Categorie: Boeken

Over Pierre Lauffer, de grootste dichter van Curaçao, in Cultureel Literair Centrum Pinto

Wim Rutgers (Aruba) in Caraïbische Salon van Huis de Pinto op zondagmiddag 25 mei 2025:

Met de verschijning van een hele reeks dichtbundels heeft Pierre Lauffer (1920-1981) het Papiaments definitief als poëzietaal geijkt. Zijn werk is even fel en kritisch als somber en melancholisch. Hij inspireerde een hele generatie dichters. De grand old man van de Nederlands-Caraïbische literatuurgeschiedschrijving, Wim Rutgers, komt over van Aruba om over hem te vertellen. John Heymans schreef een fascinerend boek over de vertalingen die August Willemsen van Lauffer maakte. Nadine Robertus draagt voor. Gastheer is Michiel van Kempen.

Locatie St. Antoniesbreestraat 69, 1011 HB Amsterdam. Aanvang 15.00 uur (deuren open 14.30 uur), einde 17.00 uur. Reserveer hier een kaart
Bron
Meer over Pierre Lauffer bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Boeven of revolutionairen?» – Kees de Kievid

Over ‘De bende van de Bokkenrijders’  van Ton van Reen op Boekenbijlage, 19 mei 2025:

Volgens de legenden waren de Bokkenrijders een bende criminelen die een pact met de duivel sloten. Ze waren actief in Nederlands en Belgisch Limburg, rond Aken en Eindhoven. Het verhaal gaat dat ze ‘s nachts op de rug van geiten reden, boerderijen, hoven en huizen plunderden. De bevolking was bang voor ze; wie waren ze? Als een vermeend lid maar lang en zwaar genoeg gemarteld werd, bekende hij. Zelfs je naaste bekenden konden deel uitmaken van de Bokkenrijders. Iedereen kon van het geheim deel uitmaken. Zo ontstond er in het zuiden van ons land een ware ‘heksenjacht’. (…) Een tweede visie op de bokkenrijders is er een die doet denken aan de verhalen van Robin Hood, die de rijken bestal ten behoeve van de armen. Want armoede was er veel. De elite en de kerkdienaars zaten er warmpjes bij, terwijl bijvoorbeeld landbouwers en mijnwerkers nauwelijks aan de kost konden komen. De bokkenrijders wilden daar verandering in brengen, misschien zelfs een soort revolutie ontketenen. Naast alle non-fictie is hier dan in fictie de omnibus van Ton van Reen. (…)  Deze uitgave is om het zestigjarige auteurschap van hem te gedenken. (…) We maken kennis met de jongen Mathijs, zo’n veertien jaar oud. (…) Een slimme zet van Van Reen om Mathijs te laten werken bij chirurgijn Kirchhoffs, die immers de bokkenrijders leidt. Zodoende wordt Mathijs ook lid en leren we de bende kennen van binnenuit. (…) De auteur doet zeker aan karakterontwikkeling, waarvan weer Mathijs het beste voorbeeld is. Maar ook anderen worden naar waarde neergezet. De bendeleden zijn niet alleen goed of kwaad. Via de mono- en dialogen leren we de personages goed kennen en kunnen we als lezer met ze meeleven. Een goed voorbeeld daarvan is de chirurgijn Kirchhoffs. We mogen spreken van een krachtige opbouw van het verhaal. (…)

Lees hier de recensie
Meer over ‘De bende van de Bokkenrijders’

«Het lijkt alsof de eilanden door de zee gescheiden zijn, maar de zee verbindt ook.» – Brede Kristensen

foto: Scott Rollins
Toespraak van Brede Kristensen bij de opening van de tentoonstelling ‘Een veld van eilanden’ in De Vishal op 16 mei 2025:

