«Gelezen met bewondering.» – Hein van der Hoeven

Over ‘Buitenaards koraal’ van Mark de Haan op Elders, 21 november 2021:
(…) Het titelverhaal begint met de zin: ‘De zaterdagochtend opende zich als een teer mechaniek. Het grasveld (…) lag onder een dikke laag stuifsneeuw. Hier en daar stonden vogelpootjes in het wit, ragfijne fossielen uit een andere tijd.’ Een beeldende opening. Qua toon zijn deze poëtische regels niet representatief voor de bundel. Want de zeven korte verhalen zijn soms grimmig, soms vervreemdend of verwarrend, nooit verwarmend. (…) ‘Mark de Haan spaart zijn personages niet’, staat op het achterplat. Het zijn inderdaad pechvogels, slachtoffers, en ze sterven vaak jong. (…) De meeste verhalen zijn niet of net niet realistisch. Soms weet de lezer dat al aan het begin, soms wordt het aan het einde pas duidelijk, bijvoorbeeld in ‘Stem van ver’, waar een van de hoofdpersonen 237 jaar oud blijkt te zijn. Het laatste verhaal in de bundel met de mooie titel ‘Ene Wim’ beschrijft een mazelengolf die qua effect op de samenleving sterk lijkt op de huidige Covid-19-pandemie. (…) Dit laatste, mindere verhaal neemt niet weg dat je de bundel gelezen heb met … ja, met wat? Met plezier? Of met genoegen? Maar daar is de inhoud overwegend te grimmig voor. Met wat dan wel? Met bewondering.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenaards koraal’
Meer over Hein van der Hoeven op deze site