Over ‘Het passeren van onmeetbare ruimten’ van Hester van Gent in Straatjournaal, oktober 2024:
Hester van Gent kijkt anders dan de doorsneemens. Ze ziet dingen, misschien door haar studie bouwkunde, waar de meeste mensen aan voorbijlopen. Ze (…) bekijkt alles kritisch, tot aan het straatmeubilair toe. Van onze landsgrenzen tot aan de bewegwijzering in ziekenhuizen, overal blijkt een gedachte aan vooraf te zijn gegaan. En juist daar zet Van Gent haar vraagtekens bij. Zo bewijst het Fazanteneiland de onzin of willekeur van een grens, vooral omdat daar de grens tussen Frankrijk en Spanje ieder halfjaar wijzigt. Een grens is volgens Van Gent eerder de markering van een belangrijk kantelmoment in de geschiedenis. Wanneer je letterlijk op een grens gaat staan, is die zelden tot nooit echt zichtbaar. Wat er ooit gebeurde of besloten werd, is alleen zichtbaar in een atlas of op de landkaart. (…) Onzichtbaar wordt ook je eigen omgeving als je in een ziekenhuis slechts de rode of gele lijnen op de vloer volgt die je naar de juiste afdeling moeten leiden. Net als de routeplanner in je auto, ontnemen ze het zicht op de omgeving. Het ruimtelijk inzicht is, net als de menselijke maat, een belangrijk onderwerp is in deze essaybundel. Van Gent weet verklaringen voor haar filosofieën in literatuur en kunst te vinden en trakteert de lezer regelmatig op verrassende dwarsverbanden. (…)
Straatjournaal is de straatkrant van Noord-West Nederland.
Lees hier de hele recensie
Meer over ‘Het passeren van onmeetbare ruimten’
Meer over Hester van Gent bij Uitgeverij In de Knipscheer