Édouard Glissant behoort niet tot de klasse ‘wereldberoemde dichters’, maar is in mijn ogen wel een uiterst originele dichter, maar vooral een uiterst originele denker of filosoof. Hij verdient meer aandacht dan hij doorgaans krijgt. Uniek is de wijze waarop hij dichten en denken combineerde. Poëzie betekent in wezen: iets wat in potentie bestaat, maar onzichtbaar/opaak is, zichtbaar maken. Dat kan zowel een voorwerp als een inzicht, een ervaring, een relatie of een persoon zijn. Maar in alle gevallen maakt poëzie iets zichtbaar doordat erover nagedacht is. Over iets nadenken oefent een poëtische functie en vice versa stimuleert poëzie ons denken. (…) In de Caribische mens leeft de Afrikaanse, Europese en Indiase mens, ieder op aparte wijze verminkt door slavernij, machtsmisbruik, ontheemding. (…) Hoe kijken we naar elkaar, hoe lezen we een gedicht, hoe kijken we naar kunst? Vaak als buitenstaander. Dan vinden we iets of iemand meer of minder interessant. Het levert ons enig ‘interest’ op, oftewel rente als resultaat van onze investering in de vorm van aandacht. Het verrijkt ons. Zo blijven we buitenstaanders. Glissant: vraag hoe de ander, die zich uitdrukt in taal, klank, teken, deel van mijn existentie wordt. Met die vraag relateren we onszelf aan de ander en wordt die ander deel van onszelf, met als gevolg dat we onszelf op een andere wijze gaan zien en ontdekken. Hij eindigt zijn lange gedicht over ‘een veld van eilanden’ met de woorden: “Ik maak mezelf tot zee waarin het kind zal dromen”.

De tentoonstelling ‘Een veld van eilanden’ is te bezichtigen van 17 mei t/m 22 juni 2025 in De Vishal, Grote Markt 20, 2011 RD Haarlem. Brede Kristensen is de auteur van ‘Caribisch enigma’, een bundel essays over Caribische literatuur.

Meer over ‘Een veld van eilanden’
Lees hier de toespraak van Brede Kristensen
Meer over ‘Caribisch enigma’
Meer over Brede Kristensen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over négritude / Aimé Césaire op deze site

Erich Zielinski (Bonaire 1942 – Curaçao 2012) ‘literair baken’ in Nijmegen

24 mei 2025: onthulling Literair Baken Erich Zielinski Canisius College Nijmegen, 16 mei 2025:

Literaire Bakens Nijmegen meldt met trots dat voor het eerst een auteur uit de Caraïbische literatuur een baken krijgt. Erich Zielinski, zoon van een Duitse vader en een Curaçaose moeder, sprak thuis, zoals hij ooit heeft gezegd, ‘een rommeltje van Duits en Papiaments’. En Nederlands dan? ‘Ja, de fraters, hè. Die waren goed. Daar leerde je wat van. En later in Nijmegen, de onderwijzersopleiding.’  Na die opleiding keerde hij terug naar de Nederlandse Antillen. Werkte er als onderwijzer, richtte het kritische tijdschrift Vitó op, voltooide een studie rechten en werd advocaat. Als schrijver debuteerde Zielinski in 2004 met de roman De Engelenbron, waarvoor hij onderscheiden werd met de Cola Debrotprijs. Vier jaar later verscheen zijn roman De prijs van de zee en in 2009 Scott Zuyderling. Deze novelle speelt zich voor een deel af in Nijmegen. Naast de Waalstad, Berg en Dal, Hotel Sionshof en crematorium Jonkerbos komt ook het Canisius College erin voor. Het Canisius College opende in 1900 zijn deuren. De viering van het 125-jarig jubileum wordt luister bijgezet met de onthulling van een literair baken, een fragment uit de novelle Scott Zuyderling. Na het welkomstwoord van rector Louise Beernink zal Jos Joosten, oud-leerling van het Canisius College en hoogleraar Nederlandse letterkunde aan de Radboud Universiteit, het woord voeren. Aansluitend spreekt burgemeester Hubert Bruls over Canisius College 125 jaar in Nijmegen, waarna hij samen met Louise Beernink het literaire baken onthult. Als afsluiting van de onthulling zal G. Denise Zielinski, dochter van de auteur, de tekst van het baken voorlezen. Locatie Canisius College, Berg en Dalseweg 207,  6522 BK Nijmegen. Aanvang 15.00 uur.

Meer Literaire Bakens in Nijmegen
Voorbeelden van andere locaties
Meer over Erich Zielinski bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Scott Zuyderling

«Het schrijnende lot van de jongen komt aan als een geestelijke slag in het hoofd van de lezer. Buitengewoon knap debuut.» – André Oyen

Over (5 jaar) ‘Winterwater’ van Lex Paleaux op Ansiel, 13 mei 2025:

Het verhaal situeert zich in het Friesland van de jaren tachtig en negentig. In dit fictieve drama op basis van feiten volgen we Lexje, een eigenzinnig kind dat vol verwondering kijkt naar de wereld om zich heen waar de toorn des heren en des moeders altijd ronddwaalt. Moeder is superstreng, van zijn vader die in Frankrijk geboren is houdt hij enorm veel omdat hij begripvoller is.

De auteur leidt ons heel origineel binnen in de wereld van Lexje. Door middel van een korte wandeling, naar en door zijn huis, krijgen we inzage in de jeugdjaren van Lex. Muziek van Queen is des duivels en God heeft de leadzanger dan ook terecht gestraft met aids. Hoogte- en dieptepunten volgen elkaar op om de lezer uiteindelijk naar een onthutsende apotheose te leiden. «Een klap in je gezicht is net zoiets als twee treinen die frontaal op elkaar botsen. Het gaat ontzettend snel en de schade is enorm. De knokkels die het zachte weefsel van lippen raken maken ook veel stuk.» schrijft Lex Paleaux. Het schrijnende lot van de jongen komt aan als een geestelijke slag in het hoofd van de lezer. Buitengewoon knap debuut.

Jubileumeditie, niet in de boekhandel, rechtstreeks bij de uitgever te bestellen zolang de voorraad strekt.

Bron
Bestel hier een exemplaar van de exclusieve jubileumuitgave van ‘Winterwater’
Zoekresultaten voor “Winterwater” – Uitgeverij In de KnipscheerMeer over ‘Winterwater’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Mijn moeder werd onze grootste fan.» – Ernst Jansz

Over ‘Een liefdeslied’ van Ernst Jansz in Margriet 20, 15-21 mei 2025:

In ‘Margriet’ praat Ernst Jansz (met Marcel Langedijk) over het liefdesverhaal van zijn ouders in de Tweede Wereldoorlog, maar ook over familiegeheimen, Doe Maar, Henny Vrienten , ouderdom en sterfelijkheid. «(…) Mijn moeder kwam uit een straatarm Amsterdams gezin. (…) Tijdens de kerst van 1937 zag ze op een dansavond een knappe donkere jongen die haar aandacht trok: mijn vader. (…) Toen de oorlog uitbrak, gingen ze allebei in het verzet. (…) Levensgevaarlijk, maar ze deden het.  Uiteindelijk zijn ze opgepakt  – verraden door Nederlanders. Mijn moeder kwam redelijk snel vrij, mijn vader kwam in de dodencel (aan het Amsterdamse Leidseplein) terecht. Daarna heeft hij tot het eind van de oorlog in concentratiekamp Amersfoort gezeten. (…)  Mijn vader overleed al toen ik zeventien was aan het concentratiekampsyndroom, maar aan me moeder heb ik alles gevraagd wat in mij opkwam. Zij gaf mij ook een doos vol met liefdesbrieven van haar aan mijn vader.  (…) Ik heb er al eerder over geschreven, maar pas vorig jaar heb ik alles gebruikt om hun hele verhaal te vertellen. Dat werd ‘Een liefdeslied’.»

Bron
Meer over ‘Een liefdeslied’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Aart Broek durfde het aan om na degelijk onderzoek tegen de stroom in te roeien.» – André Oyen

Over ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’ van Aart G. Broek op Ansiel, 11 mei 2025:

Op maandag 19 december 2022 bood minister-president Mark Rutte publiekelijk en doelgericht excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het slavernijverleden. Dit gebaar werd op gemengde gevoelens onthaald. Weldenkende mensen waarschuwen er ook voor dat het herstel van de duistere nawerking van dat verleden in alle sereniteit dient te gebeuren. Aart G. Broek, (historisch) socioloog en letterkundige (langdurig werkzaam op Curaçao) onttrok zich aan zijn witte onschuld en privileges, en deed stevige research met deugdelijk onderzoek en argumenten om zowel zwarte als witte huichelarij, onwetendheid en emancipatie aan de kaak te stellen, port ermee in zwarte huichelarij. Dit levert beschouwingen op die de titel van de bundel rechtvaardigen: ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’. Het zijn essays om die slavernij niet enkel tot de gefolterde slaaf te reduceren waarvoor het zwart-activisme een slavernijmuseum, bewustwordingscampagnes voor blanke Nederlanders over hun verwerpelijke rol in het slavernijverleden én een fonds van honderden miljoenen euro’s, verlangt. Dit is volgens Aart G. Broek een beschamende ontkenning van wat er door zwarte én witte mensen in eeuwen werd gepresteerd om de nazaten van slaven te emanciperen. De zwarte emancipatie is echter gediend bij een krachtdadiger handelen. Aart Broek durfde het aan om na degelijk onderzoek tegen de stroom in te roeien.

