Categorie: Boeken

«Deze poëzie roept een soort intimiteit op die mij dierbaar is.» – Levity Peters

Over De muziek van het huis van Cor Gout op Meander Magazine, 21 juli 2012:
Het openingsgedicht ‘Bechstein’ gaat over de muziek die de dichter ervaart, maar welke soort blijft een raadsel. Het zal wel klassiek zijn, vloeiend als taal. (…) Ik moet bekennen dat dit wel een soort poëzie is waar ik een zwak voor heb (…). Het kost me weinig moeite mij erdoor te laten meeslepen in de ervaringen die zij probeert te beschrijven. In dit geval brengt zij mij in mijn oude huizen terug, en bij wat ik ervoer wanneer ik ze herbezocht. Ze roept een soort intimiteit op die mij dierbaar is. (…) Misschien heeft de dichter zelf het beste verwoord waar het hem om te doen was, in ‘Mijn fiets’:
[…]
want hij is al op jaren
mijn fiets
vriend
en evenknie
in het malen van
de melancholie

Lees hier de recensie

«De begaafdste dichter die vandaag de dag op Zeeuwse bodem rondloopt.» – Mario Molegraaf

Over Nachtvlinders door het kattenluik door Chawwa Wijnberg in Zeeuws Tijdschrift, jrg. 62, nummer 3-4 [juli] 2012:
De dood is een belangrijk onderwerp in de bundel. (…)Toch kan Chawwa Wijnberg, schrijfster van beladen herinneringen, bespiegelingen over de dood, een cd die bij deze bundel hoort ‘Vrolijke Gedichten’ noemen. Met recht, zij verstaat namelijk de zeldzame kunst om het zware een beetje lichter te laten wegen.

Lees hier de recensie.

«Echo’s van ‘The Catcher in the Rye’ en ‘Heavenly Creatures’.» – A. Rampadarath

Over Azijn in mijn aderen door Orchida Bachnoe voor NBD Biblion, 11 juli 2012:
Het boek bestaat uit twee delen: Anjani en Teela, die allebei als ik-figuur hun verhaal vertellen. Hun stemmen bevatten echo’s van ‘The Catcher in the Rye’ en ‘Heavenly Creatures’, en dat doordrenkt met een pittige Bollywoodsaus en veel (Engelstalige) straattaal. (…) Dit debuut is verrassend, verfrissend en veelbelovend. Zowel geschikt voor volwassenen als voor tieners, scholen en andere instanties die met jongeren te maken hebben.
Lees hier de recensie

«Verhoeven zoomt graag in op futiele details, om de hoofdzaken nu eens wat naar achteren te dwingen.» – André Keikes

Over Voor de eerlijke vinder door Ilona Verhoeven in Leeuwarder Courant, 29 juni 2012:
Ilona Verhoeven schrijft wonderlijke verhaaltjes. Nu zijn er enkele van gebundeld, fraai gebonden, afgewisseld met knipseltekeningen, die al even raadselachtig zijn als de licht absurdistische, soms surrealistische teksten. Verhoeven speelt met taal, rare invallen, onverwachte associaties. Speelsheid in de nieuwe, zo hard zakelijk begonnen eeuw. Dat is op zich al heel gedurfd.

Lees hier de recensie.

Meer over Ilona Verhoeven.

«Das “Making of”, das Verbei in Boom’s Blues erzählt, enthält Verweise auf Landes- genauso wie Zeitgeschichte, und ist vor allem deshalb spannend zu lesen.» – Wolfram Knauer

Over Boom’s Blues van Wim Verbei op Jazzinstitut Darmstadt, juni 2012:
In “Boom’s Blues” erzählt Wim Verbei im ersten Teil die Geschichte des Musikwissenschafts-Autodidakten Frans Boom, seiner Liebe zu Jazz und Blues und der wechselvollen Geschichte seines Manuskripts. Im zweiten Teil des Buchs ist dann die komplette Untersuchung Booms aus dem Jahr 1943/1945 zu lesen. (…) Und so ist die Publikation des im Original auf Niederländisch verfassten Manuskripts eine willkommene und insbesondere nach dem Wissen um seine Entstehungsgeschichte hoch willkommene Ergänzung dieses Buchs, das auch sonst reich und aussagekräftig bebildert ist und auf der beiheftenden CD 24 Titel bereithält, die Boom in seinem Manuskript bespricht, sowie einen Ausschnitt aus einer Rundfunksendung von 1947, in der Boom “über Humor und Satire im Jazz” sinniert.

Lees hier de hele recensie.

«Maar om te komen tot een postkoloniaal debat is het noodzakelijk dat iemand tegen de gevestigde orde aan schopt. Birney doet dat – en met kracht.» – Karin Amatmoekrim

Over De Dubieuzen **** van Alfred Birney in de Volkskrant, 30-06-2012:
Er leeft een beeld over Indo’s dat ze Hollandser willen zijn dan de Hollanders. In zijn essay De dubieuzen maakt Alfred Birney korte metten met dit soort opvattingen. (…) Birney pleit voor een meer genuanceerd, en vooral ook meer eigen blik op de Indische letteren. In De dubieuzen laat hij zien ‘wat Multatuli, Daum en Couperus ons niet vertelden’, door uitgebreid in te gaan op vergeten of eenvoudig nooit ontdekte indo-Europese schrijvers en hun werk.

Lees hier de recensie.

«De vergelijking met de dichter Slauerhoff dient zich aan.» – Els van Geene

Over ‘Bloedkrans’ van Albert Hagenaars voor NBD Biblion, 25 juni 2012:
Wie deze dichter (1955) wil volgen moet veelvuldig met hem meereizen: naar binnen toe vanwege zijn familiegeschiedenis, maar vooral ook naar buiten toe, terwijl hij trekt door de steden van de wereld. De wonden die de kolonisatie heeft geslagen, de veelal uitgeroeide oorspronkelijke bewoners van Zuid-Amerika leiden tot diepgaande beschouwingen.

Lees hier de recensie

Meer over deze bundel

«Het woordloze talig maken.» – Joop Leibbrand

Over ‘Bloedkrans’ van Albert Hagenaars op MeanderMagazine, 19 juni 2012:
In ‘Bloedkrans’ profileert Albert Hagenaars zich nadrukkelijk als een reiziger, en wel in dubbel opzicht. Enerzijds is hij de levensreiziger die verslag doet van het eigen leven, beginnend bij de geboorte en eindigend bij het bereiken van wat als zijn bestemming kan worden beschouwd. Anderzijds is hij de wereldreiziger, die inmiddels een vast adres in Indonesië heeft en door de beide Amerika’s, het Midden-Oosten en Azië trekt. Over ‘Bloedkrans’ is veel goeds te melden. Er is een dichter aan het woord die iets te zeggen heeft en dat met overtuiging doet. De grote gevarieerdheid aan onderwerpen en locaties maakt dat je je geen moment verveelt.

Lees hier de recensie

Meer over Albert Hagenaars

«De waarde van het boek ligt vooral in het zoeken naar een nieuwe vorm die een nieuwe groep jongeren aanspreekt.» – Karin Amatmoekrim

Over Azijn in mijn aderen van Orchida Bachnoe in de Volkskrant, 16-06-2012:
In het tweede deel gooit Bachnoe het roer drastisch om door haar personages te beschrijven alsof ze de hoofdrol spelen in een Bollywoodfilm. Dit kleurrijke, dik aangezette drama werkt vreemd genoeg beter dan het eerste deel. Misschien komt dat doordat Bachnoe hier nieuw terrein betreedt, of misschien zelfs een nieuw type boek creëert; Bollywood-chicklit, of iets dergelijks. Bachnoes debuut vormt daarmee een aanzet tot een interessante ontwikkeling. De waarde van het boek ligt vooral in het zoeken naar een nieuwe vorm die een nieuwe groep jongeren aanspreekt, en het aansnijden van onderwerpen die doorgaans vermeden worden.

«Het centrale thema: de macht, hoe die te verwerven, te gebruiken en te behouden.» – Mr. L.P. Willigenburg

Over ‘De Vorst’ van Niccolò Machiavelli (verzameld werk van Jo Otten, deel 1) door NBD Biblion, 13 juni 2012:
Profielschets door de Italiaanse geschiedschrijver (1469-1527) van de ideale heerser, met een uitgebreid essay van de vertaler over de actuele betekenis van het gedachtegoed van Machiavelli. Voor het eerst is de complete tekst opgenomen die J.F. Otten (1901-1940), publicist en tolk, publiceerde over het leven en werk van Machiavelli als ‘Sleutel van onze Tijd’. Daarna volgt de tekst van ‘De vorst’ zelf, in de (gemoderniseerde) vertaling van opnieuw J.F. Otten.

Lees hier de recensie
Meer over dit boek