«Verbluffende virtuositeit op ‘Rienne Va Plus’.»


Over ‘The Best Of Rienne Va Plus’, compilatie-cd 2014:
Ernst Jansz remasterde onlangs 23 van de 34 nummers die in 1990 en in 1992 werden uitgebracht op de twee inmiddels in vergetelheid geraakte cd’s Rien Ne Va Plus en Money Makes Millionaires. Ernst Jansz: ‘In 1988 besloten Jan Hendriks en ik, vier jaar na ons Doe Maar-avontuur, weer het podium op te gaan. Dit keer samen met Jans geliefde, de in Australië geboren zangeres Rieany Janssen. In een paar jaar tijd schreven we een twintigtal nummers met de jaren 30 en 40 als inspiratiebron. Nu, bijna 25 jaar later, hoor ik ze opnieuw en ik moet zeggen: ik word er vrolijk van.’
Rieany Janssen – leadzang, Jan Hendriks – gitaren en zang, Ernst Jansz – piano, percussie en zang. Overige instrumenten Ernst Jansz en Jan Hendriks met bijdragen van Joost Belinfante op trompet.

The Best Of Rienne Va Plus
compilatie-cd 2014
Speelduur 72:59
3ARecords
8 712488012902
€ 17,99
Bestel hier rechtstreeks bij Uitgeverij in de Knipscheer
Klik hier voor de tracklist van The Best Of Rienne Va Plus (2014)
Klik hier voor tekst ‘Money Makes Millionaires’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Genieten van de ‘rode draad’ én de rijkdom aan details.» – Wim Rutgers

VoorplatSupermarktKlein72Over de drie romans van Eric de Brabander in Kristòf, 22 december 2014:
‘De supermarkt van Vieira’ vertelt het historische verhaal van de kaping van het luxueuze Portugese passagiersschip Santa Maria door een aantal Portugese dissidenten die daarmee publieke aandacht vragen vóór en protesteren tégen de dictatuur van de Spaanse dictator Franco en de Portugese dictator Salazar. Hoofdpersoon João leeft met een persoonlijke schuld door het ‘per ongeluk’ doden van een Angolese dwangarbeider en met de woede dat zijn vader door het fascistische bewind is vermoord. Hij sluit zich bij de kaping aan om een dubbele rekening uit het verleden te vereffenen. Zo lees ik deze roman als een verhaal van schuld en boete oftewel misdaad en wraak. Maar in zekere zin is er ook sprake van schuldeloze schuld als in een klassiek drama, want terwijl João zijn schuld delgt en zich wreekt, maakt hij zich opnieuw schuldig ten opzichte van zijn eigen gezin dat hij voor de rest van zijn leven in de steek laat.
Lees hier het artikel
Meer over ‘De supermarkt van Vieira’
Meer over Eric de Brabander bij Uitgeverij in de Knipscheer

