Over Extaze 9 voor NBD Biblion, 01-05-2013:
Extaze is een literair tijdschrift dat het begrip ‘literair’ zeer ruim neemt. Naast poëzie, proza en literaire essays worden ook beschouwingen over beeldende kunst, muziek en film opgenomen. In dit 9e nummer (2014-1) staat in de essays de positie van de jeugd in de moderne cultuur centraal. Boomkens (cultuurfilosoof) vraagt zich af of de voortgaande vernieuwing van het neoliberale marktdenken sterker zal zijn dan de authenticiteit van de jeugd. Oosterling (filosoof) hoopt op een ‘mediale verlichting’ in de opvoeding van de jeugd tot burgerschap in deze wereld van de communicatiemedia. Bakker (mediadeskundige) onderzoekt in ‘De digitale generatie’ het verband tussen mediagebruik, geletterdheid en intellectuele achteruitgang en morele ontreddering. Verder bevat dit nummer verhalen en gedichten van Nederlandse en Vlaamse auteurs over de jeugd, proza van o.m. Breukers, Bruyneel, Gertrude Kunze en poëzie van Delphine Lecompte, Stelle Boelsma. De meesten hebben publicaties in boekvorm op hun naam staan. De sfeervolle illustraties zijn van Stefan Serneels. Een interessant nummer.»
Meer over ‘Extaze 9’
Meer over ‘Extaze’
«Overtuigende roman over een wereld die wellicht de onze is.» – Ezra de Haan
Over ‘Murphy Slaughter’ van Roni Klinkhamer op Literatuurplein, 1 mei 2014:
Murphy Slaughter is de naam van het hoofdpersonage, een veelbelovende kunstenaar in Haarlem die op het punt van doorbreken staat. Met een belangrijke solotentoonstelling voor de boeg raakt hij zijn belangrijkste project kwijt. ‘The Leapmap to Freedom’, een map waarin de oogst van een jaar hard werken is opgeslagen, blijkt onvindbaar. Murphy wordt gedwongen een reden te bedenken voor de afwezigheid van de map. En zo stapelen de leugens zich in ijltempo op. Amusant is de kritiek die Klinkhamer in humoristisch en rap proza op de kunstwereld heeft. Nog interessanter is echter de extra dimensie in het boek. Zo komt de door Murphy bedachte New Yorkse kunstcriticus later in het boek, en tot grote verbazing van Murphy zelf, tot leven. De lezer, die al geruime tijd twijfelt aan het bestaan van de Leapmap to Freedom, begrijpt langzaam maar zeker dat de wereld van kunst en kunstenaars aan andere wetten voldoet. Murphy Slaughter is een roman waarin kunst en kunstenaar-zijn het uitgangspunt vormen om de wereld onder een loep te leggen. Roni Klinkhamer toont keer op keer haar fantasie maar ook haar kennis van zaken die eerder de wereld op zijn kop zetten. Roni Klinkhamer schreef een boek dat qua humor en fantasie moeiteloos met Groundhog Day kan wedijveren. Het boek wil echter meer laten zien dan de eerder genoemde film. Het gaat Klinkhamer ook om de fantasiewereld van de kunstenaar versus de kunstwereld, om creativiteit en zakelijkheid en wat er gebeurt als die teveel met elkaar in contact komen. Murphy Slaughter gaat om de perceptie van de realiteit. Zo zwaar als dit klinkt, zo licht en vlot leest de dikke roman. Roni Klinkhamer schreef een overtuigende roman over een wereld die wellicht de onze is.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Murphy Slaughter’
«Schrijfster legt geschiedenis van Roma-familie vast.» – Herman Spinhof
Over ‘Duivelsklauw’ van Felicita Vos in AD, 30 april 2014:
In een familieroman beschrijft Felicita Vos de geschiedenis van een Romafamilie, die zich deels afspeelt in de crisisjaren van de jaren dertig in Rotterdam. (…) ‘Slechts twee foto’s heb ik uit de tijd van mijn eigen grootouders.’ Schrijfster Felicita Vos verklaart het gebrek aan foto’s door het gebruik in Romakringen om persoonlijke bezittingen na het overlijden te verbranden. Zelf dochter van een Romavader en een gadje (niet-Roma) moeder heeft ze de geschiedenis van drie generaties opgeschreven. Vos’ grootouders woonden van 1934 tot 1939 in Rotterdam aan de Nijverheidstraat en aan de Schiedamsedijk. (…) Hendrik (de grootvader in het boek) was van oorsprong een gadje die als turfsteker in Drenthe uit zijn kringetje wilde breken en op zoek ging naar avontuur. Hij werd verliefd op een Romameisje, trouwde en trok als schipper de wijde wereld in. (…) Op de Schiedamsedijk hield hij een logement dat al snel een hoerenkeet werd. Hij begaf zich in NSB-kringen met als reden dat hij zich wilde informeren over de politieke ontwikkelingen om zo zijn Romagezin beter te beschermen. Daarin ging hij heel ver. In de oorlog pleegde hij verzet maar heulde ook met de Duitsers. Welke vergaande consequenties dat had, beschrijft Felicita Vos in Duivelsklauw.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Duivelsklauw’
«Op alle punten nog beter.» – Robert Haagsma
Over ‘Kralingen. Holland Pop Festival 1970’ van Peter Sijnke en Marcel Koopman in Revolver’s Lust for Life (nr. 039), april 2014:
Ter gelegenheid van het veertigjarig jubileum schreven de auteurs al in 2010 een boek over het Holland Pop Festival 1970, zoals ‘Kralingen’ officieel op het affiche stond. Ze putten daarbij deels uit hun eigen, licht benevelde, herinneringen, maar lieten ook andere betrokkenen aan het woord: bezoekers, muzikanten en organisatoren. Nu is er al na vier jaar een nieuwe versie, die op alle punten nog beter is. Er zijn meer interviews en foto’s, waardoor een nog completer beeld oprijst van die paar bijzondere dagen in dat Rotterdamse bos.
