(Foto Henk de Groen)
Els de Groen (1949) is sinds 2009 fulltime schrijver en dichter. Op haar naam staan meer dan vijftig boeken en de dichtbundels: ‘Wakker vallen’ en ‘Hebben mollen weet van zonsondergangen?’ Een aantal van haar gedichten is vertaald in het Zuid-Afrikaans en het Arabisch. Met haar gedicht ‘Kinderspel’ was zij een van de tien genomineerden voor de Rob de Vos-prijs 2024 (winnaar Monique Leferink Op Reinink).
Kinderspel
Handen omhoog of ik schiet, jubelde ik als
kind, een houten geweer in de aanslag.
Boevenvanger is een nobele rol.
Maar volwassenen casten anders. Ze gaven
me dubbelrollen, tot ik gevangene
en vanger ineen was.
Volwassenen spelen vals. Hun boeventronies
zijn glad, hun engelengezichten morsig
en hun geweren echt.
Hoe graag zou ik weer sheriff zijn die ’s avonds
door zijn moeder aan tafel werd geroepen.
Ouderdom rimpelt geluk.
Jurycommentaar van Onno-Sven Tromp: In het gedicht ‘Kinderspel’ vindt een interessante omkering plaats: het kinderspel met een houten geweer vindt plaats in de werkelijkheid en volwassen met hun echte geweren spelen vals. Zo kijkt de ik-persoon in het gedicht met enige weemoed terug naar de kindertijd en naar het contrast tussen die vrije tijd en het bestaan als volwassene, waarin de ik zich een ‘gevangene en vanger ineen’ voelt. Weinig kans meer om de verbeelding haar gang te laten gaan. Het verglijden van de tijd en het noodgedwongen volwassen worden vormen samen de overmacht waartegen de ik in het gedicht geen weerstand heeft kunnen bieden. ‘Kinderspel’ is een mooi, eenvoudig gedicht in klare taal. Het telt geen woord te veel en pretendeert niet meer te zijn dan het is.