«Je gelooft direct in het ontwapenende mannetje in Winterwater, ook al is het een pop.» – Elise van Dam

Over ‘Winterwater. De theatervoorstelling’ van Lex Paleaux en Patrick Minks (scenario) in Het Parool, 22 januari 2024:

(…) Voetballen op te grote schoenen, stiekem een sigaret roken, schaatsen op een bevroren vijver; Winterwater is als een collage van momenten uit een kindertijd waaruit de contouren naar voren komen van een kind dat met zijn nieuwsgierigheid en dagdromen geregeld in de problemen komt. Dat zoekt naar de liefde van zijn oudere broers en ouders en in het niets grijpt. Want die anderen zien de wereld niet zoals Lexje hem ziet. In een vormgeving die bovenal ruimte creëert voor de verbeelding, zoals theatermaker Rieks Swarte dat kan, vertolken vier acteurs afwisselend Lex en de personages rond hem. Sigaret tussen wijs- en middelvinger en Gerold Guthman is Lex’ moeder. Kop koffie in de hand en licht hangende schouders en Alexander Brouwer is zijn vader. Maar middelpunt is de door Pluck Venema (van Studio Figur) ontworpen pop die Lex verbeeldt. Vaak door drie acteurs bediend, geloof je direct in dit ontwapenende mannetje. Des te wranger is het als die versie van Lex letterlijk en figuurlijk verdwijnt. Na een traumatische gebeurtenis trekt Lex zich steeds meer terug. (…) Het is een ontroerende keuze om de pop van Lex in dit deel te vervangen door een iets grotere versie, weggedoken onder een pet en capuchon, en vooral: zonder gezicht. Het is onmogelijk dat kleine kereltje uit het begindeel niet in je hart te sluiten en dat jochie zien verdwijnen doet pijn.

Lees hier de recensie
Meer over Winterwater in het theater
Ga direct naar bestelformulier
Meer over Winterwater – de roman