«Van Hartevelt geeft in zijn roman knap weer hoe de ondergang plaatsvond.» – Jos Damen

VoorplatKroonjuweel75Over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ van Hans van Hartevelt in IP, vakblad voor informatieprofessionals, 30 oktober 2014:
Van Hartevelt geeft in zijn roman knap weer hoe de ondergang plaatsvond, en vooral hoe de nauw betrokkenen daarin acteerden. Dat doet hij op een slimme manier: de lezer kijkt mee door de ogen van een van de wat meer sympathieke hoofdpersonen, de wat brommerige Jeroen van Helferen, afdelingshoofd van het ‘KIOC’. In dertig hoofdstukken gaat het onafwendbaar de verkeerde kant op, in titels lopend van Rechtszaak via Nieuwe kansen tot De onttakeling. Ondertussen schetst Van Hartevelt portretten van de hoofdrolspelers, in wie de ingevoerde lezer zonder moeite kenmerken van de echte hoofdrolspelers Jan Donner, Bram van Ojik, Rudy Rabbinge, Jasper van Dijk en Ben Knapen herkent. Maar ze zijn het natuurlijk ook niet, want Van Hartevelt boetseert de werkelijkheid zodanig dat het verhaal overeind blijft, en componeert de figuren vooral om met zijn verhaal te laten zien dat in deze Griekse tragedie ieder zijn rol speelt, maar dat niet de personen, maar de achterliggende politieke werkelijkheid doorslaggevend is. (…) Deze roman verplichte literatuur voor iedereen uit de wereld van cultureel erfgoed.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Wat een vreemde, aangename bundel.» -Laurens Ham

VoorplatAfgekaptDichtwerk75Over ‘Afgekapt Dichtwerk’ van Rogi Wieg in Awater, 26 oktober 2014:
Wieg gaat niet mee in de poëziemodes van dit moment. Terwijl bundels steeds samenhangender en conceptueler lijken te worden verzamelt hij niet meer dan 28 vrij beknopte gedichten, geordend in drie willekeurig aandoende afdelingen. In ‘Good times’, een van mijn favorieten, wordt de kindertijd in het schrijven geïdealiseerd; prachtig worden zoetsappige jeugdherinneringen uitgedrukt met de woordcombinatie ‘snoepen en groeien’. De tweede strofe bevat de omslag: van al dat moois blijft niets over, ‘alleen wat achtergrondruis’. Na een fraaie poging om de losgeraakte bloembladeren met de terugspoelknop weer in een intact bloemenveld te veranderen, kijkt de ik-figuur nog één terug op de tijd dat hij ‘zo’ was, zo tegelijk pretentieloos en pretentieus ‘dat ik opstond, koffie zette en me boog over het heelal.’ Wat een raar en raak gedicht.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Afgekapt dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg bij In de Knipscheer

« * * * * * Al de verhalen in dit boek zijn van een buitengewoon niveau.» – André Oyen

VoorplatKorenblauw75Over ‘Korenblauw’ van Cor Gout op Iedereenleest.be, 24 oktober 2014:
De naam Cor Gout breng ik persoonlijk onmiddellijk in verband met het prachtig literair blad ‘Extaze’ en de dichtbundel ‘De muziek van het huis’. Die twee dingen zijn voor mij pure klasse en diezelfde klasse vind ik ook nu weer terug in de verhalenbundel met jeugdherinneringen ‘Korenblauw’. Alleen al de omslag, de bijzondere knappe vormgeving van Els kort en de illustraties van Hélène Penninga nodigen uit tot lezen en je thuis te voelen in het boek. De jeugdherinneringen van Cor Gout in ‘Korenblauw’ nemen ons mee naar een tijd waarin kind-zijn en onderdompelen in de padvinderij even belangrijk was als boeken, kunstwerken, historie en muziek ontdekken. (…) Het boek ‘De kleine prins’ levert een heel mooi verhaal op en de auteur ervan Antoine de Saint-Exupéry was wel duidelijk van invloed op Gout’s leven want hij schreef er nog een liedje over: Saint-Ex. En uiteraard heeft hij het ook over zijn schrijverschap, met name over de veelgestelde vragen van het publiek aan een schrijver. En daar blijkt dan ook weer hoe belangrijk herinneringen voor hem zijn. (…) Zijn brief aan de eerste lezer van dit boek, over de lichte schok die hard aankomt, vind ik fantastisch. Eigenlijk zijn al de verhalen in dit boek van een buitengewoon niveau. ‘Korenblauw’ is zonder meer naar vorm en naar inhoud een prachtig boek!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Korenblauw’
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Van Leeuwen had de taal meteen bij zijn kladden.» – Ezra de Haan

VoorplatTemepelsWoestijnen75Over ‘Tempels in woestijnen’ van Boeli van Leeuwen op Literatuurplein.nl, 25 oktober 2014:
Los van de taal valt zijn wijsheid op en de compacte verwoording daarvan. Alleen al voor de laatste twee strofen van het gedicht ‘Moeder van mijn moeder’ zou je deze bundel moeten kopen. (…) In de bundel klinkt de Tweede Wereldoorlog door, wat logisch is, met een publicatie in 1947. Boeli van Leuwen zorgt voor beelden die langer dan een boek of bundel beklijven. Een prachtig en uiterst belangrijk gedicht, zeker wanneer je het over een begin van een oeuvre hebt, is ‘Otrobanda’. Hier leert de lezer de schrijver kennen, de man met het scherpe oog dat niets en niemand mist. Iemand die schoonheid in verval ziet maar het niet gaat idealiseren. (…) In vier strofen weet de schrijver, als nog jonge dichter, de wereld die hij kent samen te vatten. Het gedicht is sterk als ‘Denkend aan Holland’, heeft dezelfde liefde en afkeer in zich.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tempels in woestijnen’
Meer over Boeli van Leeuwen bij Uitgeverij In de Knipscheer

« * * * * * Het mogen ook wel eens Nederlandstalige sterke boeken zijn, die goed verkopen.» – André Oyen

WiersingaVoorplat2_Opmaak 1.qxdOver ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ van Pim Wiersinga op Iedereenleest.be, 21 oktober 2014:
Wiersinga heeft een heel originele roman geschreven verteld uit het standpunt van een Chinese vrouw. Er zit heel veel spanning in en de ethische vraagstukken worden bijzonder goed en duidelijk aangebracht. De brieven geven de verhoudingen goed weer en het ouderwetse nogal stroeve taalgebruik is ook passend. Dit valt pas goed op wanneer je de brieven van de Nederlandse ambassadeur gaat vergelijken met die van de Chinese mannen. Een werk dat lichtjes doet denken aan ‘De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet’ van David Mitchell. Wat mij betreft een boek dat een massa lezers verdient, het mogen ook wel eens Nederlandstalige sterke boeken zijn, die goed verkopen.
Lees hier de recensie of hier
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’

Klaas de Groot praat over ‘Tempels in woestijnen’ van Boeli van Leeuwen

VoorplatTemepelsWoestijnen75Peter de Rijk in gesprek met Klaas de Groot op Amsterdam FM Radio, 20 oktober 2014:
Ruim 65 jaar na de eerste druk van Tempels in woestijnen, het eerste boek en enige dichtbundel uit 1947 van de Curaçaose schrijver Boeli van Leeuwen (1922-2007), is deze lange tijd onvindbaar gebleven bundel deze maand opnieuw uitgebracht. Neerlandicus Klaas de Groot, die de auteur in zijn Arubaanse en Curaçaose periode vanaf de jaren tachtig van de vorige eeuw vele malen ontmoette, en betrokken raakte bij het veiligstellen van zijn literaire nalatenschap, praat over Boeli van Leeuwen en zijn werk en met name Tempels in woestijnen in het boekenuur van het programma Kunst & Cultuur op Amsterdam FM-Radio dat op maandagen live vanuit de Openbare Bibliotheek Amsterdam wordt uitgezonden tussen 16.00 en 17.00 uur.
Luister hier naar de uitzending
U kunt door het verschuiven van de tijdbalk ‘springen’ in de uitzending: na 9 minuten komen even Aletta Beaujon en de bloemlezing ‘Vaar naar de vuurtoren’ ter sprake, daarna gaat het over Boeli van Leeuwen en vanaf circa 23 minuten specifiek over ‘Tempels in woestijnen’.
Meer over ‘Tempels in woestijnen’
Meer over Boeli van Leeuwen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Cor Gout, gelooft u mij op mijn woord, is een van hen.» – Wim Brands

