Over ‘Vreemd eten’ van Hans van Hartevelt voor NBD Biblion, 2 december 2008:
In veertien verhalen laat de veelbereisde schrijver de verschillende aspecten van het consumeren van voedsel de revue passeren. Het taalgebruik is bloemrijk en beeldend, wat het centrale thema alleen maar ten goede komt. Zoals in ‘Startschot’, waarin een vertegenwoordiger op een congres in Cuba het startschot mag geven voor een buffet en de bezoekers zich vervolgens vol overgave en agressie op de tafels met schitterende gerechten storten. Een vermakelijk boek voor wie van eten en lezen houdt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Vreemd eten’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
Categorie: Boeken
«‘Vreemd eten’ is in alle opzichten een literair werk.» – Susanne Lammers
Over ‘Vreemd eten’ van Hans van Hartevelt in Leidsch Dagblad, 19 november 2008:
De doordachte volgorde van de verhalen werkt effectief, net als de stilistische trucs waarmee Van Hartevelt je krijgt in de hoek waar hij je hebben wil. Zoals in het openingsverhaal, een dag uit het leven van een ‘partymanager’ die een koninklijk banket moet organiseren. De adrenaline spuit uit de zinnen, maar op een manier die je niet direct kunt plaatsen.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Vreemd eten’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
Jo Otten – Bed en Wereld
Jo Otten
Bed en Wereld
inleiding door biograaf Rob Groenewegen
Novelle, Nederland
Genaaid gebonden met stofomslag, 144 blz.,
ISBN 978-90-6265-633-2 ca. € 17,90
Eerste druk november 2008
‘Mijn hoofd is een magazijn van beelden, een stapelplaats van voorstellingen, een snijpunt van mensen en dingen, een brandpunt van duizenden lenzen, de snijlijn van ontelbare vlakken.’
Vanuit een wereld die nog niet werd gedomineerd door televisie, computer en internet, maar waarin de ver‘beelding’ niettemin een allesoverheersende rol speelt, bereikt ons de stem van Jo Otten.
Jo Otten (1901-1940) was een communicerend vat vol van tegenstrijdigheden: een doorgefourneerde intellectueel enerzijds, gekweld door zijn verbeeldings kracht en intuïtie anderzijds. Met één been stond deze fatalist in de negentiende-eeuwse romantiek, met het andere in het ontluikende modernisme van het interbellum. Deze gemankeerde modernist hield er een sterk mobiele levensopvatting op na, maar schrok vaak terug bij het contact met de werkelijkheid. Eigenschappen die Otten, tijdgenoot van o.a Menno ter Braak, tot een vreemde eend in de bijt van de Nederlandse letteren maken; een van de meest intrigerende figuren uit de periode tussen de beide wereldoorlogen.
In Bed en Wereld betreden we de jaren dertig, een periode die werd overschaduwd door angst en onzekerheid. Samen met Otten maken we een onthullende tocht door heden en verleden, een reis die uitmondt in het besef dat uiteindelijk ‘alles verzandt’.
Van een handeling is in deze beklemmende monoloog nergens sprake. De uitgeputte verteller wordt gekweld door slapeloosheid, wat ertoe leidt dat motieven van erotiek, levensangst en doodsobsessie zich in een toestand van halfslaap aaneenrijgen tot een caleidoscoop van sombere emoties. Door het hoge tempo waarmee Otten ze op ons netvlies projecteert verdwijnen ook begrippen als ruimte en tijd. Uit deze gepassioneerde, tijdloze novelle treedt ons een kwetsbaar mens tegemoet, machteloos tegenover een verscheurde wereld, zich beseffend dat het einde nadert, radeloos cirkelend rondom een noodlottige vlam, die hem uiteindelijk zal verteren.
‘Met voorsprong de meest veronachtzaamde tekst van de moderne Nederlandse letteren.’ – Jaap Goedegebuure (2008)
Cor Gout – Het heilige
Cor Gout e.a.
Het heilige
Nederland
Paperback Japanse vouw, 2 x 54 blz.,
Grafische vormgeving Katja Vercouteren
ISBN 978-90-76808-05-5 € 17,50
Imprint: Trespassers W
Eerste druk 2008
Filosofen, schrijvers en kunstenaars spraken 15 jaar geleden, en doen dat nu weer op papier, over onze verbrokkelde, verknipte, ontluisterde tijd die geen ruimte meer lijkt te laten voor het heilige of sacrale, of zoals Nietzsche het verwoordde, voor de dode God. Hebben de interviews uit 1994 hun actualiteit dan nog niet verloren? Geenszins, meent filosoof Piet Molendijk in zijn nawoord: ‘Wonderlijk, hoe een serie radioprogramma’s uitgezonden in 1994, anno 2008 zo’n actualiteit blijkt te hebben verkregen. Eerder dan vast te stellen dat de deskundigen met vooruitziende blik spraken, hebben gebeurtenissen in de sindsdien verlopen jaren hun woorden bevestigd. En daardoor winnen de verhalen en analyses van toen aan kracht’. Tot de geïnterviewden behoren: G. L. Durlacher (inmiddels overleden), Stefan Hertmans, Jan Hoet, Arnold Heumakers, Ian Kerkhof, Henk Oosterling, Paul Moyaert, Samuel IJsseling en Theo de Wit.
Cor Gout – Als de kraaien overvliegen
Cor Gout e.a.
Als de kraaien overvliegen
Nederland
Voetbal, Nederland
Ingenaaid, 160 blz.,
formaat 21 x 18 cm, met extra 2 stickervellen met plakplaatjes in kleur
ISBN 978-90-76808-04-8 € 18,90
Imprint: Trespassers W
Eerste druk 2008
Als de kraaien overvliegen geeft een karakterschets van het Haagse en Scheveningse voetbal door de decennia heen. Historisch verschuiven de onderwerpen van Harry Dénis (jaren ’20 e.v.), Max Colthoff (jeugdinternational eind jaren ’30) en de geschiedenis van de S.V.V. Scheveningen sinds de oprichting (1931) naar de taal van de ADO-supporters in vak Midden-Noord en de actuele veldenpolitiek van de Gemeente Den Haag, die al menige amateurclub de kop heeft gekost. Een aantal ‘groten’ uit het Haagse voetbal zoals Dénis, Colthoff, Law Adam, Bertus de Harder en Aad Mansveld worden in proza ‘neergezet’ of in poëzie bezongen. Maar de auteurs (onder wie Adriaan Bontebal, Peter Bos, Cor Gout, Cees Grimbergen, Kees van Kooten, Koos Meinderts, Paul van Vliet) nemen de lezer ook mee naar plekken waar op straat wordt/ werd gevoetbald en naar de terreinen van diverse amateurclubs, ieder met hun eigen cultuur en sociale samenstelling.
Cor Gout – En dan nu de polonaise
Cor Gout e.a.
En dan nu de polonaise
muziek, Nederland
Genaaid gebonden, 564 blz.,
formaat 21 x 18 cm, geheel vier kleuren
54 illustraties van Diederik Gerlach en 86 fotopagina’s
ISBN 978-90-76808-06-2 € 54,50
Imprint: Trespassers W
Eerste druk 2008
Dit grote, geheel in kleur uitgevoerde boek over de muziek in Den Haag en Scheveningen heeft alles in zich om een standaardwerk te worden, én doordat de inhoud het plaatselijke ontstijgt en ook landelijke betekenis heeft (denk bijvoorbeeld aan: Willem Mengelberg, Louis Andriessen, Dorus, Shocking Blue!) én vanwege de kwaliteit van de 28 medewerkers, onder wie Arend Jan Heerma van Voss, Otto Ketting, Wim Noordhoek, Robert-Jan Stips, Aleid Truijens, Wim Verbei.
De inhoud van En dan nu de polonaise blijft niet beperkt tot één muzikaal genre, maar beslaat een veelheid daarvan: klassiek, kerkmuziek, jazz, modern-klassiek, avant-garde, elektronische muziek, sonologie, improvisatie, kleinkunst, pop, wereldmuziek en volksmuziek. Niet alleen aan de makers van de muziek wordt aandacht besteed, ook organisatoren en personen die de muziek van een bredere culturele context (hebben) voorzien komen aan bod. De aard van de stukken varieert van wetenschappelijk of essayistisch naar verhalend of anekdotisch. In het laatste geval betreffen ze ervaringen van muzikanten of herinneringen van journalisten of liefhebbers.
Scheveningen neemt een geheel eigen plaats in binnen de Haagse muziekwereld, dus ook in dit boek. Het gaat dan over de liedjes die werden gezongen op zee of tijdens het boeten, over de vele zangkoren die Scheveningen rijk is en over de plaatsen en artiesten die het kustdorp zijn eigen klank en kleur hebben gegeven.
Onderwerpen die aan bod komen zijn onder meer: Acht eeuwen kerkmuziek in Den Haag, Hofkapellen en -orkesten, Indische invloeden op de Haagse Jazzmuziek, de Haagse beat, Het North Sea Jazz Festival, Paul Acket, Frans Elsen, Mini & Maxi, Platenwinkels in Den Haag en Scheveningen, Supersister, Punk, Plaatsen en artiesten in Scheveningen, Zingen op Scheveningen (op zee en aan de wal) en Zangkoren op Scheveningen.
Klaas Jager – De wereld heeft geen overkant
Klaas Jager
De wereld heeft geen overkant
Gedichten, Nederland
Ingenaaid, 88 blz.,
ISBN 978-90-6265-639-4 ca. € 15,75
Eerste druk 2008
In De wereld heeft geen overkant bepaalt Klaas Jager ‘zijn plaats in de maalstroom van herhaling’. Ieder gedicht in deze bundel, of het nu over de verkleumde liefde, over het Tuymelaarsbos of over het melkmeisje van Vermeer gaat, heeft meerdere lagen. Uiteindelijk gaan ze over dat wat resteert. Of zoals Jager schrijft: ‘Wat op het netvlies kleeft maar allang weg is’. Steeds weer verzeilt hij ‘als een argeloze vis in de fuik van het valse geheugen’.
Tussen hier en daar groeit, met het ouder worden, ‘een gestaag dieper wordende kloof waaruit op zekere dag geen herinnering meer terug te halen is’. Heimwee is er naar de jeugd ‘toen alles ogenschijnlijk vanzelf ging’. De dichter zoekt de rode draad in alles en slaat de taal murw, ‘zoals een Portugese poëet zijn inktvis op de ruwe flank van een rots’.
Klaas Jager maakt Iemand zichtbaar in De wereld heeft geen overkant, Iemand die zowel de lezer als de dichter kan zijn. Het gaat hem om ‘het moment waarop iemand zichzelf gewaarwordt in de oorschelp van het tuintje waarin hij leeft.’
De wereld heeft geen overkant is na Windwakken in de tijd (2001) en Klipgeiten (2004) Klaas Jagers derde dichtbundel bij In de Knipscheer.
«Natuurliefde wordt in de stapel recente bundels het meest overtuigend in beeld gebracht met Windwakken in de tijd. Door neologismen en vakjargon (woordledig, uitvlieggat) plus typografische wendingen en een niet aflatende soms bezwerende toon weet hij een origineel ervaringsveld te scheppen. » – Haagsche Courant
«Het gaat over vertraging, verstilling, het gaat over kleine ogenblikken, zo klein dat je een microscoop nodig hebt om ze te zien. Maar in het bos dat Klipgeiten is kun je ze met het blote oog zien en wees Klaas Jager daar eeuwig dankbaar voor.» – De Recensent
«Wat mij betreft ben je geen dichter, maar word je het, iedere dag, ieder gedicht opnieuw. Klaas Jager bewijst het. Dat hij dichter is moge duidelijk zijn, blijkens zijn vakmanschap, zijn taalgebruik, blijkens zijn hele bundel.» – Meander
Hans van Hartevelt – Vreemd eten
Hans van Hartevelt
Vreemd eten
Verhalen, Nederland
Paperback, 212 blz.,
ISBN 978-90-6265-638-7 € 16,90
Eerste druk 2008
Hans van Hartevelt (1953) specialiseerde zich tijdens zijn studie Talen en Culturen van Zuid- en Centraal Azië in boeddhistische en Indiase wijsbegeerte, Tibetaanse taal- en letterkunde en Sanskriet. Hij heeft zitting in het management team van het Koninklijk Instituut voor de Tropen in Amsterdam.
Zijn vele adviesmissies, die hij sinds 1982 heeft uitgevoerd naar meer dan dertig landen, in Azië, Afrika en Latijns Amerika, vormen een inspiratiebron voor zijn romans.
Dat gold voor zijn debuut in 1997, de ‘verhalenroman’ Op zijn Chinees, maar geldt evenzeer voor zijn inmiddels vijfde boek Vreemd eten, waarin Van Hartevelt verhalen bijeenbrengt in de ruimst mogelijk te bedenken betekenis van die uitdrukking.
De veertien verhalen zijn gegroepeerd rond de thema’s het genot van het eten, de noodzaak van het eten, de entourage van het eten en de locatie van het eten – een verscheidenheid die recht doet aan het Bertolt Brecht’s motto van het boek: Erst kommt das Fressen, dann kommt die Moral.