«Uiterst informatief, romanesk (dag)boek.» – Guus Bauer

VoorplatZoekennaarSlory75Over ‘Zoeken naar Slory’ van E. de Haan op Literatuurplein.nl, 21 december 2014:
De Haan krijgt een uitnodiging om op de Surinaamse Schrijversvakschool een aantal cursussen te geven. Het is een uitgelezen kans om tegelijkertijd de natuur, de levenswijze van de inwoners, de inborst en de taal en de muziek van de voormalige kolonie te bestuderen. De Haan lijkt zich vast voor te hebben genomen om niet als een zelfingenomen bakra de toerist te gaan uithangen, maar zich daadwerkelijk open te stellen voor de kleinigheden, hoe eigenaardig ook, die Suriname maken tot wat het is. (…) Via korte citaten uit ‘De Ware Tijd’ geeft De Haan een duidelijk beeld van een, naar het lijkt, murw geslagen maatschappij. Een land vol tegenstellingen, een land ook met vaak onverholen discriminatie tussen Creolen, Hindoestanen, Javanen, bosnegers en andere in- en uitheemse bevolkingsgroepen onderling. (…) Maar De Haan schetst ook een bemoedigend beeld van de mensen die hij tegenkomt, gewoon op straat, in de (eet)winkeltjes. Een beeld waardoor je begrijpt waarom ook veel bakra’s toch verknocht zijn aan dit stukje Zuid-Amerika. (…) De Haan heeft voor vertrek ook het plan opgevat, interviewer in hart en nieren immers, om tijdens zijn bezoek de legendarische Surinaamse dichter Michaël Slory te ondervragen. (…) Het is eigenlijk niet belangrijk of hij de levende legende treft of niet. De dichter en zijn land wonen zogezegd in zijn gedichten. De gedichten schetsen in hun ogenschijnlijke eenvoud een eigen beeld van Suriname. Een land van wonderbaarlijk schone vrouwen, van een overweldigende natuur. Een land dat blijft verbazen, waar de mensen nog zichzelf durven zijn, dat door improvisatie toch fier overeind blijft, net als dit uiterst informatieve, romaneske (dag)boek dat een eerste inzicht geeft in de ingewikkelde verhoudingen tussen Surinamers onderling en tussen Suriname en Nederland.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer

Wedden dat? Roni Klinkhamer leest 620 blz. voor Serious Request

MurphyPoster2014-2_A3Muskita.qxd.qxdRoni Klinkhamer is vanaf de jaren zeventig van de vorige eeuw een opvallende verschijning in het Haarlemse als beeldend kunstenaar, performing artist en schrijver.
RoniActieHaar reden om zich persoonlijk in te zetten voor deze Serious Request komt niet zomaar uit de lucht vallen. Het is met name de link van het thema ‘Hands Off Our Girls’ met Afrika die haar deed besluiten om de uitdaging aan te gaan haar roman Murphy Slaughter in zijn geheel voor te lezen in een leesmarathon van vier opeenvolgende dagen. Immers, Roni Klinkhamer was in 1991, 1993, 1997 en 2001 organisator en initiator van de Haarlemse manifestaties (H)art voor Africa met debat, muziek en literatuur, waarmee ze o.a. middels de veilingen van beeldende kunst van Haarlemse kunstenaars in die vier edities in totaal vele, vele duizenden euro’s bij elkaar wist te brengen die rechtstreeks besteed werden aan kleine projecten in Afrika. Zo kon de stichting Ghana dankzij steun van (H)art voor Africa een schoolgebouw met zes klaslokalen bouwen in Adankwama Kumasi, Ghana.
RoniHartvoorAfricaRoni Klinkhamer is als schrijver met Murphy Slaughter een late debutant. In dit romandebuut (2014) is beeldend kunstenaar Murphy Slaughter onderweg naar zijn overkant, van ‘Hardland’ naar ‘Hartland’. Ofte wel een roman over kunstwereld versus kunstenaar, over zakelijkheid versus creativiteit, over realiteit versus fantasiewereld. Dat klinkt allemaal serieus en dat is het in wezen ook, maar tegelijk is Murphy Slaughter een hilarisch en amusant leesfeest. Biblion roemde het als een ‘hoogst originele roman met een volstrekt eigen taalgebruik’ en Haarlems Dagblad noemde het een ‘roman vol taalkundige cadeautjes.’

Meer over Roni Klinkhamer en Serious Request
Meer over (H)art voor Africa
Sponsor de weddenschap t.b.v. Serious Request
Meer over Roni Klinkhamer en Murphy Slaughter
Koop boek Murphy Slaughter met afdracht aan Serious Request

«Literaire inhoud, beeldend werk en vormgeving zijn nauw met elkaar verbonden.» – André Oyen

