Maaike Meijer over ‘Geen gewoon Indisch meisje’ van Marion Bloem in De koloniale leeslijst, (Dichters & Denkers) De Groene Amsterdammer, nr. 35, 26 augustus 2020:
De koloniale leeslijst: Nu standbeelden sneuvelen en ons koloniale verleden opnieuw tegen het licht wordt gehouden, is het interessant om te kijken hoe dat koloniale bestaan eruitzag in de Nederlandse literatuur. Deze zomer herleest De Groene Amsterdammer schrijvers als Edgar Cairo, Frank Martinus Arion, Boeli van Leeuwen, Multatuli. In het oeuvre van Marion Bloem speelt ‘het Indische’ een grote rol. ‘Geen gewoon Indisch meisje’, haar debuut over de gespleten Sonja/Zon, was een eclatant succes. Marion Bloem maakte met ‘Geen gewoon Indisch meisje’ uit 1983 deel uit van een opkomend golfje van auteurs uit de tweede generatie van Indische Nederlanders. Hun ouders werden bedreigd als Indo’s, of hadden als KNIL-militairen gediend, dwangarbeid verricht onder Japanse bezetting dan wel in Japanse interneringskampen gezeten. (…) In Marion Bloems ‘Geen gewoon Indisch meisje’ bestaat de ik-persoon uit twee entiteiten: Sonja en Zon. Sonja past zich verbeten aan, Zon houdt vast aan een rebels anders-zijn. (…) Marion Bloem bouwde een indrukwekkend literair en autobiografisch oeuvre op, waarin ‘het Indische’ vaak terugkeert. Het recente sluitstuk daarvan is het vuistdikke ‘Indo: Een persoonlijke geschiedenis over identiteit’ (2020). (…) Bij Marion Bloem keerden de thema’s ook vaak terug, en soms leverde dat nieuwe, unieke werken op. ‘Indo’ roept echter vooral heimwee op naar ‘Geen gewoon Indisch meisje’. Dat is en blijft een parel, nog altijd boeiend en relevant.
Met ‘Geen gewoon Indisch meisje’ debuteerde Marion Bloem in 1983 voor een volwassen lezerspubliek bij Uitgeverij In de Knipscheer.
Lees hier het artikel van Maaike Meijer
Lees ook over ‘Schilden van leem’ van Boeli van Leeuwen in De koloniale leeslijst
Categorie: Allerlei
«Franciscus van Assisi, een complexe persoonlijkheid.» – Anne-Marie Dewachter
Over ‘Amandelen voor Franciscus’ van Hans van Hartevelt op Antwerpen leest, 8 juni 2020:
Wanneer Franciscus van Assisi in het buitenland verblijft, trekken enkele volgelingen zijn strenge leer in twijfel. Franciscus van Assisi, iedereen kent hem wel. De man die met de dieren praatte. Nou, broeder Frans was geen heilig boontje. Hij lustte er wel pap van voor hij zich tot het monnikenbestaan bekeerde. Dit boek gaat over zijn laatste levensjaren en vooral over de vraag waar hij verbleven heeft nadat zijn vredesmissie bij de sultan mislukt wanneer de christenen een bloedbad aanrichten. Als hij dan toch opduikt in het Heilig Land, is het om te vernemen dat zijn orde uiteen valt. Franciscus neemt de teugels weer in handen en wil iedereen weer op één lijn, maar dat is niet zo eenvoudig. Zijn volgelingen moeten onvoorwaardelijk zijn leer volgen. Vanwaar die verbetenheid? Wat heeft hij meegemaakt? Maar ook vooral de vraag: wie is in vredesnaam die broeder Jacob???
Bron
Meer over ‘Amandelen voor Franciscus’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Drijvende kracht achter het menselijk handelen.» – Quito Nicolaas
Over ‘Schaamrood. Aantekeningen over angst, agressie en ambitie’ van Aart G. Broek in Ñapa Literatuur (Amigoe), 28 oktober 2017:
Onlangs ging de Nobelprijs voor Economie naar gedragseconoom Richard Thaler, die bekendheid verwierf met zijn uitspraak dat het individu zich vaak laat leiden door emotionele overwegingen als angsten, emoties en statusdenken. Aart Broek gaat in zijn nieuwste boek op zoek naar de drijfveren achter het handelen van het individu en legt onder andere een link tussen bestuurlijk gajes en het psychologisch handelen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Schaamrood’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer
«De Atlantische Slavernij en wat dat voor Curaçao heeft betekend.» – Joseph Hart
Lezing n.a.v. van ‘De wooncirkel’ door Joseph Hart in Tilburg, 9 september 2017:
«(…) Feit is dat de bakermat van wat wij de Europese cultuur noemen zijn oorsprong heeft in het oude Afrika, lang voordat Engeland en Nederland met de zeer lucratieve Atlantische slavenhandel waren begonnen. Dit besef alleen al moet bij iedere Curaçaoënaar of Caribische mens een gevoel van trots geven.(…) West-Afrika is één van de meest interessante plekken op aarde. Vooral door de enorme diversiteit aan culturen, die hier samenleven. Deze diversiteit is ontstaan vanuit de rijke stamgeschiedenis. (…) De afgelopen 500 jaar heeft vooral de koloniale tijd hun sporen nagelaten op de West-Afrikaanse cultuur. De Europeanen hebben in het koloniale tijdperk vooral hun eigen cultuur en religie meegebracht naar West-Afrika, waarbij zij vooral hun eigen wil en gezag aan de lokale bevolking wilden opleggen. (…) Nogmaals: de Afrikaanse afkomst van het grootste deel van onze bevolking is beslist geen negatief historisch verleden! Integendeel, wij hebben wel degelijk een rijke historische achtergrond, waar we trots op kunnen zijn. Maar dan moeten we wel dat historisch verleden kennen, en dat, beste mensen is goeddeels afhankelijk van onze beleidsbepalers, die weer afhankelijk zijn van de publieke opinie. Van u en van ons allemaal.»
Klik hier voor de lezing
Meer over ‘De wooncirkel’
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer
Cor Gout – 19 x Bella en de 20e is zoek. Gedicht
Cor Gout
19 x Bella en de 20e is zoek. Gedicht
Illustraties Harrie Geelen
Genaaid gebonden in linnen band, met foliedruk op rug
Geïllustreerd 44 blz., € 19,50
2017
isbn 978 90 6265 966 1
19 x Bella en de 20e is zoek is een gedichtencyclus over een jonge vrouw uit Goeree Overflakkee die in een grote stad een dienstje vindt in de huishouding van een gezin met twee kinderen. Ze ziet de stad met frisse ogen, ontwikkelt zich in velerlei opzichten en meent daarmee een grote mate van vrijheid te hebben veroverd. Hoe het afloopt?
De vertelling speelt zich in de jaren vijftig af, maar vertelt een tijdloos en universeel verhaal. Harrie Geelen’s prenten vertellen samen met de tekst het verhaal. De tekst is een toevoeging aan de prenten en de prenten voegen iets toe aan de tekst.
Cor Gout is neerlandicus, filosoof, schrijver, dichter, tekstschrijver en muzikant. Naast boeken over muziek, Den Haag en filosofie schreef hij poëziebundels, verhalenbundels en musicals.
In 2017 bezorgde hij de verzamelde gedichten van Jan Paul Bresser (Stilte heeft het laatste woord). Uitgeverij In de Knipscheer bracht eerder drie verhalenbundels van hem uit: Noirette (2003), De stilte die volgt op het woord (2008) en Korenblauw (2015), alsmede de poëziebundel De muziek van het huis (2012). Samen met vormgever Els Kort vormt hij de (hoofd)redactie van het literair tijdschrift Extaze.
Harrie Geelen is tekenfilmer, schrijver, illustrator, scenarist, componist en tekstdichter. Voor de meeste van de boeken van zijn echtgenote Imme Dros verzorgde en verzorgt hij de illustraties. Hij schrijft ook prentenboeken. Bij uitgeverij Van Oorschot verschenen verder de roman Het Nijlpaard Ellende (2004) en de verhalenbundel Ooms en tantes, tantes en ooms (2006). Het eerste deel van zijn trilogie Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer – de weg naar Voorgoed – verschijnt in januari 2018. Harrie Geelen won onder andere Edison Music Awards, een Gouden Harp, een Gouden Kalf, Zilveren en Gouden Penselen.
«Debuutalbum LAKSHMI scoort.»
Lakshmi speelt haar nieuwe album in Paradiso op 18 april 2017:
Na 2 ep’s in 2016 (Come Sin With Me en Sinister) verscheen in maart 2017 het debuutalbum van LAKSHMI, prachtig van sfeer met een volheid en perfectie die doet denken aan City to City (Baker Street) van Gerry Rafferty. Zoals het bijna hypnotiserende Ahaa, dat met de videoclip zelfs hallucinant wordt. Deze art visual is gemaakt door Juuke Schoorl (die ook tekende voor de hoesfotografie) en Frank Kolkman. Ahaa werd gepresenteerd als tweede single van het album, na What The Hell. LAKSHMI kwam nieuw binnen op 4 in de Vinyl Top-5 en op 8 in de i-Tunes (album)top-10. De nummers Only For The Wicked en I’ll Be On My Way kwamen nieuw binnen op 6 en 8 in de Viral 50 Nederland van Spotify.