Smaakmakercorvideo
Over ‘Korenblauw’ van Cor Gout op Boeken.VPRO.nl, 10 oktober 2014:
Wim Brands tipt deze week ‘Korenblauw’, de verhalenbundel van Cor Gout waarin hij jeugdherinneringen verwerkte. ‘Er zijn heel veel niet zo bekende schrijvers in Nederland en een aantal van hen verdient veel meer aandacht dan ze tot nu toe hebben gekregen. Cor Gout, gelooft u mij op mijn woord, is een van hen.’
Meer over ‘Korenblauw’
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een sleutelroman met de vaart en de spanningsboog van een thriller.» – Claudia Kammer

VoorplatKroonjuweel75Over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ van Hans van Hartevelt in NRC Handelsblad, 15 oktober 2014:
Van Hartevelt schreef een sleutelroman – zijn zevende roman – met de vaart en de spanningsboog van een thriller: ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’. Ook al speelt het verhaal zich af in een gefingeerde instelling, de personages en gebeurtenissen doen sterk denken aan het Tropeninstituut. Er is een bestuursvoorzitter die blijft geloven dat het mogelijk is het hele instituut bij elkaar te houden. En een voorzitter van de raad van commissarissen die niet wil dat het gerenommeerde instituut onder zijn toezicht ten onder gaat. En een interimmer die de reorganisatie er in hoog tempo doorjaagt.
Lees hier het interview
Meer over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Mooi vind ik het subtiele machtsspel en het steeds verschuivende perspectief.» – Alek Dabrowski

WiersingaVoorplat2_Opmaak 1.qxdOver ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ van Pim Wiersinga op Radio Rijnmond, 16 oktober 2014:
‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ speelt zich af in het achttiende-eeuwse China. Hoofdpersoon is de tolk Cao. Zij is verbannen naar het paviljoen omdat een Britse gezant waarvoor zij tolkte zich niet aan de etiquette hield. (…) Als lezer vraag je je steeds meer af hoe de onderlinge verhoudingen precies in elkaar zitten en in hoeverre de personages de waarheid spreken in hun brieven. Tradities en etiquette spelen hier doorheen een belangrijke rol. Cao wil graag bij een geliefde van haar zijn, de Nederlandse ambassadeur Isaac Titsingh. Maar wanneer de keizer haar gelast met hem te trouwen weigert zij dit. (…) Mooi vind ik het subtiele machtsspel en het steeds verschuivende perspectief. (…) Over de vorm heeft Wiersinga denk ik heel goed nagedacht. Het is een knappe constructie. De brieven geven de verhoudingen goed weer en het ouderwetse taalgebruik is passend.
De recensie werd uitgezonden in het programma Rijnmond Nu Mediacafé en is hier na te lezen op blog Uitgelezen Boeken
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’

«Een literaire dorstlesser tot vermaak.» – Han Hildalgo

VoorplatBierboek75Over ‘Schuim van mijn dagen, schenk me gedachten. De lekkerste biergedichten uit de wereldliteratuur’ van René Smeets op Biercuisine, 15 oktober 2014:
Wijn en gedistilleerde dranken hebben velen geïnspireerd tot het schrijven van gedichten, waarin de geneugten van dit geestrijke vocht worden beschreven. De recent verschenen publicatie ‘Schuim van mijn dagen, schenk me gedachten’ bevat zeer veel korte en lange gedichten over bier uit de wereldliteratuur verzameld door René Smeets. (…) Naast enkele fraaie historische prenten en schilderijen en hedendaagse foto’s van Philippe Debeerst over bier, bevat de publicatie een uitgebreid bronnenregister. Een gedicht van René Smeets voor de nadorst getiteld ‘Dorstig gebed’ en een beknopt overzicht van het brouwproces geschreven door Philippe Debeerst, completeren deze aan te bevelen publicatie. Een literaire dorstlesser tot vermaak en inspirerend voor eigen poëtische vondsten.
Lees hier de recensie op Biercuisine of hier
Meer over ‘Schuim van mijn dagen’
Meer over René Smeets en Philippe Debeerst