Leesfragment 1: “Onder Ghurka’s en verpleegsters” uit Chris Hinze, een biografie

parcival-chris-hinze-biografieIn de aanloop naar de verschijningsdatum van Chris Hinze. Een biografie door Kees Ruys, publiceren we een aantal fragmenten uit de diverse hoofdstukken, te beginnen bij Hoofdstuk 1 – Parcival in Patjet (1938-1947).

Onder Ghurka’s en verpleegsters (periode Nederlands-Indië 1945-1946)
Voor Chris betekende vooral de periode in het Britse kamp – waar zijn moeder als verpleegster hand- en spandiensten voor de militairen verrichtte – een opwindend hoofdstuk uit het jongensboek waarin hij in die jaren leefde. Niet zo verwonderlijk. Datgene wat ‘de oorlog’ werd genoemd, was nog niet eerder zo dichtbij gekomen. In de nabijheid van het kamp hoorden ze regelmatig mitrailleurvuur en het gedreun van bominslagen. Maar ook op het terrein zelf viel van alles voor Chris te beleven.

Zo maakte hij kennis met Nepalese ghurka’s die hun trainingen gewoonlijk met ontblote bovenlijven afwerkten. Daardoor was hun huid zozeer getekend, dat de jongen op een dag aan een van de behaarde mannen vroeg waarom zij toch als enigen in zwarte shirts rondliepen. Een ander beeld dat hem is bijgebleven, is dat van een jeep die met een noodgang het terrein op kwam denderen. De bestuurder stapte uit, sloot het portier, liep een paar passen in zijn richting en zakte vervolgens als een pop tegen de grond. Chris begreep er niets van, want de man had net nog zo verbluffend snel en goed gereden. De soldaat was de eerste dode die hij in zijn leven zag.

Een nieuwe fascinatie was geboren. Telkens als er weer een zwaar gewonde militair het kampterrein op werd gevoerd, holde Chris de tent in van het hospitaal en volgde alles wat er werd gepoogd om hem weer op te lappen. Als hij niet van een afstandje naar operaties keek, naar het aanbrengen van drukverbanden of het toedienen van injecties, sloop hij nieuwsgierig rond over de ziekenzaal, waar mannen lagen die een arm of been of oog misten of rillend van de koorts in zichzelf lagen te praten. In de hoop zelf in het hospitaal te worden opgenomen, liet hij op een dag een dolk die hij van een van de soldaten had gekregen van een flinke hoogte in zijn voet vallen. Zijn opzet slaagde. Inwendig juichend werd hij naar de tent vervoerd en op een brits gelegd, een andere verpleegster dan zijn moeder kwam zijn wond verzorgen, hij kreeg snoep en chocola en keek een volle dag zijn ogen uit bij alles wat er op de zaal gebeurde. Daarmee was het nog niet gedaan, want toen zijn behandeling er eenmaal op zat, moest hij zich tot zijn grote vreugde dagelijks melden voor een controlebeurt.

Limited edition: biografie + speciale LP

Geïnspireerd op het verhaal van Parcival, bracht Chris Hinze speciaal een LP uit n.a.v. het concert in 1983 met het Metropole Orkest. Vóórdat de biografie in de boekhandel ligt, versturen we aan snelle beslissers de eerste exemplaren van de biografie tezamen met deze prachtige LP (nu nog slechts 3 beschikbaar).

Lees hier over de presentatie van het boek op 15 oktober 2015
Lees hier meer over het boek + cd