«Niet alleen een hoedster van de waarheid is voor Curaçao verloren gegaan maar ook een kwaliteitsmerk.» – Elodie Heloise

Els-Langenfeld-web2-Klein
(foto van Ken Wong)

Bij het overlijden van Els Langenfeld (1958-2013), 11 juni 2013:
‘Get your facts right’ dat was de boodschap van Els Langenfeld en wie zich daar met een Jantje van Leiden vanaf maakte, kon rekenen op lik op stuk. En vaak, heel vaak had zij het bij het rechte eind, aantoonbaar. Leuk of niet. Ze had gelijk omdat ze deed wat iedereen zou kunnen of ‘moeten’ doen… ze zocht het uit, tot op de bodem hetgeen niet zelden ook tot ontdekkingen en inzichten leidde over de historische, culturele en maatschappelijke omstandigheden waarin ons verleden zich afspeelde en waarin onze voorouders leefden. (…) In dat licht bezien is er zondag niet alleen een hoedster van de waarheid voor Curaçao verloren gegaan maar ook een kwaliteitsmerk.

Lees hier ‘Hoedster van de waarheid’

Meer over Els Langenfeld

«Els Langenfeld kon fel zijn als ze wist dat ze het gelijk aan haar zijde had.» – Eric de Brabander

Els LangenfeldIn Memoriam Els Langenfeld in Antilliaans Dagblad, 11 juni 2013:
Els Langenfeld was een gedreven mens, altijd met haar neus in archieven. Ze was dan wel niet als historicus opgeleid, toch was Els een wandelende encyclopedie als het ging over het koloniale verleden van Curaçao. Daar heeft zij ook verscheidene boeken over gepubliceerd, afgezien van de regelmatige middenpagina’s in het Antilliaans Dagblad over dit onderwerp. Gedreven was Els en die gedrevenheid ging gepaard aan een vrolijkheid en optimisme die aanstekelijk was, ook tijdens haar ziekte de afgelopen drie jaar. (…) Als Els er was, dan was ze er. Je kon er niet omheen. Dat lijkt in contradictie met haar aangeboren bescheidenheid, maar dat was het niet. Want Els kon fel zijn als ze wist dat ze het gelijk aan haar zijde had.

Lees hier het IM

Meer over Els Langenfeld

Els Langenfeld overleden

Els LangenfeldEls Langenfeld is zondag 9 juni 2013 op Curaçao overleden. Els Langenfeld (1958) woonde sinds 1991 met haar gezin op Curaçao. Al snel raakte zij gefascineerd door de boeiende geschiedenis van dit (ei)land. Met hart en ziel heeft zij zich gestort op archiefonderzoek om zo de kennis en het begrip over de oude Curaçaose samenleving te verbreden. Met een vlotte pen deelde zij de opgedane kennis met een breed publiek via tal van publicaties, zoals boeken, bronnenpublicaties en artikelen in dagbladen en tijdschriften. In 2011 werd zij voor haar werk benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Met haar op 29 mei 2013 op Curaçao gepresenteerde boek Porto Marie betrad Els Langenfeld een nieuw terrein: het schrijven van drie fictieve historische novellen in een zodanig correct historische context, dat zij waar gebeurd zouden kunnen zijn.

In maart 2012 ontving ik van Aart Broek een e-mail met als bijlage drie lange verhalen van Els Langenfeld met de mededeling: ‘Het lijkt mij dat je er eens nader kennis van moet nemen.’ Een maand later mail ik Els Langenfeld: ‘We hebben uw manuscript ondanks de beschreven verschrikkingen met genoegen gelezen.’ En: ‘Dat we zeer genegen zijn om uw manuscript als drie samenhangende verhalen uit te geven in 2013.’ Precies een jaar later kwam haar boek van de drukker. Vlak daarvoor nodig ik haar uit voor de Nederlandse presentatie van Porto Marie in ons ‘Antilliaans schrijversprogramma’ in Podium Mozaïek Amsterdam op zondagmiddag 8 september 2013. Els Langenfeld mailt me te zullen komen omdat ze de presentatie kan combineren met een al gemaakte afspraak die maand. De ochtend van haar Curaçaose boekpresentatie laat Els Langenfeld me weten: ‘Helaas is de kanker nu toch definitief aan de winnende hand. De kans dat ik de bijeenkomst in september haal, is zeer klein.’ (Franc Knipscheer)

Bibliografie Els Langenfeld

Kijk hier naar beelden van de boekpresentatie op 29 mei 2013

Meer over Porto Marie

«Bintangs en Beeckestijnpop: allebei onverslijtbaar.» – Peter Bruyn

Fr zw soloOver Frank Kraaijeveld en de Bintangs in Haarlems Dagblad, 10 juni 2013:
Het was een mooi moment toen IJmuidenaar en muziekliefhebber Martin Schepers afgelopen zaterdag samen met zijn kleindochter op Beeckestijnpop de Bintangs aankondigde. Het onderstreepte hoe het Velsense popfestival na vierendertig jaar inmiddels generaties overbrugt. En dat geldt ook voor de oerrockband rond Frank Kraaijeveld. De Bintangs en Beeckestijnpop bevestigen elkaar in frisse onverslijtbaarheid. Het was ook allesbehalve toeval dat juist de Bintangs in het zonovergoten park in Velsen-zuid stonden. De festivalorganisatie had de jubileumeditie aangegrepen om – althans op het hoofdpodium – een keer terug te blikken met een aantal groepen die in het verleden op Beeckestijnpop speelden. En het begon in 1979 allemaal met Kraaijeveld en de zijnen die in de jaren die volgden nog een aantal keer naar het festival terug kwamen.
(…) Toch verdiende er maar één band werkelijk het predicaat ‘hoofdact’ op dit vijfendertigste Beeckestijnpop: de Bintangs, die met hun nog altijd moddervette rockgeluid bewijzen dat jaren noch bezettingswisselingen vat krijgen op de band. Niks nostalgie, vooral veel songs van de laatste jaren. En als Beeckestijnpop in 2028 voor de vijftigste keer georganiseerd wordt staan ze er natuurlijk wéér.

Lees hier het verslag

Meer over Frank Kraaijeveld en Bintangs

‘Dit is de dag’ over Couperus

CorGoutFoto auteur Harry van Kesteren

Cor Gout praat op Radio 1 in ‘Dit is de dag’ over Couperus, het Couperusjaar en Extaze, 10 juni 2013:
Vandaag is het precies 150 jaar geleden dat Louis Couperus werd geboren in Den Haag. 2013 is dan ook Couperus-jaar. Het literaire tijdschrift ‘Extaze’ kwam dit voorjaar met een speciaal themanummer ‘De wegen van Couperus’ in de vaste oplage van het tijdschrift van 400 exemplaren, die binnen de kortste keren was uitverkocht en nu al een item voor verzamelaars is. Cor Gout is redacteur van ‘Extaze’.

Luister hier de uitzending terug

Meer over Extaze

Leven en werk van Aya Zikken in literaire salon ‘Hans Spit nodigt U uit’

Met Kees Ruys en Peter de Rijk in Letterkundig Museum op zondag 30 juni 2013:
‘Hans Spit nodigt U uit’ en het Nederlands Letterkundig Museum gaan samenwerken! De eerste salon in de nieuwe locatie vindt plaats op zondag 30 juni. U vindt het Letterkundig Museum in het gebouw achter Den Haag CS in het complex van de Koninklijke Bibliotheek. Het programma van deze middag: Leven en werk van Aya Zikken, toegelicht door biograaf Kees Ruys en redacteur en lezer Peter de Rijk. Daarnaast aandacht voor het tijdschrift ‘de Parelduiker’ (samen met ‘Extaze’ het meest interessante tijdschrift van Nederland) met Hein Aalders en dichter Jos Versteegen.

Vanaf 12.00 uur bent u welkom in het museum, ingang via de Koninklijke Bibliotheek, trap op en dan rechts, waar u wordt opgewacht door Jos Versteegen en/of Hans Spit. Het Museum geeft alle bezoekers van de salon gratis entree! (Dit geldt voor de vaste collectie en voor de speciale exposities.) Entree voor de salon is € 7,50, inclusief bezoek aan het museum. (Wellicht ten overvloede: Museumjaarkaart en Vriendenpas geven geen gratis toegang tot de salon!) Kopje koffie, thee met koekje in de pauze en een drankje en hapje na afloop worden verzorgd door het museum.

De salon begint om 14.00 uur. Het officiële programma duurt tot 16.00 uur, daarna de borrel tot 16.45 uur. Het museum sluit om 17.00 uur. Aantal plaatsen is beperkt tot 60. Reserveringen: spit.hans@gmail.com of redactie@extaze.nl of telefonisch 06 8130 9892.

Meer over Aya Zikken en Kees Ruys

Meer over Peter de Rijk

«Wie vindt dat literatuur niet moet aaien en behagen, die is bij Vaandrager aan het juiste adres.» – Bart Vervaek

Over ‘Koprot’ van Harry Vaandrager in De Reactor, 10 juni 2013:
Het ene verhaal knipoogt naar het andere, onder meer door fragmenten te herhalen, en algemener zijn er heel wat verwijzingen naar andere teksten, zoals naar Aan barrels, maar ook naar auteurs als Leopardi, Baudelaire en Chlebnikov. Dat sluit allemaal perfect aan bij de storm van woorden en teksten die Koprot is. Ik heb tornadojagers altijd krankzinnigen gevonden, maar voor de windhoos Vaandrager maak ik graag een uitzondering. Het is heerlijk in het oog van deze storm te staan en te genieten van de horror, de baldadige en scabreuze beelden, de levenskrachtige poëzie van de al te prozaïsche ondergang, en de stroom cynische oneliners zoals ‘Denken is zuchten met wind tegen’, of ‘Zweet is de oudste zoon van de dood. Geloof me, ruiken is een lijfstraf’.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Koprot’

Minidocumentaire over Frank Kraaijevelds ‘Oertrax’ op lokale kabeltv


Over ‘Oertrax’ bij ‘Rhythm & Rhyme’ van Frank Kraaijeveld door Henk Tijbosch, 9 juni 2013:
Op 9 juni ging op de lokale kabeltv vanaf 20.00 uur (Ziggo 42 in Heemskerk, Beverwijk, Uitgeest, Castricum en Zandvoort) de 9 minuten durende ‘minidocumentaire’ Oertrax van Frank Kraaijeveld (Bintangs) in première met beelden uit Studio Miso Productions in Bakkum (techniek Ronald de Ruijter) en van de boekpresentatie/cd try out in de Pletterij in Haarlem met Frank Kraaijeveld, Dagomar Jansen, Aad Hooft en Marco Nicola. In deze bezetting maakt ‘Bintangs Unplugged’ in najaar 2013 een korte ‘Rhythm & Rhyme’-tournee door het land.
Kijk en luister hier naar enkele nummers gespeeld op de presentatie van Rhythm & Rhyme

Kijk en luister hier naar de nummers gepeeld op de boekpresentatie van Bintangs Fifty Fyfty in 2011

Meer over Bintangs en Frank Kraaijeveld bij In de Knipscheer

Klik hier voor meer informatie over de Rhythm & Rhyme-toer

«Barney Agerbeek heeft een mooie, beeldende manier van vertellen.» – Dettie H. Hengeveld

Over ‘Schaduw van schijn’ van Barney Agerbeek op Leestafel, 6 juni 2013:
Barney Agerbeek vertrok in 1952 op vierjarige leeftijd met zijn ouders uit zijn geboorteland Indonesië naar Rotterdam. In mooie, licht weemoedige bewoordingen vertelt hij over zijn ouders. (…) Barney Agerbeek heeft een mooie, beeldende manier van vertellen. Hij kan zich goed inleven in elke situatie en beziet vooral de méns in al zijn facetten. Hij is mild in zijn oordeel. Zijn verhalen stralen warmte uit en zijn een plezier om te lezen. Tussen de verhalen door staat een klein aantal gedichten. Samen met de mooi verzorgde uitvoering van het boek vormt dit alles een prima geheel.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Schaduw van schijn’

«In alles in deze bundel merk je de behoefte van Agerbeek om zijn stempel op de literatuur te gaan drukken.» – Ezra de Haan

Over ‘Schaduw van schijn’ van Barney Agerbeek op Literatuurplein, 5 juni 2013:
Dat de auteur Indisch is blijkt uit vele verhalen in Schaduw van schijn, maar vooral in het autobiografische ‘Uiterlijk onbewogen’ dat uit de beschrijving van vijf dagen bestaat. In retraite in een klooster overdenkt de schrijver zijn leven. De stilte maakt van alles in hem los. Vooral de wrok over de behandeling van zijn familie, en daarmee alle Indonesiërs, na aankomst in Nederland. Het is knap hoe weinig tekst hij nodig heeft om duidelijk te maken hoe het in die dagen toeging. (…) Ieder verhaal in de bundel voegt een nieuw inzicht toe aan de schaduwwereld die Agerbeek heeft leren kennen. Vrijwel ieder verhaal is uniek en bomvol scherpe observaties.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Schaduw van schijn’