VoorplatExtaze11-300Over ‘Extaze 11 – Mystiek’ op Iedereenleest.be, 19 december 2014:
Extaze nummer 11 is er. Extaze is een literair kwartaalschrift, gemaakt door een Haagse redactie, maar bestemd voor heel Nederland en België en samengesteld uit literair en beeldend werk van Nederlandse en Belgische schrijvers en kunstenaars. De afzonderlijke nummers van Extaze zijn niet altijd thematisch geordend, maar enige samenhang tussen de bijeengebrachte stukken is er wel. Het karakter van het nummer wordt versterkt door het werk van een beeldend kunstenaar. Literaire inhoud, beeldend werk en vormgeving zijn nauw met elkaar verbonden. (…) Nummer 11 heeft als hoofdthema mystiek en daar valt wel het een en ander over te vertellen. Vier essayisten benaderen het verschijnsel mystiek vanuit verschillende richtingen.
Lees hier de recensie
Meer over Extaze 11

«De muziek van de Indische identiteit.» – Ria Warmerdam

VoorplatRoepdervertenOver ‘Roep der verten’ van Lutgard Mutsaers voor NBD/Biblion, 18 december 2014:
Krontjong is de populaire muziek uit Nederlands-Indië, geïnspireerd op de muziekstijl die de migranten uit Portugal ooit naar Java meenamen. Ajoen ajoen, Nina bobo en Terang Bulan zijn maar enkele van de krontjongklassiekers die de repatrianten uit Indonesië op hun beurt meenamen naar Nederland nadat Soekarno het land onafhankelijk had verklaard. Hier werd het de muziek van de nostalgie, heimwee en de Indische identiteit. In dit boek wordt krontjong in al zijn facetten behandeld: muzikaal, historisch en sociaal, tot en met de revival in Nederland van de afgelopen jaren. Mooie voorbeelden van vroeger en nu zijn te horen op de goedgevulde, bijgevoegde cd. Daarbij opgepoetste historische opnamen en het lied Tessa van Ernst Jansz (Doe Maar). De auteur Lutgard Mutsaers (1953) is musicologe en schreef eerder onder andere ‘Haring & Hawaii’ (1992). Zij staat garant voor een hoge informatiedichtheid in toegankelijke taal. Stijlvol vormgegeven en rijk geïllustreerd (in zwart-wit).
Meer over ‘Roep der verten’

Roni Klinkhamer leest Murphy Slaughter voor Serious Request

Opmaak 1Murphy Slaughter, het omvangrijke romandebuut van Roni Klinkhamer, verscheen begin 2014. Roni Klinkhamer gaat t.b.v. Serious Request de weddenschap aan dat zij de 620 pagina’s tellende roman in een vierdaagse marathon kan voorlezen. U kunt haar sponsoren op deze actiepagina van Serious Request.

De voorleessessie vindt op 4 achtereenvolgende dagen plaats op 4 locaties. De aftrap vindt plaats op zaterdag 20 december van 10.00 – 18.00 uur in Boekhandel H. de Vries. U wordt uitgenodigd een minuutje of vijf of langer te luisteren naar de avonturen van Murphy Slaughter. U kunt niet alleen doneren op deze challenge via de genoemde websitepagina maar ook in een geldbus ter plekke op de onderstaande voorleeslocaties. Daar kunt u desgewenst de roman Murphy Slaughter kopen en laten signeren. Van elk verkocht exemplaar wordt bovendien 10 euro afgedragen aan Serious Request 2014.

Data, tijden en locaties van de voorleesmarathon:
za. 20 dec. 10.00-18.00 u. Boekhandel De Vries, Gedempte Oudegracht 27
zo. 21 dec. 12.00-18.00 u. Antiquariaat Hovingh, Kleine Houtstraat 50
ma. 22 dec. 09.00-17.00 u. De Refter, Stadhuis Haarlem, Grote Markt 2
di. 23 dec. 09.00-18.00 u. Lijstenmakerij Mark Keppel, in de etalage, Schagchelstraat 5

U woont/bent niet in Haarlem? De afdracht van tien euro aan Serious Request geldt ook voor exemplaren die op de genoemde data via onze website besteld worden.

Meer over Roni Klinkhamer en Murphy Slaughter

Literair tijdschrift Extaze 12 ‘De outsider’ [Jrg. 3, nr. 4]

VoorplatExtaze12
Extaze 12 – De outsider
derde jaargang nr. 4
Genaaid gebrocheerd, geïllustreerd, 112 blz.
€ 15,00
januari 2015
ISBN 978-90-6265-873-2

‘Extaze 12’, dat op 15 januari 2015 zal worden gepresenteerd in Sociëteit De Vereeniging in Den Haag, heeft als thema: de outsider. Niet alleen in de essays, die hieronder kort worden samengevat, ook in de verhalen en gedichten wordt de buitenstaander in verschillende gedaanten zichtbaar gemaakt. Zo kruipt Theo van der Wacht in de huid van de eigenzinnige schrijver-journalist Willem Walraven sr., die voor een carrière in Nederlands Indië had gekozen, dienst nam als beroepsmilitair, maar al gauw ontdekte dat hij meer geschikt was als pennenvoerder. Als een der weinige ‘Hollanders’ begreep hij de Indische ziel, uitte zich kritisch over het koloniaal bestuur en voorzag de ophanden zijnde ‘koloniale tragedie’.

In een voor hem zeldzaam prozastuk keert Wim Brands terug naar de momenten in zijn leven waarop hij zich een insider dan wel een outsider voelde. Mischa van den Brandhof beschreef dierbare herinneringen aan de boekhandel die haar opa in 1947 in Leiden oprichtte. Dichter Rob H. Bekker staat op de dansvloer en vraagt zich af wat ‘die anderen’ hier doen. Aan het eind van het gedicht gaat eindelijk van ze houden bekent hij: ‘Voor de wereld ben ik ongeschikt. / Vergeef het de anderen / geef ze wat je over hebt.’

Wie kon in zijn tijd ‘de outsider’ beter personifiëren dan fotograaf, tekenaar en dichter Gerard Fieret (1924-2009)? Jan Wychers beschrijft in zijn essay Gerard Fieret, een ietwat wil talent de amusante en hinderlijke trekken van de mens Fieret en de zonderlinge en geniale kanten van zijn werk. ‘Hij mag dan gek zijn geweest,’ laat Wychers een kenner zeggen, ‘maar zijn werk staat.’

Marc Van den Bossche plooit zijn essay Outside of society–Over anesthetisch leren kijken rond de in Gent werkzame fotograaf Lieven Nollet, op wiens werk het begrip ‘anesthetiek’ (de thematisering van het verlies, de belemmering of onmogelijkheid van sensibiliteit) volledig van toepassing is. Nollet fotografeert geïnterneerden in een psychiatrische instelling, niet vanuit zijn standpunt als fotograaf, maar vanuit de dialoog. In het wit en vooral zwart van de foto’s geeft hij hun de identiteit terug die ze in de rechtsgang en tijdens hun opsluiting zijn kwijtgeraakt.

In zijn essay Gouddelvers van de eenzaamheid ontdoet Jan-Hendrik Bakker de kluizenaar van zijn stigma van de eenzame gek. Je kunt hen zien, schrijft Bakker, als excentrieke individuen die buiten het economisch systeem zoeken naar spirituele schatten. Het ‘goud’ kun je opvatten als de glans, de zingeving van het leven. Door middel van taal oefenen ze invloed op ons uit en herkennen we in hun uitingen een krachtig politiek signaal. Hun afzondering is ook een protestuiting.

In zijn betoog ‘Homo digitalis mobilis’ geeft René de Ryck redenen aan waarom groepen mensen afhaken bij de voortdurend veranderende wereld van informatie, cybernetica en technologie, en op zoek gaan naar zogenaamde coldspots. Resulteert dit ‘tot hier en niet verder’ in een nieuwe klassenstrijd van ‘knows’ en ‘know nots’? Ontstaat er een wereld van insiders en outsiders?

