Over ‘Wakker vallen’ van Els de Groen op MeanderMagazine, 15 februari 2019:
(…) Er zijn pretentieloze gedichten die me echt aanspreken, zoals ‘Waarheid’. (…) Els de Groen is vaak een pragmatische dichteres, zoals blijkt uit ‘Hiernamaals’. (…) In een gedicht als ‘Randstad’ treedt ze echter als een geëngageerde, principevaste observeerster naar voren. (…) Niet alleen de ‘Randstad’ werd gekalanderd, ook het leven van de nijvere inwoners van de kuststrook werd door de mangel gehaald. Els de Groen illustreert dit in het gedicht ‘Kijkers’ [met] een tafereel dat behoorlijk kritisch is, maar ook een pragmatische houding verraadt. (…) Het pragmatisme van Els de Groen is niet haar algemeen richtsnoer, het is een dichterlijke houding om soms ongemakkelijke inhouden door te geven. (…) ‘Meisjes’ illustreert niet alleen een verworven inzicht, maar ook dat er verschillende waarheden bestaan, niet in de zin zoals politici en populisten het woord misbruiken, maar in de fenomenologische context die elke vorm van verstehen meebepaalt. (…) De bundel heeft me meermaals overtuigd van Els de Groens dichterschap. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Wakker vallen’
Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer