Lex Paleaux n.a.v. ‘Vlo’ over zijn tijd als dakloze nietsnut in Straatjournaal (nr. 289), april 2022:
(…) Op het centraal station van Amersfoort zit een boekhandel en ik loop met een boekenbon door de winkel. Ik heb meerdere magazines in mijn handen wanneer mijn oog valt op een boek. Het omslag spreekt me minder aan dan de titel en als ik het boek koop, kan ik geen magazines met nieuwe dromen kopen. Toch lig ik, een paar uur later, met het boek in mijn tijdelijke huisje van twee bij één meter. Het boek grijpt me enorm bij de strot en heel ver in mijn achterhoofd begint zich een nieuw soort droom te vormen (…) Inmiddels zijn we twintig jaar verder… (…) Dat ik mezelf nu een schrijver mag noemen, is mede dankzij dat ene boek. Nadat ik de laatste woorden van ‘Vlo’ schreef kreeg ik een enorm cadeau. De succesvolle schrijver, die zijn woorden deelde met een dief en een dakloze nietsnut, diezelfde man was bereid om het voorwoord van ‘Vlo’ te schrijven. De realiteit is dat al het lelijks van mijn bestaan een vruchtbare bodem bleek om iets te laten groeien. De naakte waarheid is mooi van lelijkheid… (…) ‘Winterwater’ is mijn debuut en ik heb mede door dit eerste deel van de trilogie leren houden van ‘Lexje’. Dat is een waardevoller geschenk dan welke boekenprijs dan ook, maar alle drie de boeken zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en zouden aan kracht inboeten wanneer er een deel zou ontbreken.
‘Straatjournaal’ is de straatkrant van Noord-West Nederland.
Lees hier ‘De naakte waarheid’
Meer over ‘Vlo’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer