Over ‘De Stilte van het Ongesproken Woord’ op MeanderMagazine, 22 mei 2014:
Onder de subtitel ‘Drie Surinaamse dichters op muziek gezet’ verscheen onlangs een mooie dubbeluitgave – boek en dvd – rond het werk van Trefossa, Shrinivási en Dobru, dichters die, mede omdat ze in een sterke orale traditie staan, geworteld zijn in het collectieve geheugen van de Surinamers. Samenstellers Cynthia Abrahams (eindredactie), Hein Eersel en Geert Koefoed behandelen na enkele algemene inleidingen de drie dichters in afzonderlijke hoofdstukken, waarbij naast uiteraard een gedichtenkeuze, persoon en werk door middel van biografische overzichten, korte essays en interviews met personen die er in cultureel Suriname toedoen, ruimschoots worden belicht. Trefossa is onlosmakelijk verbonden met de verheffing van het minderwaardig geachte negerengels tot het literaire Sranan. Van zijn gedichten spreekt vooral ‘gronmama’ aan, met de beginstrofe ‘Ik ben niet ik’. Op de dvd is het een van de beste nummers geworden, verrassend gezongen door Martin Buitenhuis, leadzanger van Van Dik Hout. (…) Een van de aardigste bijdragen over Shrinivási is het korte gesprek dat Geert Koefoed over hem voerde met dichter-zanger Raj Mohan. Waarom heeft Nederland deze dichter niet omarmd? (…) Dobru was van de drie degene met de duidelijkste revolutionaire inslag. (…) Lang niet altijd heeft een bijgevoegde cd of dvd ook echt een toegevoegde waarde. Bij Silence of the Unspoken Word is dat volstrekt anders, want je zou deze dvd best als hoofdaankoop kunnen beschouwen en dan het boek als bonus. Het betreft een speciale registratie in het Amsterdamse BIM-Huis, met veel plezier en grote inzet professioneel gedaan. Beslist een aanrader, dit hele project!
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Stilte van het Ongesproken Woord’/‘Tiri fu den wortu… di no taki’/‘Silence of the Unspoken Word’
Categorie: Boeken
«Het leven is een groots en vreselijk mysterie.» – Jos de Roo
Over het gedicht ‘Mas Roig’ van Boeli van Leeuwen op Caraïbisch Uitzicht, 21 mei 2014:
Een verrassende vondst die ik deed in het draaiboekenarchief van de Wereldomroep is die van een onbekend gedicht van Boeli van Leeuwen. (…) Het gevonden gedicht was de laatste bijdrage aan de Wereldomroep van Van Leeuwen. De opname ervan vond plaats op 31 mei 1954 en het werd uitgezonden op 23 juli van dat jaar. De titel is ‘Masroig’, een plaats in Catalonië tussen rotsige bergen. Het gedicht heeft een chronologische opbouw: van de ochtend naar de avond. Het begint met een boer die ontwaakt; zijn vingers zijn verstijfd van het wroeten tussen de stenen om olijven en druiven te planten. In de ochtend gaat de boer met zijn muilezel het land ploegen. Daar vertelt de boer over de Spaanse burgeroorlog, die hij als een gevolg van de erfzonde ziet. ’s Avonds is er een processie, waar de mensen die de ik-figuur ’s morgens in de bergen had gezien in meelopen. Een analyse van het gedicht geef ik hier niet. Mijn bedoeling is dat iedereen over de tekst ervan kan beschikken.
