Shrinivási – Hecht en Sterk. Gedichten

SHRINIVASI
Hecht en Sterk. Gedichten

Suriname/Nederland
Genaaid gebonden met stofomslag,
met leeslint, 88 blz., € 19,50
januari 2013
ISBN 978-90-6265-819-0

De poëzie van Shrinivási (pseudoniem van Martinus H. Lutchman, geboren 1926) heeft in de Surinaamse samenleving altijd grote weerklank gevonden. In 1984 is bij In de Knipscheer een bloemlezing uit zijn werk tot dan toe verschenen: Een weinig van het Andere. In 1991 publiceerde hij zijn tot nu toe laatste bundel, Sangam. Hierin is aanvaarding, van het leven met zijn pijn en desillusies en van de naderende dood, het belangrijkste thema.

In Hecht en Sterk komen thema’s ‘voorbij’ de aanvaarding tot uiting: dankbaarheid en liefde voor het leven. Maar er is ook een terugkeer naar het begin, naar kinderlijk vertrouwen en geluk om kleine, dichtbije dingen.

Kenmerkend voor Shrinivási’s poëzie is de ontvankelijke houding waarmee de dichter de werkelijkheid tegemoet treedt. Shrinivási beleeft alledaagse situaties als meerdimensionaal, vol kleine of grote wonderen. Hij ziet schoonheid in details die anderen over het hoofd zien. Het nu draagt geschiedenis maar ook toekomst in zich; en soms is ‘het Andere’, de transcendente dimensie, voelbaar aanwezig.

Het slotgedicht, Een bruine zandweg, is in dit opzicht exemplarisch. Een kleine gebeurtenis vormt de aanleiding: twee scholieren die met elkaar pratend voorbij fietsen en om de hoek verdwijnen. Shrinivási beleeft dit voorval zoals een poëzieliefhebber een gedicht leest: hij ontdekt er betekenislagen in. Gelukkig voor ons heeft hij van de poëzie die hij in deze en andere ‘gewone’ gebeurtenissen ziet, gedichten in taal gemaakt.

Time Travelers: verjaardagstournee CCC Inc.

CCC Inc. is een legende. Opgericht in 1967. In 1968 al op Jazz Bilzen, 1970 Kralingen, 1971 Pinkpop. Wie had gedacht dat CCC in 2012 nog zou optreden? Sterker nog: elk concert van CCC Inc. is vooral nu een unieke belevenis. Spetterende muzikaliteit, onweerstaanbare swing, onnavolgbare humor, echte ontroering: dat zijn de ingrediënten waarmee iedere keer weer een nieuwe, eenmalige ervaring wordt bereid. Je komt ogen en oren te kort. Gelauwerde muzikanten, een keur aan instrumenten, een overvloed aan details, alles ingebed in die ene verbindende factor: muziek. De vijf 60’ers, ieder compromisloos zichzelf geworden, geven samen alles om het verhaal te vertellen van een band die een werkelijke tijdreis heeft gemaakt. Van Hippiedom tot Occupy.

16/11/12 Tiel in Schouwburg Agnietenhof
19/11/12 Amsterdam in De Kleine Komedie
21/11/12 Austerlitz in Beauforthuis
23/11/12 Aalsmeer in Crown Theater
29/11/12 Steenwijk in Rabo Theater De Meenthe
07/12/12 Nw. en St. Joosland in Theater De Wegwijzer
08/12/12 Gemert in De Eendracht
21/12/12 Alkmaar in Theater De Vest
22/12/12 Groningen in De Oosterpoort

Meer over CCC Inc.

‘Zolang jij je gedichten niet publiceert, ontneem je ons volk iets waar het recht op heeft.’

Over ‘Pierre Lauffer: het bewogen leven van een bevlogen dichter’ van Bernadette Heiligers door Ezra de Haan in Antilliaans Dagblad, 19 november 2012:
Pierre Lauffer hoort bij de grote dichters en heeft ervoor gezorgd dat zijn Papiaments eindelijk deel uit ging maken van de wereldliteratuur. In 1944 debuteert hij als dichter met Patria. We danken dat aan Luis Daal die, heel terecht, tegen hem zei: ‘Zolang jij je gedichten niet publiceert, ontneem je ons volk iets waar het recht op heeft.’ Pierre Lauffer deed het Papiaments zingen als geen ander. Bernadette Heiligers schreef de biografie die hij verdiende: een die bewondert en toch niets verzwijgt. Het maakt de biografie onmisbaar voor iedere liefhebber van Caribische literatuur.

Lees hier de recensie en hier in Antilliaans Dagblad

Meer over deze biografie

CCC Inc. komt met nieuw album ‘Jack Owned A House’

De legendarische hippieband CCC Inc. viert in 2012 haar 45-jarig bestaan. Ter gelegenheid daarvan doken de muzikanten voor het eerst sinds 1984 weer eens de studio in om een nieuw album met 9 nummers op te nemen. Het album “Jack Owned A House” kan worden gezien als een aanvulling op de uitgebreide verzamelbox die CCC Inc. in 2007 heeft uitgegeven. De laatste jaren is de band weer veel aan het toeren en op deze nieuwe CD staan nummers die tijdens de concerten veel worden gespeeld, maar die nog niet eerder zijn uitgebracht, waaronder het nummer dat Joost Belinfante schreef ter gelegenheid van zijn 65ste verjaardag, “The Flower And The Seed”. Ook zijn nu eindelijk opgenomen de Beatles-cover “I’ve Just Seen A Face”, gezongen door Huib Schreurs, het betoverende “The Wayfaring Stranger”, waarbij Jaap van Beusekom zichzelf op de autoharp begeleidt en “Tijd genoeg” van Ernst Jansz. In al die jaren heeft CCC Inc. niets aan kracht en authenticiteit ingeboet.