Bron
Meer over ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer

Presentatie nieuwe bundel Margriet Westervaarder in HKK op 14 juni 2025

Op zaterdagavond 14 juni, vindt vanaf half acht in de Haagse Kunst Kring, Denneweg 64, 2514 CJ  Den Haag de presentatie plaats van  een waakhond aan me vastgebonden, de nieuwe bundel van beeldend kunstenaar en dichter Margriet Westervaarder. De avond wordt begeleid door Anita Poolman, voorzitter van de Haagse Kunstkring. Peter de Rijk, redacteur van de bundel, zal met Margriet Westervaarder in gesprek gaan over haar poëzie. Marie Anne de Rooij zingt een aantal door haar op muziek gezette gedichten van Margriet Westervaarder. Ook de auteur zelf zal een aantal gedichten voorlezen. Verder werkt aan het programma mee beeldend kunstenaar en poëzieliefhebber Pien Hazenberg. Belangstellenden kunnen na afloop de bundel aanschaffen en door Margriet Westervaarder laten signeren.

Meer over ‘Een waakhond aan me vastgebonden’
Meer over Margriet Westervaarder bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer In de Knipscheer-auteurs bij HKK, Haagse Kunstkring

«Bijzonder knap geschreven.» – André Oyen

Over ‘De bende van de Bokkenrijders’  van Ton van Reen op Ansiel, 4 mei 2025:

‘De bende van de Bokkenrijders’ is een omnibus van het in de jaren tachtig en negentig afzonderlijk verschenen vierluik ‘Ontsnapt aan de galg’, ‘Vurige ruiters’, ‘De gesel van het zwarte goud’ en ‘Het loon van de duivel’. Het verhaal speelt in de achttiende eeuw als de bevolking van het zuiden van Nederland, België en het Rijnland gebukt onder armoede en honger gaat. De buurt wordt geteisterd door een groep ‘goede’ criminelen die de bokkenrijders worden genoemd, vanwege hun vermeende duivelse kunsten. Gedwongen door de honger trekken ze eropuit om voedsel te stelen daar waar het te halen valt, onder meer bij grote boerderijen, veelal in het bezit van de adel, bij rijke abdijen en bij bierbrouwers. Zo vechten ze tegen het onrecht door te stelen van de rijken en daardoor de armen bij te staan! (…) Door de vier boeken samen te voegen in één is er één boeiend boek ontstaan dat al toegankelijk is voor lezers van elf en het geeft een duidelijk beeld over het leven van die tijd. Dit boek is bijzonder knap geschreven en boeit daardoor ook van het begin tot het eind ook al telt het 602 bladzijden. ‘De bende van de Bokkenrijders’ werd verfilmd tot een veelbekroonde tv-serie.

Bron
Meer over ‘De bende van de Bokkenrijders’

«De verbeelding van het kwaad in een tiental essays, als het ware schriftelijke colleges.» – Hans Hovens

Over ‘Sympathie voor de duivel’ van Jaap Goedegebuure in nd (Nederlands Dagblad), 15 mei 2025:

Het nieuws confronteert ons dagelijks met oorlog, terreur en misbruik. Wat drijft mensen tot zulke daden? Jaap Goedegebuure laat zien hoe literatuur ruimte biedt om het kwaad te onderzoeken maar ook na te denken over onze eigen duistere kanten. (…)  In ‘Sympathie voor de duivel’ van Jaap Goedegebuure worden we meegenomen door de verbeelding van het kwaad in de wereld van de literatuur en dan met name in die van Nederlandse en Vlaamse schrijvers. In een tiental essays, als het ware schriftelijke colleges, bespreekt de auteur, met talrijke dwarsverbanden naar de wereldliteratuur, het werk van onder meer Louis Couperus, Jacob Israël de Haan, Vestdijk, Reve, Mulisch, Louis Paul Boon, Oek de Jong, Manon Uphoff en Arnon Grunberg. Al gaat het hier over het ‘kwaad’, het is tegelijkertijd een cursus moderne Nederlandse letterkunde, het vak dat de voormalig hoogleraar Goedegebuure gaf. De verschillende hoofdstukken geven een goed beeld van de rijkdom van de geschriften van de besproken auteurs en zijn dusdanig uitnodigend dat de lezer met graagte hun werk wil (her)lezen. Goedegebuure heeft dat zelf ook gedaan in de acht jaar dat hij met dit boek is bezig geweest. Het blijkt ook wel uit de gedegen samenvattingen en de vele citaten. (…)

Lees hier of hier
Meer over Sympathie voor de duivel
Meer over Jaap Goedegebuure bij Uitgeverij In de Knipscheer