Lees hier ‘Onbekend gedicht van Boeli van Leeuwen’ door B. Jos de Roo
Lees hier het gedicht ‘Mas Roig’
Meer over ‘Mas Roig’
Meer over ‘Boeli van Leeuwen
Presentatie van ‘Extaze 10’ in Pulchri op donderdag 5 juni 2014
Affiche Els Kort; vergroot de afbeelding door te klikken
Zomer, zon en zomersporten. Extaze in Pulchri, programma 5 juni 2014:
De zomersporten bezongen door filosoof Marc Van den Bossche (wielrennen en de extase), dichter Arjen Duinker (cricket en de uitgerekte tijd) en schrijver/tennisdeskundige Theo Bollerman (tennis en de danspassen van Nijinski). De zomersporten verklankt door pianist Arjan Hageman, zanger Alexander Broekhoven en gitarist Peter Bos. Schrijfster Annette van ’t Hull (kort verhaal) zal stralen op het toneel, al was het maar vanwege de prijs voor proza, die zij op 1 juni in ontvangst mocht nemen…
Presentatie: Cor Gout; licht en geluid: Harold Verra.
Pulchri is gevestigd aan het Lange Voorhout 15 te 2514 EA Den Haag. De (Weissenbruch-) zaal is open vanaf 19.30 uur, het programma begint om 20.00 uur (graag tijdig aanwezig) en loopt door (zonder pauze) tot 21.45 uur. Entree: € 5,00
Klik hier voor de inhoud van Extaze 10 [2014-2]
Meer over Extaze
«Een sieraad voor elke liefhebber van de Surinaamse literatuur.» – Jerry Dewnarain
Over ‘De Stilte van het Ongesproken Woord’ in De Ware Tijd Literair, 17 mei 2014:
‘De Stilte van het Ongesproken Woord’ is een mooie, informatieve en zeer creatieve uitgave waarin poëzie van drie stonfutu Surinaamse dichters Trefossa (Henny de Ziel), Dobru (R. Raveles) en Shrinivási (Martinus Lutchman) is verwerkt tot prachtige muziek op dvd. (…) Ieder van de drie dichters heeft zijn eigen prachtig vormgegeven deel van het boek gekregen, met veel foto’s, informatie over hun leven en werk door kenners en uiteraard een keuze uit hun gedichten. De invloed van de drie behandelde dichters op de Surinaamse literatuur is bijzonder groot. ‘Tiri fu den wortu … di no taki. De Stilte van het Ongesproken Woord’ is een sieraad voor elke liefhebber van de Surinaamse literatuur. Ook jongeren kunnen op een moderne manier kennis maken met dit muzikaal bewerkte culturele erfgoed en zelfs aangespoord worden werken van Surinaamse dichters te gaan lezen en deze creatief te gebruiken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Stilte van het Ongesproken Woord’/‘Tiri fu den wortu… di no taki’/‘Silence of the Unspoken Word’
«Rogi Wieg blijkt sterker dan hij zelf dacht.» – Janita Monna
Over ‘Afgekapt dichtwerk’ van Rogi Wieg in Trouw, 17 mei 2014:
Rogi Wieg (1962) is in de Nederlandse poëzie een wonderlijk buitenbeentje. Hij schrijft met een soms ongemakkelijk makende openheid, over dat doodsverlangen evengoed als over z’n dochtertje, dat hij niet mag zien. (…) Toch wekken de gedichten ook een gevoel van mededogen op. Bijvoorbeeld in de gedichten over en voor zijn dochter Hannah, die lucht krijgen door een jongensachtig gevoel voor humor. Dat buit hij optimaal uit in een koffiehuis-scène. Terwijl de andere koffiedrinkers wachten op ‘de concrete Messias’, houdt de dichter zich bezig met het zoeken naar priemgetallen. Hij vertrekt met een droog ‘Mensen tot morgen’, en zinspeelt in de laatste regels (met een knipoog naar de Bijbel en wie weet ook naar Arnold Schwarzenegger) op zijn eigen leven en werk. ‘En ik vertrok, levend en wel, met een nog / geldige tramkaart in mijn jaszak. // O ja, ik kom terug.’
Lees hier de recensie
Meer over ‘Afgekapt dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg
Extaze 10 [2014-2] Zomer(sport). Literair tijdschrift
Extaze 10
Zomer(sport)
Genaaid gebrocheerd, geïllustreerd, 96 blz.
15,00
juni 2014
ISBN 978-90-6265-856-5
Het zomernummer van Extaze 10 gaat ook over zomer (en over zomersporten): Een zonnig, zomers nummer met blauwe luchten, een luchtig liedje, een kleine boulevard, tubes, wickets en rackets… en schaduwen. Met essays, korte verhalen, gedichten en beeldende kunst.
Voor Marc Van den Bossche is wielrennen geen zomersport. Voor hem is hard fietsen op smalle tubes een levenskunst die vier seizoenen duurt. Afzien in regen, wind en sneeuw, en dan, na een urenlange kwelling, de gloed, de extase, het buiten jezelf raken, het moment waarop gedachten, ideeën en schrijfprikkels vorm lijken te krijgen.
Theo Bollerman raakte geïntrigeerd door het tennisballet Jeux, gechoreografeerd door Vaslav Nijinski, met muziek van Claude Debussy en uitgevoerd door Ballets Russes, met Nijinski in de hoofdrol. Is de tennissport hier meer dan entourage? vroeg hij zich af. Is hij een metafoor? En zo ja, waarvan?
Arjen Duinker en Wim Noordhoek bezochten historische cricketplekken in Den Haag en mijmerden over de aard, de ziel en de bekoorlijkheid van het spel.
Korte verhalen van Johan Bordewijk, Peter J. van Dijk, Lisette Erdtsieck, Hein van der Hoeven, Annette van ’t Hull, Lucy Huybregts,
Christien Kok, Joubert Pignon, Nicolette Smabers en John Toxopeus. Gedichten van Erika De Stercke, Rinske Kegel, Herman Rohaert, Jos Versteegen en Niels Vonberg. Beeld (collages) van Diederik Gerlach.
De presentatie van dit nummer zal plaatsvinden in Pulchri, Lange Voorhout 15, Den Haag (Extaze in Pulchri 9), op donderdag 5 juni 2014, aanvang: 20.00 uur.
Meer over Extaze
Margreet Hofland – Bernini’s waanzin. Roman
MARGREET HOFLAND
Bernini’s waanzin
Roman
Nederland – Italië
Genaaid gebrocheerd, 232 blz., € 19,50
Juni 2014
ISBN 978-90-6265-849-7
In Bernini’s waanzin keert Margreet Hofland terug naar de 17de eeuw in Italië. Het barokke Rome is ook de achtergrond van haar vorige romans: Het genie van Rome (over Caravaggio) en Duizend levens. De hoofdpersonen zijn Bernini en Borromini, twee kunstenaars die uiterlijk en innerlijk zoveel van elkaar verschillen als maar mogelijk is. Zij maken Rome tot de majestueuze stad, die een paus waardig is, maar kunnen niet samenwerken. Hun rivaliteit mondt uit in moordlust en haat. Als Bernini de opdracht krijgt om de klokkentorens van de Sint-Pieter te bouwen, eindigt dit in een ramp die Borromini had kunnen voorkomen, maar dat niet deed. Dan ontstaat een gevaarlijke driehoeksverhouding tussen hen en de aantrekkelijke Costanza Bonarelli, een duivels pact dat uiteindelijk een van hen het leven kost.
Margreet Hofland heeft voor het schrijven van deze roman het nodige onderzoek verricht. Alle opgevoerde personen van enige betekenis hebben echt bestaan. De meeste voorvallen zijn waar gebeurd, behalve de relatie tussen Costanza en Borromini.
Meer over Bernini’s waanzin
Meer over ‘Het genie van Rome’
Meer over ‘Duizend levens’
«Andriesse schreef met ‘De rode kimono’ een omgekeerde Lolita.» – Arie Storm
Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse in Het Parool, 15 mei 2014:
In het eerste deel van de roman wordt de erotische suspense voor Erik en de lezer geleidelijk opgebouwd. Dat doet Andriesse subtiel. De jonge mevrouw Vonk (een tengere half-Indische met een fijnbesneden meisjesachtig gezicht’) vinden elkaar in hun eenzaamheid. Of in hun fantasieën. Of in hun vlucht uit de werkelijkheid. (…) Andriesse schreef met ‘De rode kimono’ een omgekeerde Lolita, de beroemde roman van Nabokov. Andriesses taalgebruik is veel soberder dan dat van Nabokov, maar de broeierigheid is vergelijkbaar. Bovendien schetst hij met welgekozen details een treffend beeld van Nederland in de jaren vijftig – dat doet hij nostalgisch, zonder dat het zoetsappig wordt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De rode kimono’
Openbaar college over ‘Het hiernamaals van Doña Lisa’ van de Curaçaose auteur Eric de Brabander
Vrijdag 16 mei 2014 wordt een werkcollege gewijd aan de roman ‘Het hiernamaals van Doña Lisa’ van de Curaçaose auteur Eric de Brabander. Het college wordt gegeven door prof. dr. Wim Rutgers van de Universiteit van de Nederlandse Antillen/University of Curaçao. Dit gebeurt in de reeks colleges over Antilliaanse en Surinaamse literatuur ‘Caraïbische dromen’, aan de Universiteit van Amsterdam. Studenten en andere belangstellenden krijgen ruim de gelegenheid met prof. Rutgers van gedachten te wisselen. Het college vindt plaats van 13.00 tot 16.00 uur in het PC Hoofthuis, Spuistraat 134, Amsterdam, zaal 4.04 en is publiek toegankelijk.
Meer over ‘Het hiernamaals van Doña Lisa’
Inge Nicole – Aardappelbloed. Novelle
INGE NICOLE
Aardappelbloed, de familie van de nachtschade
Novelle. Nederland
Genaaid gebonden, 104 blz., € 17,50
1 september 2014
ISBN 978-90-6265-855-8
Aardappelbloed, de familie van de nachtschade is de nieuwe novelle van Inge Nicole. Haar vorige novelle De tranen van de zeegans werd in 2012 bekroond met de Rabobank Cultuurprijs Letteren.
Iva en Jelena, twee moeders uit Tsjeljabinsk, hebben zich met hun dochters in Nederland gevestigd. Ze delen een rijtjeshuis waar een vaderfiguur ontbreekt. Toch moet Darya, de jongste dochter van de zwaarlijvige Iva, dagelijks de tafel dekken voor haar vader.
Terwijl ze aanschoof schepte Iva koolsoep in haar bord, een overdaad aan drijvende vetoogjes staarden Darya lodderig aan.
‘Tsjuut-tsjuut’ siste ze naar de vrouw die haar op de wereld had gezet en een elleboog op tafel plantte om de soep naar binnen te lepelen. De zware borsten werden door de tafelrand ondersteund.
Wat als je moeder de deur niet meer uitkomt en vergroeit met haar stoel? De adolescente Darya stopt met eten, doodsbang als zij is de passieve Iva achterna te gaan, en verhuist naar de kast.
Haar ogen dwaalden af naar de bovenste plank. Daar woonden van klein naar groot zeven boerinnen die maar weinig plaats innamen. Zij kon daar best bij. Niet dat ze werkelijk van plan was om zich tussen de borden en de matroesjka’s in te wurmen maar ze zocht naar ademruimte.
Darya’s innerlijke reis speelt zich af tegen de grimmige achtergrond van een familiedrama dat zijn oorsprong vindt in Rusland. Als zij in aanraking komt met de criminele kant van haar familie en dat bijna met haar leven moet bekopen, gaat Darya er met haar jeugdliefde Peter vandoor.
Hij schrok van hoe zij daar stond; haar silhouet een draadfiguur van Giacometti op de okergele muur. Mijn God, ze heeft aardappelbloed, zou zijn moeder zaliger gezegd hebben.
Het verleden haalt haar in. Langzaam wordt duidelijk waar haar vader is gebleven en de rol die haar naasten daarin hebben gespeeld.
Aardappelbloed is een coming of age-novelle, ingebed in het populaire genre van het misdaadverhaal.
Meer over Inge Nicole