Klik hier voor meer informatie over en bestellen van CD

Meer over boekuitgave CCC Inc.

«Je leest het verhaal met een glimlach want met relativerende ironie beschreven.» – Hans Beerends

Over ‘Retourtje Afrika’ van Theo Ruyter op Ravage Digitaal, 18 november 2012:
De teruggekeerde ontwikkelingswerker wil niet gezien worden als een toerist maar als iemand die Afrika goed kent en daar jaren gewoond heeft. Bijna een door gezomerde Afrikaan dus die toevallig een beetje wit is, maar er is geen Afrikaan die daarin meegaat. Voor hen is hij gewoon een onbekende Europeaan waar aan verdiend kan worden. (…) Eigenlijk is ‘Retourtje Afrika’ een droevig boek vol nostalgische dromen, niet ingevulde idealen en teleurstellingen. Tegelijkertijd lees je het verhaal met een glimlach omdat alle tegenvallers met een relativerende ironie worden beschreven.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Retourtje Afrika’
Theo Ruyter, Retourtje Afrika, Nederlandse literatuur, novelle, Afrika, Kilimanjaro, ontwikkelingswerk,

«San A Jong kan dit welhaast onbegrijpelijke leed in krachtig proza tot leven wekken.» – Yvon van der Pijl

Over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong in OSO [Tijdschrift voor Surinamistiek en het Caraïbisch gebied], 10 september 2012:
De negen verhalen uit de bundel corresponderen met de negen kringen van de hel in Dante’s goddelijke komedie, terwijl het laatste verhaal de titel ‘Inferno’ heeft gekregen. Hiermee stelt San A Jong niet zozeer het stervensproces, maar vooral de helse behandeling, dat wil zeggen de systematische verwaarlozing van haar psychotische moeder in de toenmalige ’s Lands Psychiatrische Inrichting (LPI) aan de orde. ‘Inferno’ is zowel een ontroerende vertelling van een zorgzame dochter over haar moeder als een scherpe aanklacht van een geëngageerd schrijfster tegen de geestelijke gezondheidszorg in Suriname. Deze combinatie van emotionele betrokkenheid en oprechte opwinding over maatschappelijke misstanden bezorgt de lezer kippenvel.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De laatste parade’

«Curaçao heeft er weer een belangrijke schrijver bij.» – Ezra de Haan

Over ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise op Caraïbisch Uitzicht, 16 november 2012:
Typerend voor het proza dat Elodie Heloise schrijft, is dat het vlot leest en dat de taal in dienst staat van het verhaal. De korte en lange verhalen in ‘Woestijnzand’ geven het leven op Curaçao perfect weer. Door steeds weer nieuwe invalshoeken te kiezen, schetst Elodie Heloise hoe de bewoners van dit Caribische eiland leven en leefden. Vooral in de langere verhalen van de auteur zie je het verteltalent naar voren komen.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Woestijnzand’

«Een hartenkreet van de schrijfster over het eiland waar zij woont.» – Marjo van Turnhout

Over ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise op Leestafel, 16 november 2012:
Sfeervolle vertellingen, die gaan over de geschiedenis, zoals bijvoorbeeld het titelverhaal, waarin de gruwel van de slavernij belicht wordt; of over het klimaat van het eiland: de hitte en het voorkomen van orkanen, die steeds net niet komen. Een ander thema is de verloedering van de afgelopen decennia, onder invloed van drugs, en het verschil in rang en stand: zwervers op straat versus de betere stand die zich opsluit achter hekken. Natuurlijk vinden we een vleugje magie in de verhalen terug, en bijgeloof, en emoties die niet specifiek Curaçaos zijn, maar gewoon menselijk: liefde, bedrog, en gelukkig humor.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Woestijnzand’

«Dit literaire debuut is professioneel geschreven.» – Mr. J.J. Groen

Over ‘Sterven doe je zo’ van Tjeerd Ybeles Smit door NBD Biblion, 7 november 2012:
Dit literaire debuut vertelt over een man, Stein, die niet kan afrekenen met zijn door losbandigheid, hippiedom en jacht op vrijheid vaarwel gezegde streng gereformeerde jeugd. Hij weet dat zijn leven een grote reactie daarop is, en hij eindigt zijn vertelling in essentie met de onbeantwoordbare vraag af God wel of niet bestaat. Het taalgebruik is helder.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Sterven doe je zo’

‘Een zoon van Porto’ in Cinema Club van de Pletterij

Op donderdag 15 november 2012 wordt in de Haarlemse Pletterij om 20.00 uur de film ‘Een zoon van Porto’ vertoond. Pas in 2010 gaan Frans Lopulalan (tweede generatie Molukker in Nederland) en zijn 19-jarige zoon Bendja samen terug naar de plek waar ze nog nooit geweest zijn: het voorouderlijk dorp Porto op Saparua (eiland in de Indonesische eilandengroep de Molukken). Het wordt een reis langs het erfgoed van de Molukken en een onontkoombare zoektocht naar de essentie van het bestaan. Speciale gast is de regisseur van de film, Annelotte Verhaagen. Zij zal in een nagesprek vragen uit het publiek beantwoorden.
Reserveren: reserveren@pletterij.nl of 023 542 3540

Meer