«Hans Muiderman speelt met taal. En dat heeft een juweeltje opgeleverd!» – Marjo van Turnhout

VoorplatLunchroom-75Over ‘De lunchroom’ van Hans Muiderman op Leestafel, maart 2022:
Geregeld neemt een man plaats in dezelfde lunchroom, Lenny’s lunchroom. Met een koffie en een croissantje erbij schrijft hij een uurtje of wat. Wat hij opschrijft zijn herinneringen aan zijn grootvader. Het zijn flarden, waarin het vooral over de grootvader en zijn relatie met hem gaat, maar tegelijk probeert hij die herinneringen te vatten: hoe komen juist deze herinneringen bij hem terug? Klopt het allemaal wel? Herhaaldelijk vertelt hij over die ene herinnering, die toch wel moet berusten op dezelfde gebeurtenis die ook herhaald werd: het wakker worden op de gang. (…) Bij iedere herhaling van dit wakker worden op de grond komen er meer details naar voren. Herinneringen die zo ad hoc beschreven worden houden zich niet aan een chronologische volgorde, maar dat stoort niet. (…) Het boek heeft twee delen: heeft het eerste de herinneringen als kind tot onderwerp, in het tweede deel staat het bewuste huis leeg. (…) In dat tweede deel wordt ook preciezer verteld hoe zijn grootvader dat ene zeer alledaagse voorval opgeschreven heeft: kort en feitelijk, maar diezelfde situatie beschrijft hij daarna nog op drie andere manieren. Dezelfde gebeurtenis, maar vier keer anders! Het is natuurlijk niet alleen de grootvader die met taal speelt, dat doet Hans Muiderman ook. En dat heeft een juweeltje opgeleverd! Niet alleen wat het thema betreft – zijn onze herinneringen wel zuiver – maar ook qua taal. Muidermans stijl roept weemoed op terwijl hij toch heel realistisch schrijft. (…)
Lees hier de recensie
Kijk ook naar de presentatie van het boek
Meer over ‘De lunchroom’
Meer over Hans Muiderman bij Uitgeverij In de Knipscheer