Categorie: Auteurs

«In alles in deze bundel merk je de behoefte van Agerbeek om zijn stempel op de literatuur te gaan drukken.» – Ezra de Haan

Over ‘Schaduw van schijn’ van Barney Agerbeek op Literatuurplein, 5 juni 2013:
Dat de auteur Indisch is blijkt uit vele verhalen in Schaduw van schijn, maar vooral in het autobiografische ‘Uiterlijk onbewogen’ dat uit de beschrijving van vijf dagen bestaat. In retraite in een klooster overdenkt de schrijver zijn leven. De stilte maakt van alles in hem los. Vooral de wrok over de behandeling van zijn familie, en daarmee alle Indonesiërs, na aankomst in Nederland. Het is knap hoe weinig tekst hij nodig heeft om duidelijk te maken hoe het in die dagen toeging. (…) Ieder verhaal in de bundel voegt een nieuw inzicht toe aan de schaduwwereld die Agerbeek heeft leren kennen. Vrijwel ieder verhaal is uniek en bomvol scherpe observaties.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Schaduw van schijn’

«Muziek blijkt de ideale metafoor voor begrippen als leven en dood. De aandachtige lezer wordt ten volle beloond.» – Ezra de Haan

Over ‘Als in gangen en stegen’ van Glenn Pennock op Literatuurplein, 4 juni 2013:
De moderne media hadden vrijwel iedereen ervan doordrongen dat traagheid saai was. Vaart moest er komen, dus ook in de literatuur. Glenn Pennock heeft dit goed begrepen. In plaats van een dikke roman te schrijven, koos hij liever voor drie novellen. Daarvan zijn er nu twee verschenen. Ieder boek bevat op de flaptekst een TAG waardoor je de soundtrack van het verhaal kunt beluisteren tijdens het lezen ervan. (…) Muziek blijkt de ideale metafoor voor begrippen als leven en dood. Zo slaat de titel van het boek Als in gangen en stegen op het je eigen gang gaan of de gangen die je verkiest in het leven. Weer duiken we de geestelijke achtbaan in die Glenn Pennock voor ons heeft uitgedacht. Stap voor stap maakt hij ons duidelijk hoe dun de grens tussen waan en werkelijkheid is. (…) Het interessante aan de ideeën van Pennock in deze novelle is dat ze fantastisch overkomen en tegelijkertijd op zeer wetenschappelijk bewijsmateriaal leunen. De verdieping in deze novelle vraagt om aandachtig lezen, maar daarvoor wordt de lezer dan ook ten volle beloond. Het zal een aardige krachttoer voor Glenn Pennock worden in deel drie dit denkniveau te handhaven.

Lees hier de recensie

Meer over Glenn Pennock

Luister hier naar de soundtrack van ‘Als in gangen en stegen’

Luister hier naar de muziek van o.a. Joe/Glenn in ‘Als gitaren schreeuwen’

«Zeer helder geschreven studie. Glashelder, ontnuchterend en motiverend.» – Brede Kristensen

Over ‘Dwarsliggers. Tegenspraak onder schaamteloos leiderschap’ van Aart G. Broek in Amigoe-Napa, 1 juni 2013:
Hoe hoger je komt, hoe meer macht je krijgt, hoe bedreigender kritische tegenspraak lijkt te worden. Op overtuigende wijze toont Broek aan dat dit direct is gerelateerd aan schaamte. Schaamte is de voedingsbodem voor weerzin tegen deugdelijke tegenspraak. Maakt niet uit tot welke cultuurkring je behoort, schaamtegevoelens zijn universeel. Alle mensen zijn ermee behept. Grote vraag is dus hoe met schaamte om te gaan. En hoe te voorkomen dat we vanwege schaamtegevoelens foute beslissingen nemen. Broek spreekt van een ‘dwaasheid aller tijden’. (…) Iedereen met macht en verantwoordelijkheid zou deze korte en zeer helder geschreven studie moeten lezen. Glashelder, ontnuchterend en motiverend.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Dwarsliggers’
Meer over ‘De terreur van schaamte’
Meer over ‘Dwarsliggers’ op Facebookpagina auteur

Klik hier en hier voor columns van Aart G. Broek m.b.t. ‘Dwarsliggers’

