Over ‘De eed’ van Henry Toré op Leestafel, 22 februari 2021:
(…) Vervolgens wordt het verhaal verteld van de twee jongens die samen opgroeien, samen naar school gaan, eerst op Bonaire, later op Curaçao, en ook hun studietijd in Nederland brengen ze samen door. Na lezing van het verhaal dat dus eindigt met de dood van een junk, kun je je afvragen wat hun (vriendschaps)eed betekend heeft. Voor Lucien, maar ook voor Oi. Die conclusie wordt aan de lezer overgelaten. We lezen hoe Oi zich begon te interesseren voor vrijheidsstrijders als Camilo Torres, Dom Helder Camara, Paolo Freire, Zuid-Amerikaanse revolutionaire priesters, en met Amado Roemer, die vrijwel allemaal vanuit hun positie als geestelijke leider probeerden de sociale omstandigheden in hun land te veranderen. Op de achtergrond speelt de toestand op de eilanden, het verkrijgen van zelfbestuur, waar niet altijd even goed mee omgegaan werd. Oi deed ook zijn best om zijn idealen uit te dragen, maar werd door problemen in zijn privéleven genekt. Om dan stand te houden, terwijl het hele eiland weet wat de omstandigheden zijn, dat is moeilijk, misschien onmogelijk. Waar was Lucien? Bleef hij de eed trouw? Deed Oi er zijn best voor? (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De eed’