Over ‘Bed en wereld’ van Jo Otten op Neerlandistiek, 1 november 2024:
Helge Bonset schrijft iedere maand over Nederlandstalige boeken die je zou moeten (her)lezen. Vandaag: Jo Otten, ‘Bed en wereld ‘(1932). Opnieuw uitgegeven in 1967 en 2008. ‘Ik lig in bed. Ik lig in bed en word omsloten door een zachte warme deken, een veilige huls voor het lichaam, dat na een drukke dag zijn horizontale stand gelukkig heeft hervonden. Ik lig in mijn smalle lange bed en kijk naar de grote bol, de melkwitte lamp, die van het plafond naar beneden hangt. Hij is nu uitgedoofd en lijkt een hemellichaam dat in de ruimte van mijn slaapkamer zweeft.’ Dit lijkt een kalm en meditatief boek te worden. Maar niets is minder waar: de geest van de verteller is voortdurend op drift, raast de wereld over, dag en nacht. (…) Deze verteller omarmt het leven zozeer dat hij eraan lijdt. Zijn verlangen om overal bij te zijn leidt tot het verlangen om nergens meer bij te zijn. (…) Het werd Ottens meest succesvolle boek, en terecht: ‘Bed en Wereld’ is uniek in de Nederlandse literatuur. Een lange, obsessieve monologue intérieur waarin het persoonlijke en het politieke elkaar afwisselen; een tijdsbeeld van de angstige en pessimistische jaren dertig van de vorige eeuw; een vroege beschrijving van hoe een overvloed aan informatie de geest op hol kan doen slaan.
Neerlandistiek: het Online tijdschrift voor taal- en letterkunde.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bed en wereld’ en Jo Otten bij Uitgeverij In de Knipscheer