Porto Marie in de achttiende en negentiende eeuw

Gesprek over ‘Porto Marie’ met Els Langenfeld door Dick Drayer op Caribisch Netwerk, 31 mei 2013:
‘Porto Marie’ van Els Langenfeld is deze week officieel gepresenteerd op Curaçao. Het boek is uitgebracht bij uitgeverij In de Knipscheer. Het bevat drie novellen die het dagelijks leven op Curaçao rond de jaren 1738, 1795 en 1888 beschrijven en dan met name wat zich afspeelt op plantage Porto Marie. Voor het eerst heeft Langenfeld gekozen voor ‘historische fictie’ als vorm om een kijkje te nemen in de tijd van de slavernij. Net als in haar populair wetenschappelijke werken probeert Langenfeld het verhaal van de gewone man te vertellen, weg van de karikatuur van de zielige slaaf en de boze blanke eigenaar. Maar dit keer laat ze de emotie die zij daarbij voelt wel spreken, in fictieve vorm tegen de achtergrond van historische feiten. Langenfeld heeft een oeuvre van tien boeken, dat 18 jaar geleden begon en waarschijnlijk binnenkort eindigt; de auteur heeft kanker. ‘Porto Marie’ is naar eigen verwachting haar laatste boek.
Luister hier naar het interview

Meer over Porto Marie

Extra lezing Kees Ruys over Aya Zikken op zondag 2 juni op de Tong Tong Fair

Op zondag 2 juni 2013 houdt Kees Ruys in het Bibit-Theater op de (laatste dag van) de Tong Tong Fair een lezing over Aya Zikken. Kees Ruys publiceerde dit voorjaar zijn imposante biografie ‘Alles is voor even’ over Aya Zikken, die 22 maart jl. op 93-jarige leeftijd overleed. De toegang tot de lezing (die wordt verlevendigd met een PowerPoint-presentatie) is voor bezoekers van de Tong Tong Fair gratis. Kees Ruys zal na afloop van de lezing zijn vuistdikke biografie over Aya Zikken signeren in de stand van Stichting Tong Tong, direct tegenover het Bibit-Theater en nadien nog in de stand van Boekhandel Van Stockum.

Meer over Kees Ruys en Aya Zikken

«Als een betrokken gids leidt Kees Ruys de lezer door het lange leven van Aya Zikken.» – Janneke van der Veer

Over ‘Alles is voor even: Het bewogen schrijversleven van Aya Zikken’ van Kees Ruys in Boekenpost (Jrg. 21, nummer 125), mei/juni 2013:
In deze – bijna achthonderd bladzijden tellende – publicatie lezen we over haar sterke band met Indonesië en de grote waarde die het schrijverschap voor haar had. Ruys zegt hierover: ‘Zelden heb ik iemand leren kennen wiens bestaan zo onverbrekelijk met zijn beroep verbonden is als Aya Zikken.’ (…) Als een betrokken gids leidt Kees Ruys de lezer door het lange leven van Aya Zikken. Daarbij laat hij vooral Zikken zelf aan het woord. Niet alleen in de uitwerking van de gesprekken die hij met haar heeft gevoerd maar vooral ook met citaten uit zowel haar werk als haar dagboeken en brieven. Over deze laatste kon hij tijdens zijn biografische arbeid vrijelijk beschikken.

Meer over Kees Ruys’ biografie over Aya Zikken

«Schaamtegevoel verhindert leiders met kritiek om te gaan.» – Rien van den Berg

Over ‘Dwarsliggers. Tegenspraak onder schaamteloos leiderschap’ van Aart G. Broek in Nederlands Dagblad, 31 mei 2013:
Aart Broek vervolgt zijn wandeling op het pad der schaamte. Nadat hij in zijn vorige boek betoogde dat schaamte de brandstof levert voor agressie, werkt hij in dit nieuwe boek uit hoe schaamtegevoel leiders verhindert op een gezonde manier met kritiek om te gaan. Hij legt het probleem niet eenzijdig bij de leider neer (ook zondebokmechanismen keren zich makkelijk tegen de manager, de leider als
kop-van-jut), maar benadrukt wel dat het de leider is die zichzelf op schaamtegevoelens moet betrappen, en er ook mee moet leren omgaan, zodat hij of zij binnen een organisatie de kritiek kan organiseren. Onder het motto uit de titel: de dwarsligger geeft een hechter verband aan het spoor. Ook al bepaalt hij uiteindelijk niet de richting.