Want dat dit eerste grootschalige popfestival van Nederland een cultureel keerpunt was, maakt deze boeiende geschiedschrijving goed duidelijk. Voorheen regeerde in Nederland de kneuterigheid van de club- en parochiehuizen. Dankzij dit Nederlandse Woodstock werd de live cultuur van de een op de andere dag volwassen, inclusief sponsors, media-aandacht en een complexe logistiek. Het boek laat ook zien dat dit pionieren niet zonder gevaren was. De sponsor – Coca Cola – kwam in de problemen en de organisatie ging failliet.
Toch legde het festival de basis voor Mojo, nu nog steeds de grootste concertorganisator van Nederland. Helaas kreeg Kralingen zelf nooit een vervolg, maar sinds september vorig jaar pronkt op de plaats van het podium wel een monument.
Meer over ‘Kralingen 1970’
«Je valt af en toe van je stoel van verbazing.»
Over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong op WelkBoek, 27 april 2014:
Wat een geweldig beeld van de Surinaamse cultuur rondom het afscheid nemen van een overledene. De korte verhalen zijn soms hilarisch, maar ook heel indringend. Als je met een gedragen onderbroek aan komt zetten bij een uitvaartcentrum met de vraag of deze in de kist van de overledene gelegd kan worden, dan word je hier vreemd aangekeken, maar in Suriname schijnt dit heel normaal te zijn. En er zijn meer gebruiken waar onze mond hier van open valt, maar die daar als een onmisbaar ritueel worden ervaren. De Surinaamse uitdrukkingen geven een exotisch tintje aan de verhalen. Voor mensen met een Surinaamse achtergrond een feest van herkenning, voor nuchtere Hollanders een boek waarbij je af en toe van je stoel valt van verbazing…
Lees hier de recensie
Meer over ‘De laatste parade’
Rotterdamse presentatie van ‘Duivelsklauw’ met Koos Postema
Op dinsdag 6 mei 2014 vindt om 15.00 uur in Boekhandel Snoek aan de Meent 126 in Rotterdam de Rotterdamse presentatie plaats van ‘Duivelsklauw’, de debuutroman van Felicita Vos. In deze Roma-familieroman is Rotterdam een van de belangrijke locaties. Hendrik Brandt, de grootvader van Gina Brandt, de verteller in de roman, trouwt er vóór De Tweede Wereldoorlog en haar vader Heina en zijn zus Mimi worden respectievelijk geboren in de wijk Feyenoord en op de Schiedamsedijk. Aan de boekpresentatie wordt o.a. meegewerkt door Koos Postema.
Meer over ‘Duivelsklauw’
JP Den Tex op 4 mei 2014 in De Waag in Haarlem
Op zondag 4 mei speelt singer-songwriter JP Den Tex van 17.00 tot 19.00 uur in De Waag. De toegang is gratis! Taverne De Waag is misschien wel het beroemdste muziekcafé in Haarlem. Nog steeds treden hier wekelijks gevestigde namen en talentvolle muzikanten van over de hele wereld in de voetsporen van onder anderen Simon and Garfunkel, Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh…
Meer informatie De Waag
Meer over JP Den Tex bij Uitgeverij In de Knipscheer
Wim Rutgers Officier in de Orde van Oranje-Nassau
Bron foto Caraïbische Letteren
Prof. dr. G.W. Rutgers, buitengewoon hoogleraar aan de Universiteit van Curaçao, wonende te Aruba, is ter gelegenheid van Koningsdag 2014 bij Koninklijk Besluit benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Wim Rutgers is een van de grondleggers van de studie van de Caraïbische literatuur. Hij doceert en publiceert over literatuur en schrijvers van en over de voormalige Nederlandse Antillen en Suriname. Daarnaast was of is hij recensent voor o.a. Amigoe, Antilliaanse Dagblad, OSO en Ons Erfdeel. In die hoedanigheid besprak hij tal van uitgaven van uitgeverij In de Knipscheer waarvan een aantal hier te herlezen is.
«Een cadeautje om te lezen.»
Over ‘Azijn in mijn aderen’ van Orchida Bachnoe op WelkBoek, 25 april 2014:
Een razendsnelle roman met soms absurdistische trekjes. Wanneer je een fan bent van Bollywoodverhalen komen bepaalde dingen je bekend voor, bijvoorbeeld wanneer er in het laatste deel van het boek grenzen vervagen tussen realisme en fantasie. Als je bereid bent om je mee te laten slepen zul je geregeld prettig verrast zijn. De tragische zijde die altijd aanwezig is, blijft verfijnd op de achtergrond en zorgt ervoor dat het verhaal in balans blijft. Een cadeautje om te lezen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Azijn in mijn aderen’
«Je krijgt zin om zelf af te reizen.»
Over ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise op WelkBoek, 22 april 2014:
Een Nederlandse in Curaçao. Elodie verhaalt van haar eigen belevenissen, maar ook van schilderachtige figuren die ze tegenkomt op straat. Het land, de taal en de mensen worden goed getypeerd in deze verhalen. Het trekt, en het mysterie waart rond. Je krijgt zin om zelf af te reizen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Woestijnzand’