Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op Leestafel, 2 augustus 2024:
Rob Verschuren zegt zelf hoe je een kort verhaal schrijft: ‘Er moet een conflict in. Een point of attack moet er zijn, contrast tussen de personages, symbolen.’ (…) Soms is er ook maar een enkel personage. Al zijn die dan in hun hoofd bezig met de buitenwereld, die dan dient als contrast. Het gaat dan veelal wel om een wereld die wij kennen, maar de reactie van de hoofdrolspeler is anders. Verrassend. (…) Het verhaal over de neus van de Pietà is bijna een lezing. Een boeiende lezing, met een verrassende wending. En natuurlijk zijn er verhalen in Vietnamese sfeer. Want de schrijver woont al geruime tijd in dat land. Ook hier een geschiedenislesje. Het zijn mooie verhalen, over uiteenlopende onderwerpen. Niet wat de lezer doorgaans tegen zal komen in zijn of haar leven. Maar juist dat maakt dat je ze met plezier leest. Verschuren heeft humor, die soms naar cynisme neigt. ‘Rumbonen’ bijvoorbeeld, over de vrouw met een eetverslaving.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer