Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse op Boekenwurm en Pleeg, 13 september 2014:
In ‘De rode kimono’ keert de dertienjarige Erik in 1954 met de ‘Willem Ruys’ terug naar Holland om naar de middelbare school te gaan. Op verzoek van zijn ouders houdt de half-Indische mevrouw Vonk een oogje in het zeil. Met haar heeft Erik zijn eerste seksuele avontuurtjes. (…) Erik worstelt met gevoelens, maar kan er met niemand over praten. (…) De overgang van de tropen en de en de overdadige luxe van een passagiersschip naar de kille Achterhoekse arbeiderswoning is erg groot. Erik (…) denkt vaak aan de avontuurtjes met mevrouw Vonk. Hij vraagt zich soms af of het wel echt is gebeurd. (…) Op een dag trekt hij de stoute schoenen aan en gaat bij haar op bezoek. De grote vraag is of zij nog steeds van de ondeugende en lieve spelletjes houdt. Peter Andriesse kan beeldend schrijven. Hij neemt je mee in zijn verhaal. Eenvoudig taalgebruik, maar duidelijk. Het heeft me geraakt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De rode kimono’
Categorie: Recensies
«Een inkijk achter de schermen van de Haagse politiek.» – Charley Fiedeldij Dop
Over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ van Hans van Hartevelt op VPRO-Tegenlicht, 07-09-2014:
Zondagavond 7 september kwam op de VPRO-televisie in de Tegenlicht-documentaire ‘Digitaal Geheugenverlies’ o.a. de ontmanteling van de KIT bibliotheek aan de orde. De wereldberoemde, 250 jaar oude bibliotheek van het Koninklijk Instituut voor de Tropen in Amsterdam, werd plotseling wegbezuinigd. De boeken werden gered van de versnipperaar door Dr. Ismail Serageldin, directeur van de fameuze bibliotheek van Alexandrië, die van Alexandrië opnieuw een knooppunt van kennis voor de wereld wil maken.
Deze maand verschijnt de nieuwe roman van Hans van Hartevelt, ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’, waarin het proces van afbraak en sanering wordt beschreven dat vele instituten en organisaties getroffen heeft na de overheidsbezuinigingen. Geïnspireerd op zijn eigen ervaringen als directeur van de bibliotheek van het KIT, probeert van Hartevelt de verschillende rollen en belangen binnen een dergelijk proces weer te geven, waarbij ook een inkijk gegeven wordt achter de schermen van de Haagse politiek.
Lees hier het artikel
Meer over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’
«Boeiende kijk op de problematiek van kwetsbare vrouwen.» – G. de Haan
Over ‘Aardappelbloed’ van Inge Nicole voor NBD Biblion, 5 september 2014:
Het leven van Darya, dochter van een alleenstaande Russische arbeidsmigrante, is getekend door de rampspoed in haar familie. Haar vader is verdwenen, haar neefje is verdronken, haar oma is verongelukt. Ze besluit het lot van haar zwaarlijvige moeder en zus te ontlopen door het eten te laten staan. Ze hoopt hiermee immuun te zijn voor de handtastelijkheden van haar oom Sergei, die zich bezighoudt met schimmige zaakjes. Maar de familievloek blijft haar achtervolgen. In veertien hoofdstukken, getiteld met gerechten, wordt de kluwen van Darya’s familieverleden ontward. (…) Het is een moedige beschrijving van de ruwe en onbehouwen realiteit waaraan Darya probeert te ontsnappen. Inge Nicole (Bak) (1968) is dichteres, kunstenares en heeft nu haar vierde roman gepubliceerd. Thema’s als sociaal onrecht, problematische relaties en ontworteling staan centraal in haar werk.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Aardappelbloed’
Meer over Inge Nicole bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Goed verzorgde boekuitgave met vele foto’s, aandacht voor de dichtkunst en met een uitstekende dvd.» – Gerard Berends
Over ‘De stilte van het ongesproken woord’ in De Leeswolf, 4 september 2014:
De stilte van het ongesproken woord is de titel van een boek en een dvd, gewijd aan drie Surinaamse dichters: Trefossa, Shrinivási en Dobru. De componisten Dave MacDonald en Robin van Geerke hebben de gedichten in de verschillende talen als Hindi, Nederlands, Sranan, Sarnámi en Engels opnieuw ‘getoonzet’ in verschillende muziekstijlen. Zij hebben, volgens Krishnadath ‘gezocht naar de stilte tussen de woorden. In die stilte hebben zij het recht opgeëist om het dichterlijk erfgoed van hun cultuur te vermengen met andere culturen, om te experimenteren en nieuwe dimensies te zoeken.’ Daarmee is tevens toegelicht waarom bij het boek een dvd is ingesloten, waarop we een aanstekelijke mengeling van woord en muziek vinden. (…) De dichters zijn in het boek en op de dvd vertegenwoordigd met respectievelijk vier, vijf en zes gedichten, soms in hun eigen taal met (in het boek) een Nederlandse vertaling ernaast. Elke dichter wordt uitgebreid ingeleid, zodat ook niet-Surinamers toch een indruk krijgen van het bijzondere van elk van hen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De stilte van het ongesproken woord’
«Zo heeft het gehele tijdschrift een prettige samenhang.» – Jelmer Soes
Over Extaze 10 voor NBD Biblion, 3 september 2014:
Het centrale thema is zomer en zomersporten. Zo zijn er essays van Marc van den Bossche over de vier seizoenen van wielrennen en Theo Bollerman over de choreografie van een tenniswedstrijd, en bezochten Arjen Duinker en Wim Noordhoek historische cricketplekken in Den Haag, met als vervolg een kort verhaal over cricket van Hein van der Hoeven. Zo heeft het gehele tijdschrift een prettige samenhang, van zomeravondvoetbal tot meer zwoele, prikkelende vakantieverhalen.