De korte verhalen in dit nummer zijn van: Gert-Jan van den Bemd, Mischa van den Brandhof, Wim Brands, Bram Esser, Ronnie Krepel, Theo Monkhorst, Rob Verschuren en Theo van der Wacht. De gedichten zijn van: Rob H. Bekker, Peter WJ Brouwer, Aly Freije, Ruud Jaspers, Herman Rohaert en Tanya van der Wacht. Het beeldend werk is van de grand old man van de Nederlandse fotografie en beeldende kunst, Jurjen de Haan.
Meer over Extaze
Meer over Extaze in De Vereeniging

«Knap aangehouden gedragen toon in deze ‘18de-eeuwse’ briefroman.» – M.A. Leenhouts

WiersingaVoorplat2_Opmaak 1.qxdOver ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ van Pim Wiersinga voor NBD/Biblion, 8 december 2014:
Veel Chinaromans kent de Nederlandse literatuur niet, maar naast Slauerhoff, Christine D’haen en Allard Schröder, schreef ook Pim Wiersinga, in zijn debuut ‘Honingvogels’, al over China. Nu keert hij er terug met een historische roman die als verrassend uitgangspunt ‘De droom van de rode kamer’ heeft: de grote 18de-eeuwse romanklassieker van Cao Xueqin. De auteur voert een keizerlijke tolk op, Vrouwe Cao, die ooit de minnares van de schrijver was en model zou hebben gestaan voor de heldin van de Droom. Hij weet goed dat zulke verbanden tussen ware personen en romanpersonages Chinese lezers tot op heden bezighouden, en ook de manier waarop hij het boek verbindt met maatschappij en politiek is beslist Chinees te noemen. Westerser, en vrijer, is hij in de interculturele dimensie die hij toevoegt: van de botsing met het Britse rijk tot een liefdesintrige met de Nederlandse VOC-er Titsingh, inclusief een onverbloemde hartenkreet over het belang van vertalingen! Veel misschien, maar de schrijver is soeverein in zijn stijl, de knap aangehouden gedragen toon van deze ‘18de-eeuwse’ briefroman.
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’
Meer over Pim Wiersinga

«Giselle Ecury is in dit opzicht illustratief.» – Eric Mijts en Wim Rutgers

VoorplatRodeAppel75dpiKleinOver o.a. ‘De rode appel’ van Giselle Ecury in ‘De diaspora van de identiteit’ in Ons Erfdeel, augustus 2014:
Er is in deze eeuw weer een groep auteurs ontstaan die op de ABC-eilanden en in Nederland werk van kwaliteit afleveren in het Nederlands: een nieuwe generatie Nederlands-Caribische auteurs. (…) In het werk van Giselle Ecury lezen we de dominante want steeds terugkerende thema’s als gemengde afkomst, interculturele relaties, het raadsel van de oorsprong en de zoektocht naar identiteit. We zien de steeds terugkerende dubbele setting in Nederland en het Caribisch gebied. Het perspectief ligt bij de uit dat gebied afkomstige personages. Ze vertellen hun levensverhaal in een taal die tegen het Papiaments aanleunt door het gebruik van met de eilanden gebonden specifieke woorden. Uit de thematiek vloeit een dubbelstructuur voort, waarbij verleden en heden elkaar raken en verzoend moeten worden. (…) ‘De rode appel’ (2013), is inhoudelijk opgebouwd als een tweeluik met de dubbelgeschiedenis van de twee hoofdpersonen Elisabeth en Nicki, die beiden het product zijn van een interculturele relatie, waarmee ze in het reine moeten zien te komen. Verleden en heden blijken onlosmakelijk met elkaar verbonden door een dubbele terugblik: die van Elisabeth op haar au-pairtijd als jong meisje in Zuid-Frankrijk, waarnaartoe ze na dertig jaar terugreist om opheldering te krijgen over wat er toentertijd precies gebeurd is, en vervolgens van haar vriend Nicki, die haar zijn levensverhaal over zijn Curaçaose jeugd toevertrouwt, waarna ze dat opschrijft. (…) Voorlopig [zal deze groep] hun kracht nog zoeken in eigen kring om via die positie een brug te slaan, ook al worden deze auteurs nog (te) weinig opgemerkt of hooguit weggezet in het minderhedencircuit.
Lees hier het artikel
Meer over Giselle Ecury bij Uitgeverij In de Knipscheer