«Een kritisch boek dat precies op het juiste moment verschijnt.» – Ezra de Haan

Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen op Literatuurplein, 11 april 2016:
Ton van Reen mag je met recht de chroniqueur van het zuiden noemen. (…) Hoofdpersoon van ‘De verdwenen stad’ is Timo Wolters, een advocaat die allesbehalve tevreden over zijn leven, huwelijk en carrière is. (…). Zijn poging het dan maar in de politiek te gaan maken is op een fiasco uitgelopen. (…) Het doet aan de affaire Van Rey denken, aan gesjoemel, aan een provincie waar egoïsme en zelfverrijking hoogtij vieren. Blijkbaar wil Ton van Reen met dit boek duidelijk maken dat dit soort wantoestanden hem niet aanstaan. Onrecht was eerder een thema in zijn oeuvre. (…) Dit verhaal werkt toe naar een catastrofe. Want wat is waarheid en wat is fictie in de beleving van deze in het leven verdwaalde advocaat? Op vernuftige wijze neemt Ton van Reen je mee in Timo’s denkwereld die zich steeds meer ontpopt als een hallucinatie of een bijna-doodervaring. Fascinerend is dat het nergens zweverig wordt. Integendeel, juist die scheidslijn tussen de keiharde werkelijkheid en de ‘verdwenen stad’ zorgt ervoor dat Van Reen zijn lezer aan zich weet te kluisteren. Met ‘De verdwenen stad’ heeft Ton van Reen weer een juweel aan zijn oeuvre toegevoegd. In slechts 152 pagina’s schept hij een complete wereld, en de ondergang daarvan. Het is een kritisch boek dat precies op het juiste moment verschijnt en meer zegt over de ‘ons-kent-ons’- cultuur die zo ‘doodnormaal’ voor velen schijnt te zijn en tegelijkertijd de bron van veel kwaad is. ‘De verdwenen stad’ is een moedig boek dat je om meer dan een reden lezen moet.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De verdwenen stad’