Over ‘Heidens altaar’ van Ulises Segura op Leestafel, maart 2022
(…) Eigenlijk laten de zes verhalen zich niet navertellen. Ze zijn op zijn zachtst gezegd eigenaardig. Magisch, wonderlijk, griezelig, maar met een realistische inslag. Je begint aan een verhaal over normale mensen, die vervolgens iets meemaken of iets doen wat niet echt normaal is. Maar toch wel logisch. Meestal dan. Ze gaan over vertrouwen, maar ook over verraad. En na ieder verhaal moet je even bijkomen en bedenken: wat heb ik nu eigenlijk gelezen? De titel? Ik doe een gooi: Het concept van het heidens altaar is ontstaan in Zuid-Europa uit een heidens gebruik, waarbij een viering werd gehouden op het graf van een overledene. Dat is wel een element dat je in de meeste verhalen terugvindt: iemand is er niet meer, en wordt op de een of andere manier herdacht.(…) Bladmaskers lijkt op het eerste gezicht een luguber verhaal. Maar eigenlijk is het heel liefdevol. Een verhaal over schepping, iedere keer weer. (…) Het tweede verhaal – het mooiste – heet De Grootte van een Duimspijker en gaat over rouw. Terwijl dat gaandeweg duidelijk wordt, weet de lezer niet meer in hoeverre hetgeen hij beschrijft echt is. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Heidens altaar’
Meer over Ulises Segura bij Uitgeverij In de Knipscheer