Lees hier de recensie
Meer recensies over Extaze
Meer over Extaze
«Een ervaring die je gewoon moet ondergaan.» – Marieke Visser
Over ‘De Stilte van het Ongesproken Woord’ van Dave MacDonald (initiatief) in EFM Magazine nr. 9, augustus 2014:
Een dvd in een boek, of is het nou een boek met een dvd? Het is in elk geval méér dan een boek: De Stilte van het Ongesproken Woord; Tiri fu den wortu… di no taki is een ervaring die je gewoon moet ondergaan. Een feest voor oog en oor, en bovenal: voor het hart. Drie van Surinames grootste dichters staan centraal in deze uitgave. Trefossa, Shrinivási en Dobru. Hun levens worden beschreven, een zorgvuldige selectie van hun gedichten is opgenomen en er zijn tal van interviews en beschouwingen. (…). De vormgeving en overige boekverzorging zijn uitmuntend. Dan is er ook nog de dvd, waarbij topmuzikanten de poëtische woorden en de veelzeggende stilte met muziek combineren en interpreteren. Dit alles samen, deze literaire sensatie, geeft een completer beeld van de drie dichters dan er voorheen was. Een mooi en waardig monument voor deze Srananmans. (…) .
Lees hier de recensie
Meer over ‘De stilte van het ongesproken woord’
«**** Uiterst beklijvende novelle van Inge Nicole.» – André Oyen
Over ‘Aardappelbloed, de familie van de nachtschade’ van Inge Nicole op Iedereenleest.be, 31-08-2014:
Deze novelle gaat over opgroeien in een milieu vol dreiging, waar men de zwijgplicht als heilig beschouwt en de al even heilige familieband, ook al koestert die band misdadige feiten, hoog in het vaandel draagt. (…) Inge Nicole weet de eetstoornis mooi samen te brengen met de stoornis in de familie van Darya, de ondergrondse organisatie. ‘Aardappelbloed’ is een uiterst geslaagde novelle, waarin heel veel wordt aangebracht in een strakke structuur en een sobere taal, maar dat maakt het geheel juist zo puur.