Of het nu gaat om de wederwaardigheden tijdens een Nederlands staatsdiner, of om eten om te overleven, of over eten tot de dood erop volgt, of over eten onder armen, eten als obsessie, eten zonder smaak of zelfs over gegeten worden…, werkelijk iedereen komt aan zijn trekken met dit boek waarin zowat alle aspecten aan bod komen die te maken hebben met dit op alle plekken van de wereld, dagelijks terugkerende gebeuren.
Henry Habibe – Vulkanisch samenzijn
Henry Habibe
Vulkanisch samenzijn
Gedichten. Colombia
Voorwoord Frank Martinus Arion
Ingenaaid, 32 blz.,
ISBN 978-906265-636-3 € 12,50
Eerste druk 2008
Henry Habibe (Aruba) publiceerde tot dusver zijn poëzie in het Papiaments. Vulkanisch samenzijn is zijn vierde bundel, maar zijn eerste direct in het Nederlands geschreven.
Vanuit mijn rimpelende herfst
verspreid ik mijn takken
over je golvende brauwen:
wat proberen die spartelende ogen
in mijn bloed te kerven?
«Het thema van deze bundel is een breuk tussen twee geliefden, of het einde van een liefde. De verrassing is dat de bundel niet alleen de droefheid van het verlies of de breuk behandelt, maar vooral ook een poging doet de pracht van de liefde die heeft bestaan en gedeeltelijk nog bestaat, het belang en de waarde daarvan te beschrijven. Zo kijkt men inderdaad vol bewondering op de helling van vulkanische bergen naar de structuren van geweldige rotsblokken, die jaren eerder uit de aarde gespoten werden. De verwarring, de natuurramp zelfs die de uitbarstingen veroorzaakten en het verdriet dat ze veel mensen bezorgden, zijn nu van geen doorslaggevende betekenis meer. De toeschouwer is vooral geïnteresseerd in de prachtige resultaten in het landschap: de spitse rotsblokken; de stukken met vruchtbare lavagrond; de bloemen daartussen.
Om deze afstandelijkheid te realiseren heeft Henry Habibe de ritmiek van zijn Papiamentstalige gedichten laten varen om zich in het Nederlands te hullen in de kosmische beelden van de Zuid-Amerikaanse poëzie.» – Frank Martinus Arion in zijn Voorwoord
Juan Manuel Roca – Een standbeeld voor Niemand
Juan Manuel Roca
Een standbeeld voor Niemand
Gedichten. Colombia
Vertaling uit het Spaans Stefaan van den Bremt
Nawoord Stefaan van den Bremt
Ingenaaid, 104 blz.,
ISBN 978-906265-632-5 € 18,50
Eerste druk 2008
Juan Manuel Roca ís iemand, zelfs in het land van Gabriel García Márquez. Hij is er uitgegroeid tot een nieuwe nationale beroemdheid.
Juan Manuel Roca wordt wel eens gerekend tot de ‘ontgoochelde generatie’ Colombiaanse dichters die debuteren in de jaren zeventig van de vorige eeuw, na het neo-avant-gardistische nadaísmo (niets-isme), toen het sociale en politieke klimaat in Colombia in toenemende mate werd bepaald door het niets ontziende geweld van de drugsmaffia en linkse guerrillabewegingen als de FARC. In een dergelijke context met haar dagelijkse portie ontvoeringen en bomaanslagen deden puur verbale beeldenstormers al gauw misplaatst aan. Al was nietsisme misschien de ideale biotoop om Niemand te doen opstaan als anti-held.
Vraag mij niet wie Niemand is.
Het kan de wind zijn.
Het onbeschreven blad. Kan zijn.
Juan Manuel Roca noemt, als telkens terugkerende motieven die hem altijd hebben geboeid, de vrijheid, de dood, de stilte, het water, het woord, de nacht en ‘de mogelijkheid een monoloog te laten voeren door de ander, over hemzelf en zijn medemensen, en dit alles gevat in wat volgens mij het ene grote thema van mijn poëzie is: de tijd’. Elk gedicht uit de bundel brengt de lezer een stapje dichterbij, dichter bij het land van Niemand dat Nergens is.
Voor de bundel Een standbeeld voor Niemand (Las hipótesis de Nadie – 2006) wordt hem de Colombiaanse staatsprijs voor poëzie toegekend.