Een zwarte roos. Gedicht van Edgar Cairo

EdgarCairoIn zijn bijna dagelijkse Facebookbericht memoreert Wim van Til, oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland, de geboorte- en sterfdagen van Nederlandstalige dichters. Vandaag (16 november 2020) is het de geboortedag van onder anderen Bert Verm, Jan H. Mysjkin, Lieve Desmet en Hester van Beers. Het is ook de sterfdag van J.W.F. Werumeus Buning, Edgar Cairo en Kees van Kalmthout. Bij wijze van felicitatie/gedenken kiest Wim van Til voor een gedicht van Jan H. Mysjkin; uitgeverij In de Knipscheer kiest voor het gedicht ‘Een zwarte roos’ van Edgar Cairo uit zijn bij deze uitgeverij verschenen bundel ‘Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding’ uit 1984. Dit gedicht werd ook geselecteerd door Klaas de Groot in zijn bloemlezing ‘Grenzenloos; 40 jaar Knipscheer Poëzie’ (2018).

Een zwarte roos

En dan pas voelt die roos zich roos….
En dan pas voelt die roos zich roos….

Een zwarte roos
vereist een zwarte dauw.

Een zwarte roos
behoeft een zwarte moesson,
voor haar teelt de zwartste aarde,
zwaarzwarte groei en bloei als bloem!

Hier schuilt de monding van de waarheid
waaraan heel ons leven zich
zou moeten staan bedrinken:
de zwarte mens,
het zwartgebaarde kind,
verdient zoals een ieder z’n kultuur
met zwarte trots te dragen!

Een zwarte roos vergt een zwarte dag
uit zwarte zon, inktzwarte wolken
die haar zwart geluk voorspellen
in de allerzwartste uren
die in donkerzwarte vonken spatten
uit het aangezicht der nachtzwartduistere
geschiedenis!

Een zwarte roos
o, ’t dient brandend gezegd,
behoeft een zwartzwart zielsbestaan!

En dan pas voelt die roos zich roos….!
En dan pas ís die roos roos roos….

Meer over Edgar Cairo bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over ‘Grenzenloos’