«Brouwer heeft een indrukwekkende roman geschreven. Geniet van dit kunstwerk!» – Jan Stoel

Over ‘Het oog van de kraanvogel’ van Peter WJ Brouwer op Hebban *, 26 maart 2021:
(…) Brouwer slaagt erin deze roman te laten klinken als een gedicht: mooi van vorm, rijk aan beelden, gecondenseerd. Achter het verhaal zit een diepere betekenis. Brouwer laat de taal die hij gebruikt zingen. Eigenlijk komen alle aspecten van zijn kunstenaarschap in deze roman bijeen. Geniet van dit kunstwerk! (…) In deze roman komen thema’s naar voren als zoeken naar je eigen identiteit, geaardheid, vriendschap, liefde, schaamte, verdriet, spijt en de tegenstelling tussen gevoel en rede/verstand. Peter Brouwer kruipt in de hoofden van zijn personages en laat je ervaren hoe ze denken, voelen, reageren op elkaar. (…) De onzekere Marcus de Graaf en de besliste Arthur Klein Gunnewiek (de twee belangrijkste personages) leren elkaar eind van de jaren tachtig kennen op het conservatorium. Ze zijn negentien jaar. (…) Vijfentwintig jaar later wordt Marcus uitgezonden naar Tokio om grensoverschrijdend gedrag van de dirigent van een symfonieorkest te gaan bespreken. Arthur maakt deel uit van dat orkest en is in Tokio zijn contactpersoon. Ieder is zijn weg in het leven gegaan, maar ze hebben een gedeeld verleden. (…) De confrontatie vindt plaats in ‘The Crane’, een bar in Tokio. Boven hen hangt een grote kraanvogel als ‘scherprechter’. Een prachtig beeld, want in Japan wordt de kraanvogels als een brenger van geluk en zuiverheid beschouwd. (…) Brouwer heeft een indrukwekkende roman geschreven, poëtisch van taal, rijk aan bespiegelingen, een verhaal dat onder je huid kruipt en je bijblijft.
*] Deze recensie is ook verschenen op ‘De Leesclub van alles’
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het oog van de kraanvogel’
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer