Inge Nicole wint Rabobank Cultuurprijs 2012 in categorie Letteren

Op vrijdagavond 7 september 2012 vond in de Reaalzaal van Theater De Vest in Alkmaar de bekendmaking en uitreiking plaats van de regionale Rabobank Cultuurprijzen 2012 tijdens de manifestatie ‘Kunst tot de Nacht’. In de categorie Letteren was schrijfster Inge Nicole (Bak) de winnaar, waarbij haar vorig jaar verschenen novelle De tranen van de zeegans de doorslag gaf. Ook de algehele Publieksprijs (uit een aantal van 9 genomineerden) werd aan haar toegekend.

Meer hierover op Inges Blog

Meer over De tranen van de zeegans

Biografie van Rob Groenewegen over Jo Otten op de shortlist voor Mr. J. Dutilhprijs

De biografie ‘Te leven op duizend plaatsen. Jo Otten 1901-1940’ van Rob Groenewegen is genomineerd voor de Mr. J. Dutilhprijs 2012, de belangrijkste prijs voor een plaatselijke historische publicatie in ons land. De tweejaarlijkse prijs, een legpenning en een bedrag van € 6000,00 toegekend door Historisch Genootschap Roterodamum, wordt dit jaar voor de tiende keer uitgereikt aan de beste publicatie uit 2010 en 2011 over de geschiedenis van Rotterdam in de ruime betekenis van het woord, dus ook archeologie, architectuur enzovoort. De uitreiking vindt plaats op donderdag 18 oktober 2012 in het Bibliotheektheater Rotterdam. Op 10 oktober wordt bekend wie de twee andere kandidaten zijn voor deze prestigieuze onderscheiding.

Meer over Mr. J. Dutilhprijs
Meer over de biografie van Rob Groenewegen over Jo Otten

Meer over Rob Groenewegen

Alfred Birney genomineerd voor Halewijnprijs 2012

De nominatie is toegekend mede naar aanleiding van zijn essayboek De dubieuzen (2012) en zijn drie ‘rivierennovellen’ uit 2011, 2010 en 2009. De Halewijnprijs, literatuurprijs van de stad Roermond, is een auteursprijs die jaarlijks wordt uitgereikt aan een auteur die al voorbij haar/zijn debuut is, een literair talent dat naar de mening van een deskundige jury, op grond van de kwaliteit van haar/zijn verschenen werk, bredere publieke belangstelling verdient. De winnaar wordt medio september bekendgemaakt. De prijs zal worden uitgereikt op 24 november 2012. Prijswinnaars uit het recente verleden zijn o.a. Tommy Wieringa, Vrouwkje Tuinman, Adriaan Jaeggi, Arthur Japin, Esther Jansma, Otto de Kat. Prijswinnaar van het afgelopen jaar is Johan de Boose mede naar aanleiding van zijn roman Bloedgetuigen.

Meer over Alfred Birney

Nominatie (regio Alkmaar) Rabobank Cultuurprijs 2012 voor Inge Nicole Bak

Inge Nicole Bak is voor haar novelle De tranen van de zeegans genomineerd voor de Rabobank Cultuurprijs 2012 (categorie Letteren).

«Het originele taalgebruik van Inge Nicole Bak en haar opvallende rake typeringen van mensen en de dieren waar ze mee omgaan, waren reden voor de jury om haar te nomineren.»
De feestelijke prijsuitreiking vindt plaats tijdens de Alkmaarse Kunst tot de Nacht op 7 september 2012.

Meer over de bekendmaking klik hier
Lees recensies over De tranen van de zeegans

Werk van vier In de Knipscheer-dichters bij De 100 beste gedichten voor de VSB Poëzieprijs 2012

Dit jaar stelde Kathleen Ferrier, juryvoorzitter van de VSB Poëzieprijs 2012 (de belangrijkste prijs voor dichters in het Nederlands taalgebied), de 100 beste gedichten samen.

De selectie is gemaakt op basis van 122 ingezonden dichtbundels die verschenen tussen 1 september 2010 en 31 augustus 2011. Werk uit vier door In de Knipscheer uitgegeven bundels is in deze selectie opgenomen, in totaal zeven gedichten:

Van Aart G. Broek het gedicht ‘Een eiland verzonken’ uit de bundel Het lichten van de jaren.
Van Giselle Ecury het gedicht ‘vroeger later’ uit de bundel Vogelvlucht.
Van Ezra de Haan de gedichten ‘Paramaribo’, ‘Suriname’ en ‘Twat twa’ uit de bundel Scheren zonder spiegel.
Van Raj Mohan de gedichten ‘Ik wil’ en ‘Integratie’ uit de bundel Tihá / Troost.

American Express Tourism Media Award 2006

De uitreiking van deze voor het Caribisch gebied belangrijke onderscheiding vond plaats op 27 juni tijdens de CHIC, de Caribbean Hotel Industry Conference in Miami. De criteria voor deze award zijn: originality of the subject; quality of the investigation/research; quality of treatment; ability to relate tourism to social, economic and environmental issues; and potential impact on the public and policy makers.

‘Hans Vaders wrote a series of 30 articles entitled ‘Otrobanda’ published in the Antilliaans Dagblad over a period of six months. He traces the impact of socially-responsible development in the reemergence of the small community of Otrobanda, a formely troubled and impoverished city district situated on the harbor that has been designated a World Heritage Site by Unesco.’

‘The Otrobanda series offers a very real look at sustainable tourism in practice – and in terms we can all relate to.’ – Dianelys Rodrí­guez, VP of Establisment Services – Latin America & Caribbean

T.C. Meereboer – Zeer. Verhalen

T.C. Meereboer
Zeer. Verhalen
Nederland
Paperback, 156 blz.,
ISBN 978-90-6265-385-5
Eerste uitgave november 1993

‘In één rake beweging sloeg hij het kapje van een ei. Een mes in zijn rechterhand, het ei in de linker, niet te hard gekookt, niet te slap ook. Precies zoals hij zijn eigen karakter graag zag. Herman Ludden at zijn ei, een blaadje witlof, nog een blaadje en nog één tot het stronkje op was.’

Met zijn verhalen won T.C. Meereboer de Lift Nationale Debuutprijs 1993. De jury schreef:
Het proza in Zeer van T.C. Meereboer wordt gekenmerkt door een volstrekt eigen, perfect uitgebalanceerde stijl. Meereboer beoefent het genre van het (zeer) korte verhaal en toont zich daarin een meester. Het spannende van deze teksten is dat het beeld vaak net even out of focus getrokken wordt, waardoor de beschreven situaties (waarin eigentijdse tragiek en lichtvoetige somberheid de boventoon voeren) surrealistisch en superrealistisch tegelijk zijn, grappig en ernstig, komisch en dramatisch.

In dit debuut beschrijft de dertigjarige Meereboer met grote tederheid, humor en gevoel voor understatement hele gewone mensen die hele gewone levens leiden en desondanks, of juist daardoor, de moeite waard zijn om te volgen.

Hélène de Monferrand – De vriendinnen van Héloïse

Hélène de Monferrand
De vriendinnen van Héloïse
Oorspronkelijke titel Les amies d’Héloïse
Vertaling Eveline van Hemert
Paperback 368 blz.,
Uitgeverij Furie
ISBN 978-90-71035-49-4
Eerste uitgave oktober 1992

De vriendinnen van Héloïse, het debuut van Hélène de Monferrand, een grote en grootse eigentijdse briefroman, schatplichtig aan het achttiende-eeuwse ‘Les liasions dangereuses’: een epos over liefde, passie, intriges en het spel van de verleiding.

De roman begint in 1964 als Héloïse en haar vriendinnen vijftien jaar oud zijn en nog op het lyceum zitten. Héloïse woont op kamers. Ze is de oudste dochter uit een adellijk gezin waarvan de vader ambassadeur is in Denemarken. De lezer volgt ademloos de hartverscheurende liefde tussen Héloïse en de oudere Erika, en de liefdesavonturen van de anderen, en beleeft door middel van brieven en dagboekfragmenten zeventien jaar van hun levens – een tijdsgewricht (mei 1968) waarin de wereld veranderde en waarin zij meegroeien tot mooie jonge vrouwen.

«De Monferrand laat Erika uit afgunst en wanhoop op haar geliefde schieten – zoals de schietpartij tussen de jonge Rimbaud en de oudere Verlaine. De meisjes krijgen elkaar als in een heel goed gemaakte meeslepende Hollywoodfilm. En zo ontrolt zich een schitterende naar de negentiende eeuw ruikende roman, zeer licht van toon en vernuftig geconstrueerd, met een begin, een einde, veel actie, verwikkelingen, spanning, humor en sensatie.» – Sésiré Schyns in Surplus

Hélène de Monferrand (Parijs, 1947) groeide op in Algerije en studeerde letteren in Nanterre en bedrijfskunde aan de Sorbonne. De vriendinnen van Héloïse werd in 1991 bekroond met de Prix Goncourt voor het beste literaire debuut.

