Over ‘De vergankelijkheid der dingen’ van Eric de Brabander voor NBD / Biblion, 25 februari 2019:
Het verhaal start in 1918 in Zwitserland, waar een uurwerkmaker gevraagd wordt mee te werken aan de productie van een gouden polshorloge. Het is een prachtige sfeerschets van een overspannen, depressieve man die liever zakhorloges blijft maken zoals hij gewend is. Daarna volgt een aaneenschakeling van verhalen over elf andere personages, waarbij het horloge fungeert als verbindingsschakel. Een knappe metafoor van wegtikkende tijd. Elk verhaal is filmisch geschreven en voert de spanning op over wat er met de bezitters van het horloge zal gebeuren. Met grote tijdsprongen naar 1921 en 1952 komen we in de 21e eeuw terecht. De locatie verschuift van Zwitserland naar Frankrijk, Nederland, Curaçao en Columbia. Het toeval regeert in deze reeks als een soevereine kracht, het noodlot loert steeds om de hoek. De eindfase is een dwaaltocht door de Nederlandse en Caribische criminele onderwereld, overtuigend en onderhoudend beschreven. Eric C de Brabander (1953) laat zich ook in zijn vijfde roman kennen als een rasverteller. Een onderhoudende en spannende ketting van verhalen.
Meer over ‘De vergankelijkheid der dingen’
Meer over Eric de Brabander op deze site