Over ‘Ik belde mijn muze’ van E. de Haan, 27 oktober 2020:
(…) Deze bundel gaat voornamelijk over vrouwen, de relaties (van het lyrisch ik, of de schrijver) met hen en zijn keuzes en bestemmingen in het leven. Heel subtiel vertelt hij over zijn gevoelsleven. (…) ‘Terra Incognita’ vind ik het mooiste gedicht uit de bundel. Het neemt mij mee naar verre landen, nostalgische kleine steden. Dromen vol van nostalgie. Dat een vriend over een reis sprak, dat is al een interessant onderwerp. En zulke gesprekken vergeet men bijna nooit. Jaren later gaan de mooie dingen die men met elkaar voorgenomen had maar nagelaten een mens achtervolgen als een nachtmerrie. Daar was de plek waar hij avontuurde. Of waar hij liep in de steden van dromen, zoals alleen dichters dat doen. (…) ‘Dan afspraken en uitnodigingen / Oningevulde kaarten die in feite meer fabels’. Twee prachtige regels vol van diepgang. Afspraken met wie? Uitnodigingen aan wie? Oningevulde kaarten roepen spanningen op. Want wat zou er staan als men wel had ingevuld? Voor wie waren die kaarten bestemd? Waar zou hij ermee naartoe gaan? Ja, uiteindelijk worden ze fabels. Verhalen die voorgoed tot het verleden gaan behoren. Maar de geest laat de herinneringen niet los. (…)
Dichter en beeldend kunstenaar Saya Yasmine Amores publiceerde eerder gedichten en romans onder het pseudoniem Cándani.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Ik belde mijn muze’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Saya Yasmine Amores op deze site
Meer over Cándani bij Uitgeverij In de Knipscheer