Lees hier de recensie of hier op Ansiel
«De elementen die de Romacultuur belichten zijn interessant, de rituelen bij een overlijden of de beleving van hun bedevaarten worden goed weergegeven.» – Isabelle Notelaers
Over ‘Duivelsklauw’ van Felicita Vos in De Leeswolf, 31 augustus 2014:
Gina Brandt beseft na de begrafenis van haar vader dat hij veel geheimen meegenomen heeft in zijn graf. Tijdens het opruimen van zijn persoonlijke spullen merkt ze bijvoorbeeld dat hij maandelijks een som overmaakte op een voor haar onbekende rekening. Vanaf dat moment is haar nieuwsgierigheid niet meer in te tomen. Ze wil koste wat het kost meer te weten komen, maar dat is buiten de rest van haar familie gerekend. Want zo vastberaden als Gina is om in het verleden te spitten, zo hevig willen haar tantes de familiegeschiedenis verborgen houden. Dat het in de Romacultuur een gewoonte is om alle spullen van de overledene te verbranden, komt hen dan ook heel goed uit. Het verleden van haar grootvader en vader ontsluiert zich mondjesmaat. De bizarre rol die haar grootvader tijdens de Tweede Wereldoorlog speelde, is maar moeilijk te reconstrueren. (…) De elementen die de Romacultuur belichten zijn interessant. De rituelen bij een overlijden, de verschillende gebruiken omtrent water of de beleving van hun bedevaarten worden goed weergegeven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Duivelsklauw’
Mooie woorden (11) over Porto Marie van Els Langenfeld
De pers over ‘Porto Marie’:
«Slavernij is een schaars thema in de Nederlandse literatuur. Els Langenfeld maakt iets van dat gemis goed met Porto Marie, een bundeling van drie novellen. Het tweede deel is met 150 pagina’s bijna een roman op zich en gaat over de legendarische opstand van Curaçaose slaven onder leiding van Tula. Scherp brengt Langenfeld de dilemma’s van de opstandelingen in beeld. Haar vertelling heeft een sterk plot.» – John Jansen van Galen in Het Parool
«Als een ware monnik heeft ze jarenlang in het archief gespeurd naar de namen, de leeftijden, de moeders en de eventuele beroepen van de slaven die 150 jaar geleden op Curaçao hun vrijheid kregen. Tussendoor vond ze ook nog de tijd voor Porto Marie, drie novelles over slaven, vrije negers en kleurlingen in de 18de en 19de eeuw.» – Jeannette van Ditzhuijzen in Trouw
«De auteur is een uitstekende verteller. Op beeldende wijze brengt zij historische figuren en gebeurtenissen tot leven.» – Walter Palm voor NBD/Biblion
«Els Langenfeld is door een proces heengegaan dat haar maakte van een historicus tot een romancier. Van mij vier schitterende sterren voor Porto Marie, en een abraso kaloroso voor Els Langenfeld die het voor elkaar gekregen heeft in het 150ste jaar na de afschaffing van de slavernij onze literatuur te verrijken met drie prachtige historische novelles.» – Eric de Brabander in Antilliaans Dagblad
«De combinatie van feitenkennis en liefde voor Curaçao vormt de basis voor de drie novellen. Het resultaat is imponerend. Els Langenfeld heeft met haar Porto Marie een bijzonder boek geschreven. De drie novellen vormen tezamen een roman rond de oude Curaçaose plantage. Waarschijnlijk hebben de gebouwen en de grond haar dit verhaal ingefluisterd. Langenfeld heeft de kleine, dode takjes van de wabi op het zanderige pad dat naar haar verhaal leidt, weggeveegd. Drie fonkelende verhalen kwamen tevoorschijn. Drie juweeltjes die de soms huiveringwekkende geschiedenis van Curaçao vertellen.» – Ezra de Haan op Literatuurplein.nl
«Porto Marie leest als een trein. De opbouw is helder; het kolonialisme, de slavernij, de slavenopstand van Tula en de emancipatie vormen de context waarin een beperkt aantal personages wordt gevolgd. Met een goed verhaal toont Langenfeld dat zwart nooit automatisch solidair was met zwart. Flexibele loyaliteiten en eigengewin maakten de realiteit complexer dan de Grote Geschiedenis ons wil laten geloven. Ze laat zien dat gedachten en handelingen van de kleine man ons meer vertellen over de geschiedenis dan alle bibliotheken en geschiedschrijvers ooit hebben kunnen hopen.» – Federico Besamusa in La Chispa
Meer over ‘Porto Marie’
«Een poëtisch en muzikaal monument voor drie grote Surinaamse dichters.» – Ezra de Haan
Over ‘De stilte van het ongesproken woord’ op Literatuurplein.nl, 29 augustus 2014:
De stilte voor het ongesproken woord is een poëtisch en muzikaal monument voor drie grote Surinaamse dichters. Door ook aandacht te geven aan informatie over de dichters, met name de getuigenissen die soms zeer persoonlijk zijn, krijgt de lezer meer begrip voor de impact die Dobru, Trefossa en Shrinivāsi hadden en hebben op de Surinaamse samenleving. De muzikale bewerking van de gedichten is divers als Suriname. De impact van het gezongen woord geeft een extra dimensie aan de gedichten. Niet snel vergeet je de stemmen van Raj Mohan en Julya Lo’ko. Wellicht is dit project het begin geweest van iets moois. Surinaamse dichters die voor een tweede Stilte van het ongesproken woord in aanmerking komen zijn: Jit Narain, Michaël Slory en Edgar Cairo.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De stilte van het ongesproken woord’