hele nieuwe originele dingen draagt hij ook gedichten op aan groten, zoals Gezelle, Martinus Nijhoff, Roca, Borges, Machado en Nietzsche en laat hen ook doorklinken in deze bundel. Maar ook als de dichter van het fijne verstilde gedicht waarin taal sober en broos uit zijn pen sijpelt weet Stefaan van den Bremt zijn lezers te raken tot in hun diepste vezels.
Lees hier de recensie of hier
«Ik hoop dat Rogi Wieg nog heel veel gedichten gaat schrijven.» – Wim Brands
Over ‘Afgekapt Dichtwerk’ van Rogi Wieg op VPRO Boeken, 13 april 2014:
Rogi Wieg is nog steeds een even merkwaardig dichter als hij ook een merkwaardige poëziecriticus was. En ik bedoel dit als een reuzencompliment. Hij kan zinnen schrijven die niet veel andere dichters kunnen schrijven. Ik hoop dat Rogi Wieg nog heel veel gedichten gaat schrijven.
Meer over ‘Afgekapt Dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg bij In de Knipscheer
«Een festijn van woord, beeld en klank. Werkelijk een streling voor oog, oor en geest.» – André Oyen
Over ‘De stilte van het ongesproken woord. Trefossa, Shrinivási, Dobru. Drie Surinaamse dichters op muziek gezet.’ op Ansiel, 16 april 2014:
‘De stilte van het ongesproken woord’ is een multimediaal eerbetoon aan drie grote Surinaamse dichters: Trefossa, Shrinivási, Dobru. De gedichten van deze grootheden zijn samengebracht in een schitterend boekwerk, verlucht met prachtige foto’s en tekeningen. Bij dit juweeltje zit dus ook de DVD met een keur van muzikanten die deze mooie poëzie in een onvergetelijk muzikaal en kleurrijk schouwspel brengen. Een waar Caraïbische vuurwerk vol diverse en kleurige patronen. Het project ‘Silence of the Unspoken Word’ is een festijn van woord, beeld en klank. Werkelijk een streling voor oog, oor en geest.
Lees hier de recensie of hier de kortere versie op iedereenleest.be
Meer over ‘De stilte van het ongesproken woord’
«Het belangrijkste antwoord kan niet in archieven worden gevonden.» – Ezra de Haan
Over ‘Duivelsklauw’ van Felicita Vos op Literatuurplein, 15 april 2014:
Een knap geschreven roman waarin een eeuw geschiedenis, zowel van de Nederlanders als van de Roma en daar weer de kinderen van, beschreven wordt. Wat hen overkwam, voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog, maakt beelden los in de lezer die niet snel vergeten gaan worden. Juist omdat Felicita Vos het verhaal van de Roma van binnenuit beschrijft, zonder er doekjes om te winden, komt het keihard aan.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Duivelsklauw’
«Sterke personages die van begin tot eind boeien.» – André Oyen
Over ‘Duivelsklauw’ van Felicita Vos op iedereenleest.be, 15 april 2014:
‘Duivelsklauw’ is een ontzettend mooi georkestreerde familiegeschiedenis, waarin de Romacultuur op een mooie maar niet drammerige manier deel uit maakt van het geheel. De auteur Felicita Vos, zelf dochter van een Romavader, vertelt van binnenuit drie generaties van een Romafamilie, een geschiedenis die de hele vorige eeuw omspant. Dank zij haar sterke (soms duivelse zoals Hendrik, soms beminnelijke zoals Lina en ook wel de jonge Heina) personages weet ze de lezer van het begin tot eind te boeien. Het is een bijzonder visueel talig werk waar je zo je eigen beelden bij kan denken én dat is één van de sterke troeven van het boek.
Lees hier de recensie of hier
Meer over ‘Duivelsklauw’
«Wie kan dat als dichter in 23 regels oproepen?» – Chrétien Breukers
Over het gedicht ‘Een zeer zacht spijkerbed’ uit ‘Afgekapt Dichtwerk’ van Rogi Wieg op De Contrabas, 11 april 2014:
Het is mooi, en het is huiveringwekkend. Die man die door het leven is gegaan, om vervolgens… gedichten te gaan schrijven, iets wat hij altijd al heeft gedaan, kortom. En hoe kwam hij tot dat inzicht? Na een heilzame sessie, van zes dagen (lees de bijbel er op na), op de zich als een zeer zacht spijkerbed manifesterende Jezus. (…) Het heeft alles wat Wieg altijd al had, lichte pathetiek, nou ja, meer dan lichte pathetiek, een hang naar het religieuze of mystieke en het überpersoonlijke waar niet iedereen zomaar mee weg kan komen.
Lees hier het hele stuk
Meer over ‘Afgekapt Dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg bij In de Knipscheer
«Hallucinatie over de Jongste Dag in toegankelijke, vlotte taal.» – Mr. J.J. Groen
Over ‘Bijverschijnselen’ van Tjeerd Ybeles Smit voor NBD/Biblion, 14 april 2014:
Fred Bongers, afkomstig uit een streng gereformeerd Hilversums milieu, wordt in zijn laatste levensdagen, met de dood voor ogen, achtervolgd door zijn criminele verleden als drugsdealer. Hij moet terug naar Amsterdam voor een kuur, waarvan de zware bijverschijnselen, waaronder hallucinaties en paranoia, hem doodziek maken. Tijdens enkele dagen ten Hilversum voelt hij zich door zijn criminele verleden achternagezeten. Hij hallucineert over zijn jeugd, beleeft de Jongste Dag, inclusief de herrijzenis van ouders en broer. In een maalstroom van herinneringen aan het ombrengen van een criminele maat, gaat Bongers richting einde. Het verhaal is in toegankelijke, vlotte taal geschreven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bijverschijnselen’
Meer over Tjeerd Ybeles Smit