«De novelle is een must read voor liefhebbers van de Japanse schrijver Haruki Murakami, wiens gedachtegoed Glenn Pennock mijns inziens deelt.» – Eric de Brabander

Over Als gitaren schreeuwen van Glenn Pennock in Antilliaans Dagblad, 16 februari 2012:
In ‘Als gitaren schreeuwen’ krijgt Joe, de hoofdpersoon, in visioenen en dromen een hint van een universele sleutel. Het vinden en het gebruik van deze sleutel zal hem helpen, heilig te worden: heel. Het zal hem kunnen verlossen van de diepste pijnen die hem tergen; de druk die hem door de som van gebeurtenissen noodt tot terugtrekking. In deze terugtrekking flirt hij niet alleen met de dood in al zijn facetten, maar daagt hij De Creator, God, uit om hem te helpen al die zware en duistere gedachten te verbannen. Joe krijgt geen hulp van God, in dit verhaal de Bandleider genoemd. God vindt dat hij dat zelf kan. Postmoderne literatuur, surrealistisch, vervreemdend en een gevoel van eenzaamheid opwekkend, en dan toch die gevatte humor, verborgen tussen de regels.

Lees