«Taal en communicatie zijn belangrijke thema’s.»

VoorplatWaaraan het vlees ontsnaptOver ‘Waaraan het vlees ontsnapt’ van Margreet Schouwenaar voor NBD/Biblion, 24 februari 2015:
Gedichtenbundel bestaande uit vijf cycli, met elk 7 tot 11 verzen. Als inleiding het gedicht ‘Opgraving’, gemaakt naar aanleiding van de 31 geraamtes die eind 2011 werden gevonden tijdens de archeologische opgraving op de Paardenmarkt in Alkmaar. Via annotaties wordt hier nader uitleg over gegeven. De auteur (1955) is sinds 2009 stadsdichter van Alkmaar en publiceerde reeds diverse bundels. (…) Taal en communicatie zijn belangrijke thema’s.
Meer over ‘Waaraan het vlees ontsnapt’

«Als een echte Stanley is De Haan op zoek naar zijn Livingstone, de dichter Slory.» – Karel Wasch

VoorplatZoekennaarSlory75Over ‘Zoeken naar Slory’ van E. de Haan op Leestafel, 15 februari 2015:
E. de Haan gaat in dit boek op zoek naar de bekende Surinaamse dichter Michaël Slory. Tegelijkertijd is dit roadboek een vakkundige inkijk in het Suriname van nu. Gelukkig vergelijkt De Haan de twee landen niet, maar hij schetst met vaardige pen wat er opvallend is en vooral schokkend. (…) De Haan trekt het binnenland in om met eigen ogen de jungle te aanschouwen en vooral te fotograferen. Kaaimannen, apen, vlinders, vogels, maar ook houtkap en illegale jagers komen op zijn weg evenals de bauxietontginning. In de ogen van Slory is dat een aantasting van de aarde en met dat gedicht beziet De Haan de zaak heel anders dan hij dat normaal gedaan zou hebben. De gedichten van Slory vormen een venster op de wereld. Een kritisch maar ook spiritueel venster, de aarde is een lichaam. Politiek is lijden. (…) Vlak voor zijn terugkeer naar Nederland ontmoet De Haan zijn idool dan toch op het terras van een restaurant. Hij ontdekt spoedig dat Slory eigenlijk Suriname is! Het water van de rivieren is zijn bloed, zijn stem de wind en zijn lichaam de aarde. Zijn geest zou je het ideaal kunnen noemen waaraan Suriname zou moeten werken, maar dat door de omstandigheden in de ijskast terecht is gekomen. De Haan kan maar één foto maken van Slory, de batterij van zijn toestel begeeft het daarna. Een mooi beeld, want de oude indianen in Amerika geloofden dat de blanken hun ziel stalen door foto’s te nemen. Slory’s ziel blijft dus intact. Het interview met Slory wordt bijna integraal weergegeven. Een mooi boek over Suriname met de dichter als gids en De Haan, die ons vakkundig bijlicht!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Extaze 12: een boekwerk vol literaire delicatessen.» – André Oyen

