«Eén taal, een euforische, daarvoor heeft hij gekozen.» – Ezra de Haan

Over ‘Een serenade voor mijn Shéhérazade’ van Walter Palm op Literatuurplein.nl, 4 februari 2015:
Liefde doet vreemde dingen met een mens. En wellicht nog meer wanneer het een dichter betreft. Walter Palm nam zich voor om zijn geliefde voor iedere week van het jaar een gedicht, een ode, te schenken. Zijn uitgangspunt was het verhaal van Shéhérazade, de vrouw die haar dood wist uit te stellen door verhalen te vertellen en dat net zolang deed tot de sprookjes van 1001 nacht er waren. Palm draait het om, hij bekoort zijn lief met woorden, wekelijkse woorden vol vuur. Niet de vrouw, nee, deze keer is het de man die een jaar lang de ander weet te boeien. Het levert een bundel op die tijdloos is en soms eerder aan de hoofse liefde doet denken. (…) En natuurlijk had Palm het bij een, twee of drie liefdesbetuigingen kunnen laten. Maar het mooie is juist dat hij dat niet deed. Hij gaat verder dan normaal, put zich uit en schrijft gedichten, die steeds weer zijn liefde voor de vrouw van zijn leven bejubelen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een serenade voor mijn Shéhérazade’