Meer over ‘Dwarsliggers’

Meer over ‘De terreur van schaamte’

Meer over ‘Dwarsliggers’ op Facebookpagina auteur
Klik hier en hier voor columns van Aart G. Broek m.b.t. ‘Dwarsliggers’

«In Porto Marie draait juist alles om de emotie.» – Els Langenfeld

Els Langenfeld over ‘Porto Marie’ bij de presentatie op Curaçao in Antilliaans Dagblad, 30 mei 2013:
Wetenschap en emotie gaan moeilijk samen. Op het moment dat emotie in een wetenschappelijk onderzoek een rol gaat spelen, is het onderzoek niet meer objectief. In mijn vele historische artikelen probeer ik dan ook zo objectief mogelijk de feiten weer te geven. Liefst laat ik het aan de lezer over om conclusies te trekken. Voor emotie is in deze artikelen weinig ruimte. Dit in tegenstelling tot dit boek, wat geen wetenschappelijke status heeft maar die van fictie. Daarin draait juist alles om de emotie. Dat dit voor mij als auteur een enorme omschakeling betekende, mag duidelijk zijn.

Lees hier het verslag of in hier in Antilliaans Dagblad

Meer over ‘Porto Marie’

«Ik moet het voor mij zien, ik moet het zelf voelen.» – Els Langenfeld

Els Langenfeld over ‘Porto Marie’ bij de presentatie op Curaçao in Antilliaans Dagblad, 30 mei 2013:
Ik krijg vaak te horen: ‘Maar jij schrijft zo makkelijk!’ Nee, wat ik schrijf, leest makkelijk. Maar het kost mij heel veel moeite om het zo op papier te krijgen. Om in woorden goed te kunnen weergeven wat de personages in het boek voelen, hun emoties en gedachten, moet ik het aan de binnenkant van mijn ogen bekijken. Ik moet het voor mij zien, ik moet het zelf voelen. (…) Zoals gezegd, hoewel in dit boek veel feitelijke informatie is verwerkt, draait het vooral om de emotie: de lezer deelgenoot maken van de gevoelens, de zorgen en dromen van de kleine man in die tijd. Of dat is gelukt, kan ik zelf natuurlijk moeilijk zeggen. Daarop zal de lezer een antwoord moeten geven.

Lees hier het verslag of in hier in Antilliaans Dagblad

Meer over ‘Porto Marie’

‘Boys of Summer’ met The Curaçao Little Leaque Allstars

Op donderdag 30 mei sluit de Pletterij het seizoen af met de vertoning van de film ‘Boys of Summer’ in honkbalstad Haarlem:
De documentaire van anderhalf uur volgt het team honkballertjes op Curaçao dat zich opmaakt voor de realisatie van hun droom: wereldkampioen worden, net als hun landgenootjes een jaar eerder. Met de stranden van het eiland en de straten van Willemstad als achtergrond leren we de spelers en hun eigen(aardig)heden kennen. Boys of Summer bestudeert de fameuze sport honkbal vanuit een uniek perspectief, het laat kinderen zien, die zowel het voorrecht als de last dragen om de trots van de natie te zijn. The Curaçao Little Leaque Allstars overleven de voorrondes met duizenden teams uit 90 landen. We reizen uiteindelijk mee naar Williamsport in Pennsylvania voor de eindronde, waar de spanning hoog oploopt. De documentaire laat zien dat kinderen uit ‘poor neighbourhoods’ met goede begeleiding tot heel veel in staat zijn.

De film (een co-productie tussen de Verenigde Staten en Curaçao) werd gedraaid op het New Orleans Film Festival, Festival de Cine Global Dominicano en op internationale filmfestivals in California en Florida. Regie: Keith Aumond (Engels/Papiamentu). Productie: Jennifer Van der Kwast, Henry van der Kwast e.a. Vertoning i.s.m. Uitgeverij In de Knipscheer.

Locatie: Pletterij, Lange Herenvest 122, Haarlem. Aanvang: 20.00 uur. Zaal open: 19.30 uur. Toegang: € 3,00, inclusief lidmaatschap.
Reserveren is gewenst: reserveren@pletterij.nl of 023 542 3540