VoorplatExtaze12Over ‘Extaze 12’ op Ansiel, 15 februari 2015:
Cor Gout opent met ‘Het gat-in-de-muur-zusje’, waarin hij terugdenkt aan zijn overleden zusje die hem een stukgelezen exemplaar van The outsider van Colin Wilson naliet. (…) Dit korte maar o zo doorleefde essay zet de toon voor een andermaal sterk én boeiend themanummer. (…) Toch enkele bijdrages naar voren schuiven die ik persoonlijk erg intrigerend vond. In een voor hem zeldzaam verhaal ‘De onverharde weg’ keert Wim Brands terug naar de momenten in zijn leven waarop hij zich meer een insider dan wel een outsider voelde. En dat verlangen om bij de wereld te horen is altijd blijven bestaan. Mischa van den Brandhof haalt in ‘Boekenwurmen’ dierbare herinneringen op aan de boekhandel die haar opa oprichtte in 1947 en waar eenieder zich een insider hoorde te voelen. Jan Wychers beschrijft in zijn essay ‘Gerard Fieret (1924–2009), een ietwat wild talent’, die in zijn tijd de outsider beter dan geen ander kon personifiëren in zijn grafisch- en dichtwerk. Marc Van den Bossche schreef een uiterst gedreven essay ‘Outside of society – Over anesthetisch leren kijken’ rond de in Gent werkzame fotograaf Lieven Nollet. Die fotografeert geïnterneerden in een psychiatrische instelling. Hij geeft ze niet alleen een identiteit maar ook een masker. (…) Dichter Aly Frije neemt de lezer in ‘Het meisje en het paard’ mee in de wondere wereld van paardentaal en gevlochten staart met vurige linten. Extaze 12: een boekwerk vol literaire delicatessen waarin je je als gulzige consument zeker geen outsider hoeft te voelen.
Lees hierde recensie of op Ansiel
Meer over ‘Extaze 12’

Ernst Jansz met Huiswaarts in Hilversum

Ernst Jansz HilversumOp donderdag 5 maart 2015 treedt Ernst Jansz op met zijn programma ‘Huiswaarts’ in De Vorstin in Hilversum:
Met Ernst Jansz staat er een brok Nederlandse popgeschiedenis op het podium. Hij maakte in de jaren zestig deel uit van de legendarische hippieband CCC Inc. en daarna schreef hij geschiedenis met het door hem opgerichte Doe Maar. Ook na de opheffing van deze band zat hij niet stil. Hij begeleidde en produceerde andere grootheden als Bram Vermeulen en Boudewijn de Groot en maakte een aantal soloplaten, zoals De Overkant en Molenbeekstraat, met intieme melancholische liedjes. In 2010 kreeg hij een Edison nominatie voor zijn cd Dromen van Johanna met in het Nederlands vertaald werk van Bob Dylan, waarmee hij zijn kwaliteiten als singer-songwriter onderstreepte. In Huiswaarts zingt Ernst Jansz liedjes van deze 3 cd’s. Hij wordt begeleid door Guus Paat (gitaar) en Richard Wallenburg (basgitaar).
Aanvang: 20.30 uur. Locatie: Podium de Vorstin, Koninginneweg 44, 1211 AS Hilversum, http://www.devorstin.nl/event/ernst-jansz/
Kijk hier naar ‘Een eerste klein verraad’
Meer over Ernst Jansz bij In de Knipscheer

«Zoals het in Dansen/Baliamentu gaat om de dans, zo speelt de muziek in Mijn lief mijn leed een grote rol.» – Klaas de Groot

Clyde Lo A NjoePoëzie-performance van Clyde R. Lo A Njoe op zondag 22 februari 2015 in Perdu Amsterdam:
De beeldend kunstenaar en dichter Clyde Roël Lo A Njoe (Aruba 1948) publiceerde in 1982 de bundel Dansen / Baliamentu bij In de Knipscheer te Haarlem. Twee jaar later werkt hij mee aan Doodwerf, uitgegeven door de Kofschip-Kring (Hilversum/Brussel). Zijn derde publicatie heet Echolood en dateert van 1989. Deze bundel werd verzorgd door Kwadraat in Utrecht. (…) Gelet op de jaren van uitgave kan men zeggen dat Lo A Njoe wel erg lang niets van zich heeft laten horen. Daar komt nu gelukkig een eind aan en wel op twee manieren. Binnen afzienbare tijd zal Uitgeverij In de Knipscheer een nieuwe bundel op de markt brengen en op zondag 22 februari 2015 zal Lo A Njoe in verband hiermee een optreden verzorgen in Theater Perdu, Kloveniersburgwal 86 in Amsterdam. Interessant is dat de nieuwe bundeling, met de werktitel Mijn lief mijn leed, verwant schijnt aan het debuut uit 1982 Dansen / Baliamentu. Het gaat weer om grote en soms brede gedichten die geregeld dicht bij een vertelling liggen. En zoals het in de eerste bundel lijkt te gaan om de dans: de meeste gedichten hebben een dans in de titel: tarantella, salsa, bolero; zo speelt de muziek in Mijn lief mijn leed een grote rol. Maar de dichter heeft de muziek via delen van teksten bij die muziek sterker geïntegreerd in zijn werk. Van Otis Redding tot L’amour de moy, van smartlap tot het volkslied van Aruba en een volksliedje uit Suriname. Het laatste komt te voorschijn in een gedicht dat vernoemd is naar de rivier de Tapahoni. De gedichten worden niet alleen door de muziek verbonden. De woorden lief en leed komen ook vaak terug en gaan daardoor als refrein werken.
Datum: zondag 22 februari, 15.oo uur, zaal open 14.30 uur, toegang € 5,00
Locatie: Perdu, Kloveniersburgwal 86, Amsterdam.
Lees hier het artikel van Klaas de Groot
Meer over Clyde R. Lo A Njoe
Meer over Dansen / Baliamentu

