«Een piepjonge dichter die in feite een geboren prozaïst zal blijken.» – Stefan van den Bossche

Over ‘Tempels in woestijnen’ van Boeli van Leeuwen in Poëziekrant, mei-juni 2015:
Ondanks het feit dat de romancier Boeli van Leeuwen (1922-2007) zelf afstand nam van zijn vroege gedichten, werd recent zijn debuutbundel uit 1947, Tempels in woestijnen, heruitgegeven. Van Leeuwen was jurist van opleiding en vervulde verscheidene beleidsfuncties op Curaçao. Het leven in de overzeese gebiedsdelen speelt dan ook een belangrijke rol in zijn werk, en wordt erin gekoppeld aan motieven van seksualiteit, schuld en verantwoordelijkheid. Het feit dat deze eerste gedichten voor geïnteresseerde lezers onvindbaar waren geworden en voor velen zelfs onbekend waren gebleven, zette de uitgever ertoe aan dit door insiders als een ‘sterk debuut’ bestempeld kleinood opnieuw in de belangstelling te brengen. […] Van Leeuwen experimenteert in deze debuutbundel met uiteenlopende vormen, van kwatrijnen en sonnetten tot epische, sterk narratieve gedichten die gebeurlijk naar het prozagedicht neigen. Dat epische lijkt van Antilliaanse inslag – het was al eigen aan zijn meer bekende romans.
Meer over ‘Tempels in woestijnen’