«Hij zingt, dicht en kijkt daarbij glimlachend en vol zelfvertrouwen de zaal in.» – Lex Paleaux

Lex Paleaux over de presentatie van ‘De wereld wacht op mij’ van Bert Vissers, 5 november 2019:
(…) De zaal zit helemaal vol, de man achter de piano vult de zaal nog eens extra met zijn warme, tikkeltje doorleefde stem. Ik probeer mij te focussen op zijn teksten, maar ben gewoon te nerveus. Ik moet het podium zo op om deze man zijn schoenen, zij het tijdelijk, te vullen. Dat blijken zevenmijlslaarzen te zijn… Hij zingt, dicht en kijkt daarbij glimlachend en vol zelfvertrouwen de zaal in. Bert Vissers, niet te verwarren met de ADHD cabaretier, had een boek inclusief cd met liedjes uitgebracht en ik mocht kort na de pauze een aantal columns voorlezen. (…) Mijn hond kijkt mij vanuit de zaal recht aan, geeuwt en gaat rustig liggen. ‘Als hij op zijn gemak is dan ben ik het ook…’ Ik neem een slokje water en begin met de eerste zinnen van mijn column. Bij het plot klappen de mensen enthousiast en ik begin vol vertrouwen aan de column die ik ooit schreef over beppe toen ze dement was geworden. Ik vertelde over de rabarber die ik voor haar had meegenomen en hoe blij ze daarvan werd. Bij elke, door mij gesproken zin, lijkt het in de zaal van de Pletterij stiller te worden. Dan hoor ik haar stem… Beppe, al tientallen jaren niets meer dan een herinnering, komt tot leven als ik de door haar ooit gesproken zinnen hardop voorlees. ‘Oooooh Lexje, Lexje toch… Rabarber met yoghurt!’ Als ze voor de tweede keer mijn naam uitspreekt slaat mijn stem over, mijn ogen worden vochtig en mijn mond voelt droog… De mensen in de zaal lijken, net als ik, even gestopt met ademen. ‘Dit is Bert zijn feestdag en die mag ik niet verpesten.’ (…)
Lees verder op Columns+
Of klik hier
Meer over ‘De wereld wacht op mij’ van Bert Vissers
Meer over Lex Paleaux op deze site