«Mooi uitgevoerde keuze uit de gedichten over wijn.»

wijngedichtenOver ‘Met jou open ik oude nachten. De mooiste wijngedichten uit de wereldliteratuur’ van René Smeets voor NBD/Biblion, 12 februari 2015:
Mooi uitgevoerde keuze uit de gedichten over wijn, uit oude en uit nieuwe tijden en uit vele hoeken van onze aarde. Wijn kende men al in de oudheid. Er zijn door de eeuwen heen vele gedichten over geschreven en de samensteller heeft, daarbij bijgestaan door vele vertalers en raadgevers, een mooie keuze gemaakt. Hij heeft die ondergebracht in een dozijn op de diverse thema’s gerichte rubrieken, op zo’n manier dat je de wijn bijna proeft of je naar de fles doet grijpen. Het is een reis door de tijd of door de eeuwen. De antieken hielden zich er mee bezig, Omar Khayyám wijdde er kwatrijnen aan, Villon bleek een kenner, de Chinezen wisten er van mee te praten, maar ook Rimbaud, Apollinaire en Baudelaire. De samensteller ontdekte dat er meer Duitsers dan Fransen over de wijn hebben gedicht, ook dat onze taalgenoten er zich uitvoerig mee bezig hielden, tot op de dag van vandaag. Tussen alle grootheden vindt men ook nieuwe namen, zoals die van Hilde Keteleer. Een bloemlezing voor de liefhebbers.
Meer over ‘Met jou open ik oude nachten’
Meer over ‘Schuim van mijn dagen, schenk me gedachten’

«Er valt zoveel te genieten in deze bundel.»

VoorplatSheherezade75Over ‘Een serenade voor mijn Shéhérazade’ van Walter Palm in Antilliaans Dagblad, 12 februari 2015:
Het gaat vooral om metaforen, tientallen voorbeelden van hoe schoon het geluk en de liefde zijn. Daarbij wordt veel gebruik gemaakt van de natuur die, in al zijn puurheid, uitstekend aansluit bij de gevoelens die de dichter probeert weer te geven. Interessant is de opbouw van de zinnen in Palms poëzie en ook hoe hij woorden durft te blijven herhalen. Zelfs een woord als liefde. Het is poëzie waar je je aan over moet geven. Zoals aan een geliefde. Walter Palm biedt de lezer nog veel meer dan liefde in deze bundel. Mooie regels ‘als staan vochtige tafels/ te transpireren van romantiek’ of ‘Zilverachtig de ochtendnevel/ die als Chinese zijde/ het bos drapeerde’. Er valt zoveel te genieten in deze bundel.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een serenade voor mijn Shéhérazade’

«Lees het nog eens, lezer, laat de aangehaalde gedichten zich ontvouwen.» – Jeroen Heuvel

