«Een krachtig begin van een machtig schrijverschap.» – Klaas de Groot

BoelivanLeeuwen1Bij de overdracht van de literaire nalatenschap van Boeli van Leeuwen aan het Letterkundig Museum in den Haag, 15 december 2013:
In de literaire nalatenschap van Boeli van Leeuwen trof mij in het bijzonder de aanwezigheid van een exemplaar van het poëtisch debuut van Van Leeuwen. Tempels in woestijnen heet die bundel, gepubliceerd in 1947. (…) De drukgeschiedenis van de bundel Tempels in woestijnen heeft een prachtig verhaal opgeleverd. Dat verhaal heet ‘Onkel Patrice’, het staat in Geniale Anarchie. Een hilarisch detail in dat verhaal is het feit dat Van Leeuwen sommige gedichten moest herzien, omdat er niet genoeg loden letters op het eiland voorradig waren. Een treffend voorbeeld van de macht van de techniek over de kunst. Of dit gegeven waar is, doet er niet toe. Het past bij alle andere verhaalelementen waarmee de auteur zijn verslag lardeert.
Lees hier de tekst van Klaas de Groot
Meer over ‘Tempels in woestijnen’
Meer over de literaire nalatenschap van Boeli van Leeuwen in De Parelduiker (2013 /5)
Meer over Boeli van Leeuwen

«Voor het schrijven verkoos Boeli van Leeuwen het Nederlands.» – Aart G. Broek

Boeli van Leeuwen - ets - Bert Kienjet 9.5 x 15 cm - 2010. resized dpiEts Bert Kienjet

Aart G. Broek bij overhandiging nalatenschap aan Letterkundig Museum, 15 december 2013:
‘Met een enkele lezer ben ik niet tevreden,’ liet Boeli van Leeuwen mij eens weten in een gesprek en hij vervolgde: ‘Hoe meer mensen mij lezen hoe liever het mij is.’ (…) ‘Papiamentu is mijn moedertaal. Wij spraken thuis altijd Papiamentu, ook toen ik van 1936 tot in 1946 met mijn moeder in Nederland woonde. In het Papiamentu SCHRÍJVEN is echter een heel andere zaak!’ Voor het schrijven verkoos Van Leeuwen het Nederlands.

Lees hier
de toespraak van Aart G. Broek

Lees hier het verslag op Caraïbisch Uitzicht

«Deze werkwijze is Boeliaans. Dat weten we nu, na al zijn romans.» – Klaas de Groot

BoeliPortretHermanvanBergen75dpiAquarel Herman van Bergen

Klaas de Groot bij overhandiging nalatenschap Boeli van Leeuwen, 15 december 2013:
In de literaire nalatenschap van Boeli van Leeuwen trof mij in het bijzonder de aanwezigheid van een exemplaar van het poëtisch debuut van Van Leeuwen. ‘Tempels in woestijnen’ heet die bundel, gepubliceerd in 1947. (…) Hoe Van Leeuwen al meteen in zijn vroegste werk aanwezig is, blijkt uit het gedicht ‘Soldaten’. Aan het eind van het eerste kwatrijn staat: ‘en mijn droom verschijnt’. Dan volgt er een visioen. Deze werkwijze is Boeliaans. Dat weten we nu, na al zijn romans. Tekenend in dit verband is het feit dat de eerste vijf woorden van het eerste gedicht al helemaal Van Leeuwen zijn. Een krachtig begin van een machtig schrijverschap.

Lees hier de toespraak van Klaas de Groot

Lees hier het verslag op Caraïbisch Uitzicht

«Vol melancholie maar geen moment larmoyant.» – Ezra de Haan

Opmaak 1Over ‘Een droom die ik heb’ van Nydia Ecury op Literatuurplein, 9 december 2013:
‘Herinnering’ was Ecurys lievelingsgedicht en dat verbaast mij niet. Het parlando tovert je een beeld voor dat lang op het netvlies blijft hangen. En voor wie het eiland kent zijn het in woorden gevangen herinneringen. (…) Interessant aan sommige gedichten is het zogenaamde gebruik van serial verbs, werkwoordsequenties, zoals in de gedichten ‘Een droom die ik heb’ en ‘Mijn liefde, een lint in de wind’. In het eerste gedicht tellen we zeventien werkwoorden in serie achter elkaar, in het tweede acht… Nydia Ecury had lessen in Papiaments van de grote dichter Pierre Lauffer gekregen en gezien de kwaliteit en originaliteit van de gedichten wist ze goed met die kennis om te gaan.