Kijk hier voor de clip
Klik hier voor de liedteksten van ‘LAKSHMI’
Meer over Lakshmi op deze site
Alfred Birney – De rivieren. Trilogie
Alfred Birney
De rivieren. Trilogie
Trilogie van de novellen Rivier de Lossie, Rivier de IJssel, Rivier de Brantas
3 genaaid gebonden boeken met stofomslag in huls,
104, 112, 112 blz. € 39,50
februari 2017
ISBN 978-90-6265-845-9
‘Aan het toch al schitterende kralensnoer van de Nederlands-Indische literatuur heeft Birney drie parels toegevoegd.’ (Kester Freriks)
In de schitterende trilogie De rivieren van Alfred Birney klinkt de echo door van de koloniale geschiedenis van Nederland. Drie novellen omspannen een periode van omstreeks 1750 – 2000. Als chroniqueur van Nederlands-Indië verbindt de schrijver in deze verhalen drie werelden met elkaar. Die vormen het decor in de zoektocht van een gitarist naar sporen uit het verleden: Schotland in Rivier de Lossie, Nederland in Rivier de IJssel en Indonesië in Rivier de Brantas.
Over het vroege werk van Birney schreef De Standaard der Letteren al: ‘Ook de Nederlandse literatuur heeft zijn geheimen. Een van de best bewaarde heet Alfred Birney.’ Zijn debuutroman Tamara’s lunapark (1987) baarde direct al opzien. Met De tolk van Java (2016) brak Alfred Birney opnieuw door naar een groot lezerspubliek. Deze bundeling van zijn Rivieren-novellen markeert zijn 30-jarig schrijverschap.
Van Alfred Birney verscheen in 2012 zijn essayboek over de Indische letteren De dubieuzen. Het leverde hem een officiële aanvraag van de jury van de E. du Perronprijs 2012 op en een nominatie voor de Halewijnprijs 2012.
In de drie daaraan voorafgaande jaren verschenen van Alfred Birney drie samenhangende novellen: Rivier de Lossie (2009), Rivier de IJssel (2010) en Rivier de Brantas (2011). Deze novellen werden genaaid gebonden met stofomslag uitgegeven voor een winkelprijs van € 16,50 per deel. Onder de overkoepelende titel De rivieren worden de drie novellen nu bijeengebracht in een boekenhuls voor de voordeelprijs van € 39,50.
En daarmee wordt eer gedaan aan wat Kirsten Vos schreef op Indisch 3.0: «Pas als ik de drie delen naast elkaar bekijk, valt op welk minimalistisch meesterwerk Birney met deze trilogie afgeleverd heeft.»
Michiel van Kempen over Rivier de Lossie:
«Het verhaal neemt een vreemde wending door een verboden tocht met een bijzonder meisje langs de rivier de Lossie. Die tocht is werkelijk prachtig verteld, opeens word je als lezer meegenomen in een etherisch landschap, en zit je wel weer helemaal in een bijna Indische vertelling, maar dan in Schotland. Een nieuwe werkelijkheid binnen de Indische literatuur.»
Jill Stolk in Den Haag Centraal over Rivier de IJssel:
«Chapeau voor de auteur die zijn familiegeschiedenis weet te overstijgen en een universeel verhaal neerzet.»
Eric de Brabander in Antilliaans Dagblad over Rivier de Brantas:
«Kalm en prachtig beschreven passeert de koloniale geschiedenis van Indonesië, geschiedenis gezien door het oog van de verteller, vrijend met de dichtkunst, elk woord op de juiste plek en geen woord teveel.»
Meer over ‘De rivieren’
Meer over Alfred Birney op deze site
«En daar hoort de Caribische Nederlandstalige literatuur ook bij.»
‘Curaçao op de Frankfurter Buchmesse’ door Eric de Brabander in Antilliaans Dagblad, 21 november 2016:
(…) Uitgeverij In de Knipscheer, die zich toegelegd heeft op literatuur uit Nederlandse ex-koloniën, had het mij mogelijk gemaakt om de grootste boekenbeurs ter wereld te bezoeken. Uiteraard om mijn eigen romans aan buitenlandse uitgevers in vertaling aan te bieden. Ik had echter ook een flink aantal exemplaren van een versgedrukte catalogus bij me, waarin meerdere Curaçaose auteurs en een synopsis van hun werk in het Engels opgenomen zijn, om geïnteresseerden kennis te laten nemen van onze Caribische literatuur. Scott Rollins, New Yorker van origine, literatuurexpert en vertaler, onder andere van mijn werk, vergezelde mij. Zonder hem was ik verdwaald. Scott kent het reilen en zeilen van de boekenwereld op zijn duimpje.