VoorplatBelumbe-Waterlijn75Over ‘Belumbe / De waterlijn’ van Diana Lebacs in Antilliaans Dagblad, 7 februari 2015:
Het is een tweetalige bundel, oorspronkelijk heeft Lebacs de gedichten in het Nederlands geschreven, en zelf heeft ze ze in het Papiaments hertaald. Lebacs’ idioom is steengoed, ze beweegt zich als een vis in beide talen. En zoals het bij meerminnen hoort, als je denkt dat je haar kunt vasthouden, glibbert ze verder, ongrijpbaar als de waterlijn. (…) De gedichten zijn rijk aan associaties en niet bedoeld voor een eenduidige uitleg. Het is een spel van klanken, ritmes, tonen en betekenissen, een dartel spel, maar dan dartel – speels, verspringend, je niet door de tragedie van het leven klem laten zetten – in de zin van sanguinisch – volbloedig, vurig, niet voor één gat gevangen, dus niet kinderlijk, maar gelouterd dartel; poëzie die herinnert aan die van een Oda Blinder. (…). Wie de gedichten herleest ontdekt steeds meer samenhang, verdriet en vreugde van het leven. Diana Lebacs gebruikt een woord of zinsnede in een volgend gedicht soms verrassend net-niet-hetzelfde en geeft het daardoor een verdieping mee.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Belumbe / De waterlijn’
Meer over Diana Lebacs bij Uitgeverij In de Knipscheer

Interview met componist Dave MacDonald, de geestelijke vader van ‘Silence of the Unspoken Word’

DaveMcDonaldOver ‘De stilte van het ongesproken woord’ op newmediaplatform.nl, 4 februari 2015 in Art:
Sinds mijn tijd als gitarist voor bands als ‘Liberation of Man’ ben ik een groot liefhebber van poëzie. Op zeker moment ben ik enorm gegrepen door de teksten van drie belangrijke dichters uit Suriname, Dobru, Trefossa en Shrinivási. Het werk van deze dichters is gedeeld cultureel literair erfgoed. De gedichten zijn geschreven in verschillende talen, Nederlands, Sranantongo, Sarnami, Hindi en Engels. Van die gedichten heb ik muzikale composities gemaakt. We hebben verschillende artiesten gevraagd mee te werken aan een tv-registratie die we op dvd hebben uitgebracht. De dvd zit in een boek waarin achtergronden van de dichters worden beschreven door middel van interviews met familie van de dichters en personen die de dichters goed hebben gekend. Door deze benadering maakt het publiek op een laagdrempelige manier kennis met het werk van deze dichters. (…) Ook met het Silence-project ben ik, behalve door het radioprogramma ‘Met het oog op morgen’ nergens voor gevraagd en heeft er niet één journalist mij ook maar één vraag gesteld. Als je als artiest vanuit je eigen kracht en authenticiteit werkt, dus bijvoorbeeld vanuit je culturele bagage, dan kom je in Nederland niet bij het establishment binnen.
Lees hier het interview
Kijk hier naar ‘The making of Silence’
Meer over ‘De stilte van het ongesproken woord’

«Tip voor Valentijnsdag.» – FunX Radio

VoorplatSheherezade75Walter Palm over zijn ‘Serenade voor mijn Shéhérazade’, 4 februari 2015:
Maak van Valentijnsdag, een Valentijnsjaar, met 52 liefdesgedichten voor elke week van het jaar één. ‘En als je ruzie hebt?’ ‘Juist als je ruzie hebt, lees dan een van deze gedichten voor en de ruzie smelt weg!’
Luister hier naar het telefonisch radiogesprek van een kleine 5 minuten. Schuif de tijdbalk naar 2.22.35. Aan het eind leest Walter Palm het gedicht ‘Maansikkel en sterren’ dat op Valentijnsdag 14 februari 2015 geprojecteerd wordt op het Slachthuisplein in Den Haag.
Meer over ‘Een serenade voor mijn Shéhérazade’