Marie Gevers – Vrede over het land

Marie Gevers
Vrede over het land
Oorspronkelijke titel Paix sur les champs
Vertaling Stefaan van den Bremt
België, Vlaanderen
Paperback met stofomslag, 246 blz.,
ISBN 90-6265-165-8
Uitgeverij In de Knipscheer/Zuid
Eerste uitgave april 1986

Vrede over het land speelt vlak na de Eerste Wereldoorlog in de Antwerpse Kempen. De erfenis van een bloedvete tussen twee families drukt op de nieuwe generatie. In een vlaag van verstandsverbijstering had de zoon van een rijke boer de dochter van een arme pachter doodgestoken. Uit angst voor beheksing durfde niemand de schuldige aan te geven, zodat de misdaad ongewroken is gebleven.
De liefde van de zoon van de moordenaar voor het jonge zusje van het slachtoffer wordt door dit drama overschaduwd. De wrok die voortleeft bij de moeder van het slachtoffer, de angst van de moordenaar om alsnog te worden aangeklaagd en ht feit dat de jongeman eerst een ander meisje zwanger heeft gemaakt, zijn evenveel obstakels die het bijleggen van de vete in de weg staan.

Marie Gevers (1883-1975) stamde uit een Franstalige patriciërs familie. Zij groeide op het domein Missenburg nabij Antwerpen op, waar zij privé-onderwijs kreeg en al op vroege leeftijd begon te schrijven. Met haar eerste gedichten en verhalen won zij erkenning en steun van Maurice Maeterlicnk, Emile Verhaeren en Max Elskamp. Haar eerste belangrijke roman kon zij pas veel later aan het grote publiek voorstellen: in 1931 verscheen in Parijs La Comtesse des Digues, daarop in 1933 Madame Orpha ou la Sérénade de Mai, waarvoor zij de Prix populiste kreeg. In 1938 werd Marie Gevers opgenomen in de Koninklijke Academie voor Franse Taal en Letteren.
Haar werk omvat romans en bundelingen van verhalen, essays en gedichten, die haar veelzijdige leven weerspiegelen. Zij heeft tot op hoge leeftijd gepubliceerd en is daarbij steeds blijven zoeken naar nieuwe inzichten en ervaringen van andere volkeren en culturen.
‘Ik brand van verlangen om iets te schrijven over de Kempen,’ noteerde Marie Gevers in een brief van 1935.
Uit dit verlangen is de tweeluik De levenslijn (1937) en Vrede over het land (1941) ontstaan. Met technieken en stijl van de hedendaagse documentaire roman legde Marie Gevers een facet van de volksgeschiedenis vast dat tot dan toe alleen via mondelingen overlevering was doorgegeven.
In 1971 werd Vrede over het land door Jacques Boigelot verfilmd.
Meer over Marie Gevers

Marie Gevers – De levenslijn. Roman

Marie Gevers
De levenslijn
Oorspronkelijke titel La ligne de vie
Vertaling Marie-Claire De Meyer
België, Vlaanderen
Paperback met stofomslag, 258 blz.,
ISBN 90-6265-201-8
Uitgeverij In de Knipscheer/Zuid
Eerste uitgave november 1985

De levenslijn speelt ruim een eeuw geleden in de Kempen. De enige rijkdom van de mensen is hun magische verbeelding. Fortuin, waanzin en ziekten worden aan bovennatuurlijke krachten toegeschreven.
In deze roman draait al het geluk en ongeluk van een familie rond een boerin die over buitennormale gaven beschikt; ze kan gebeurtenissen voorzien en vele zaken ten goede of ten kwade keren. Slechts een enkele ingewijde kan haar begrijpen of haar en haar omgeving helpen wanneer de ongecontroleerde krachten in het gezin en verder in het dorp een eigen leven gaan lijden.

Marie Gevers (1883-1975) stamde uit een Franstalige patriciërs familie. Zij groeide op het domein Missenburg nabij Antwerpen op, waar zij privé-onderwijs kreeg en al op vroege leeftijd begon te schrijven. Met haar eerste gedichten en verhalen won zij erkenning en steun van Maurice Maeterlicnk, Emile Verhaeren en Max Elskamp. Haar eerste belangrijke roman kon zij pas veel later aan het grote publiek voorstellen: in 1931 verscheen in Parijs La Comtesse des Digues, daarop in 1933 Madame Orpha ou la Sérénade de Mai, waarvoor zij de Prix populiste kreeg. In 1938 werd Marie Gevers opgenomen in de Koninklijke Academie voor Franse Taal en Letteren.
Haar werk omvat romans en bundelingen van verhalen, essays en gedichten, die haar veelzijdige leven weerspiegelen. Zij heeft tot op hoge leeftijd gepubliceerd en is daarbij steeds blijven zoeken naar nieuwe inzichten en ervaringen van andere volkeren en culturen.
‘Ik brand van verlangen om iets te schrijven over de Kempen,’ noteerde Marie Gevers in een brief van 1935.
Uit dit verlangen is de tweeluik De levenslijn (1937) en Vrede over het land (1941) ontstaan. Met technieken en stijl van de hedendaagse documentaire roman legde Marie Gevers een facet van de volksgeschiedenis vast dat tot dan toe alleen via mondelingen overlevering was doorgegeven.
Meer over Marie Gevers