Een ritje van vier uur van Amsterdam naar Frankfurt met de hogesnelheidstrein van de Deutsche Bundesbahn, daar begon het mee. Vele bekende gezichten van Nederlandse en Vlaamse auteurs kwamen we in de trein tegen, want dit jaar stond de Buchmesse in het licht van de Nederlandse en Vlaamse literatuur. En daar hoort de Caribische Nederlandstalige literatuur ook bij, zo hadden we bedacht. Wat we bij ons hadden was een koffer vol boeken en catalogi, een laptop, onmisbaar om uitgevers van pdf’s te voorzien, want niemand heeft er puf in dozen vol boeken de halve wereld over naar huis te slepen. De Buchmesse is een absolute vakbeurs. Er lopen uitsluitend mensen rond die iets met het boekenvak te maken hebben. Dat zijn de uitgevers op de begane grond, verdeeld over de beurs in secties van het land waar ze vandaan komen, van Japan tot Senegal, van Colombia tot Canada. Dan zijn er de ‘literary agents’ op de tweede en derde verdieping. Hun taak is het begeleiden van afspraken omtrent het verkopen van boek- en vertaalrechten van uitgevers aan uitgevers van andere nationaliteiten. (…)
De Buchmesse is de brug tussen de literatuur als kunstvorm en de keiharde zaken wereld. Met een bezoekersaantal van bijna 300.000 verdeeld over vijf dagen is de Messe met gemak de grootste literaire gebeurtenis van deze wereld. Het evenement is ‘glamourous’ van opzet. Overal lopen er nationale en internationale schrijvende beroemdheden rond en kun je luisteren naar hun voordrachten. Meerdere award-ceremonies vonden tijdens de beursdagen plaats, onder andere de ‘Global Illustrators Award’ werd uitgereikt, alsmede de Duitse stripboekprijs en de ‘Frankfurter Buchmesse Award for best International Literary Adaptation’. Een bijzonder zwaartepunt in het aanbod vormt een jaarlijks wisselend gastland, dit jaar Nederland en Vlaanderen. Het gastland speelt in het culturele kaderprogramma een belangrijke rol (vooral lezingen en verlenen van prijzen). Op de beurs wordt de nadruk op de schrijvers uit de gastlanden gelegd. Dat levert deze auteurs over het algemeen geen windeieren op. Er wordt speciaal naar het werk van deze schrijvers gekeken of het zich leent voor vertaling en internationale publicatie. Veel auteurs zijn op deze manier internationaal doorgebroken. Het jaar 1993, toen Nederland ook gastland was, betekende voor Harry Mulisch en Cees Nooteboom een internationale doorbraak. De tijd zal leren wie er dit jaar, in 2016, aan de beurt zijn. Een aantal Curaçaose schrijvers is in de catalogus van uitgeverij In de Knipscheer ten tonele gevoerd. Wie weet zit er dit jaar eentje van ons eiland bij.
Lees hier het artikel
Meer over In de Knipscheer’s Frankfurt Rights catalogue
«Opdat het denken doorgaat.» – Rob de Wijk
Over ‘Voor het Volk’ van Els de Groen bij Douwes Den Haag, 6 oktober 2016:
Ik vind dat dit boek een heel mooi tijdsbeeld geeft. Het is absoluut terecht dat Els de Groen waarschuwt voor de opkomst van het populisme. Het schrijven van een boek als dit moet gebeuren, opdat het denken doorgaat. Ga ermee door Els, want als jij het niet doet, dan doet straks niemand het meer!
Meer over ‘Voor het Volk’
Meer over Els de Groen op deze site
«Over het boerenbedrijf en hoe agrariërs door multinationals worden uitgeknepen.» – G.P. Schuring
Over ‘De ontwrichting’ van Hans van Hartevelt voor NBD Biblion, 7 juni 2016:
Het is 2024 en het gaat slecht op het platteland. Het boerenbedrijf de Emmahoeve kan ondanks modernisering, schaalvergroting en diversifiëring nauwelijks het hoofd boven water houden. Alette ziet het somber in, Adriaan wil investeren in nieuwe ideeën en dochter Emma moet met haar Wageningen-achtergrond de toekomst verzekeren. Maar dan worden er aanslagen gepleegd door cybercriminelen, waardoor alle elektronische apparaten op slag nutteloos zijn en de mensen worden teruggeworpen op zichzelf en op wat er in de omgeving geproduceerd wordt. Dankzij de chaos floreren boerenbedrijven als nooit tevoren. (…) Het zijn veelal verhandelingen over het boerenbedrijf, telen van gewassen, druivenoogst, kweken van vis en de manier waarop agrariërs door multinationals worden uitgeknepen.
Meer over ‘De ontwrichting’