Lees hier de recensie

Meer over Nydia Ecury

«Ik zeg u dat dit een groot gedicht is.» – Benno Barnard

VoorplatBlauwSlikOver ‘Blauw slik’ van Stefaan van den Bremt in Middelburg, 18 oktober 2013:
Voorwerpen zijn in het geval van een dichter woorden, beelden, symbolen. En je zou deze nieuwe bundel, Blauw slik, kunnen vergelijken met een vitrine, waarin die begrippen staan uitgestald. (…) Ook de poëzie behoort tot de vertellingen die het verleden altijd aan de toekomst heeft doorgegeven. Niet toevallig wemelt deze bundel van Stefaan van de verwijzingen naar andere poëzie; tussen de regels door fluisteren de stemmen van Hölderlin, Apollinaire, Celan, Nijhoff…

Lees hier de introductie ‘De reisgenoot’

Meer over ‘Blauw slik’

Meer over Stefaan van den Bremt

«En nu is er dan ook Den Tex’ eerste boek.» – Peter Bruyn

Over ‘Morgen wordt het beter’ van JP Den Tex in ‘Revolver’s Lust For Life’, januari/februari 2014:
In de flaptekst wordt een beetje gesuggereerd dat het ‘verhalen achter de songs’ zijn, net als tijdens de concerten. Dat klopt niet helemaal. In de meeste verhalen in het boek gaat JP veel verder terug. Hier en daar zelfs naar zijn peutertijd. En naar zijn kinderjaren in Bergen, waar zijn vader het in zijn hoofd had gezet om kunstschilder te worden en de kinderen soms aardig knel raakten in het spanningsveld tussen de ouders. Den Tex heeft een prettige vertelstijl, houdt het anekdotisch en verliest zich niet in gepsychologiseer. In de verhalen waarin hij als student op kamers in Amsterdam gaat wonen komt de ontluikende popmuzikant al dichterbij. (…) En het is belangrijk om te weten dat de helft van de opnamen op de bijgevoegde, twaalf songs tellende cd niet op een ander JP-album te vinden is.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Morgen wordt het beter’

Roni Klinkhamer maandag 9 december te gast in het boekenprogramma van Amsterdam FM-Radio

Opmaak 1Zaterdag 7 december 2013 vond de Haarlemse presentatie plaats van ‘Murphy Slaughter’, het romandebuut van Roni Klinkhamer. Het motto van de roman is van Murphy Slaughter zelf: ‘De kortste afstand tussen A en B is het hart…’. De opdracht van de roman is tweevoudig: ‘Voor mijn zoon Koen’ en ‘Voor David Bowie’. Peter de Rijk interviewt de auteur over haar boek tussen 16.00 en 17.00 uur in het programma ‘Boeken, heel veel boeken …’, live vanuit de OBA op Radio AmsterdamFM.

Luister hier tot 17.09 minuten naar Roni Klinkhamer over ‘Murphy Slaughter’

Meer over Murphy Slaughter

Meer over Roni Klinkhamer

Murphy Slaughter in de Vishal Haarlem

Presentatie van ‘Murphy Slaughter’ van Roni Klinkhamer in de Vishal in Haarlem, 7 december 2013:
Hoewel het boek officieel in 2014 verschijnt, werd de roman ‘Murphy Slaughter’, het schrijversdebuut van beeldend kunstenaar/performer Roni Klinkhamer, in haar thuisstad Haarlem feestelijk ten doop gehouden. In de YouTube-registratie van Rob Brakel hoort en ziet u om 02:44 het openingswoord van uitgever Franc Knipscheer, om 06:44 de overhandiging van het eerste exemplaar en het dankwoordje van Roni Klinkhamer, om 10:53 een gastoptreden van Gotcha!-rapper Ten (E1Ten) met Vincent Smeenk, om 14:45 gesprek met Roni Klinkhamer over ‘Murphy Slaughter’ met uitgeverijredacteur Peter de Rijk, om 25:38 kort fragment uit ‘Murphy Slaughter’ gelezen door Roni Klinkhamer, om 29: 13 een installatie/optreden van geluidkunstenaar Hans van Koolwijk en om 33:30 afsluiting, o.a. met Pim & Hannes Kuiper met Vincent Smeenk.

Kijk ook naar ‘Boekpresentatie Murphy Slaughter’ van Dik Bol (3:35 op muziek van Ten)

Meer over Murphy Slaughter

Meer over Roni Klinkhamer

«Arubaans-Nederlandse schrijver laat zich inspireren door de Arubaanse vertelcultuur.» – drs. H.H. Puite

Over ‘Onder de watapana’ van Jacques Thönissen voor NBD/Biblion, 05-12-2013:

De moderne Arubaanse gemeenschap is verdeeld over Nederland en het eiland zelf, en zo komen ook de thema’s uit beide landen. De veertien verhalen in deze bundel geven het gewone leven van de bewoners van Aruba duidelijk weer.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Onder de watapana’

«In zijn debuutroman combineert hij beroep en eiland.» – Walter Palm

VoorplatDrijfzand1KleinOver ‘Bouwen op drijfzand’ van Ronny Lobo voor NBD/Biblion, 05-12-2013:
In de relatie met zijn opdrachtgevers moet architect Kenzo voortdurend schipperen tussen zijn eigen klimaatbewuste en esthetische opvattingen en die van de opdrachtgevers. Als Kenzo bezwijkt voor de charmes van Karin, raakt hij verzeild in een vierhoeksverhouding die zijn relatie met zijn opdrachtgevers bemoeilijkt. Kenzo probeert een evenwicht te bereiken tussen ratio en passie. De keuze van de auteur om af te wijken van de traditionele driehoekverhouding, en te kiezen voor een vierhoeksverhouding, is zeker origineel. De moeite waard voor lezers, geïnteresseerd in architectuur en Curaçao.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Bouwen op drijfzand’