«Birney is een strijd aan het voeren. Dat levert fascinerende essays op, die roepen om weerwoord.» – Rien van den Berg

Over De dubieuzen van Alfred Birney in Nederlands Dagblad, 10 augustus 2012:
Birney is een nuttige dwarsligger, die betoogt dat wij zo verbaasd zijn over de intolerantie die zich van de samenleving meester lijkt te maken, omdat we die intolerantie vroeger stomweg ontkenden. Racisme en kolonialistische arrogantie maakten net zo goed deel uit van ons verleden als van het verleden van andere grootmachten.

Lees meer

«Absurdistische verhalen in de lijn van Ionesco, Jarry en Schwitters.» – Ezra de Haan

Over Voor de eerlijke vinder van Ilona Verhoeven op Literatuurplein.nl, 9 augustus 2012:
Het is proza dat een onthutsend inzicht biedt in de ongerijmdheid van het leven. Door met de onbevangenheid van een kind diverse onderwerpen aan te snijden, blijkt steeds weer meer mogelijk dan de lezer van tevoren dacht. Haar totaal eigen kijk op de wereld maakt de verhalen van Verhoeven tot een genot om te lezen. Met Voor de eerlijke vinder zorgt Ilona Verhoeven voor een frisse en totaal nieuwe stem in de Nederlandse literatuur.

Lees hier de hele recensie.

Roman Azijn in mijn aderen van Orchida Bachnoe leidt tot vragen in De Tweede Kamer.

Het Tweede Kamerlid van de PvdA, Khadija Arib, heeft op 29 mei jl. aan minister Schippers van Volksgezondheid, Welzijn en Sport vragen gesteld over zelfdoding onder Hindostaanse meisjes naar aanleiding van de die maand verschenen roman Azijn in mijn aderen van Orchida Bachnoe. De minister heeft de vragen op 5 juli jl. beantwoord. «Er is geen landelijk beeld of scholen aandacht besteden aan de problematiek rond zelfdoding onder jonge migrantenvrouwen. Wel vind ik de situatie zodanig ernstig, dat ik de sector via de VO-raad zal wijzen op de beschikbare informatie en hulp.» En: «Voor 15–30 jarigen is het de belangrijkste doodsoorzaak.» Vragen en antwoorden zijn opgenomen in de Handelingen van de Tweede Kamer der Staten-Generaal.

Alle vragen en antwoorden zijn hier te lezen.
Meer over Azijn in mijn aderen

«Extaze 3 bevat artikelen die teruggaan op gebeurtenissen in Den Haag rond de Tweede Wereldoorlog.» – J.H. Corts

Over literair tijdschrift Extaze 2012-3 door NBD Biblion, 18 juli 2012:
Marco Entrop bijvoorbeeld bespreekt de komst naar Den Haag van de cabaretgroep ‘die Pfeffermuehle’ van Erika Mann (dichter van de beroemde Duitse schrijver Thomas Mann). In een kort essay bekritiseert Ger Groot de wens van enkele voormalige ministers van de huidige regering excuses te laten aanbieden voor de mogelijke lakse houding van de toenmalige regering in ballingschap.

Lees hier de recensie

«Deze poëzie roept een soort intimiteit op die mij dierbaar is.» – Levity Peters

Over De muziek van het huis van Cor Gout op Meander Magazine, 21 juli 2012:
Het openingsgedicht ‘Bechstein’ gaat over de muziek die de dichter ervaart, maar welke soort blijft een raadsel. Het zal wel klassiek zijn, vloeiend als taal. (…) Ik moet bekennen dat dit wel een soort poëzie is waar ik een zwak voor heb (…). Het kost me weinig moeite mij erdoor te laten meeslepen in de ervaringen die zij probeert te beschrijven. In dit geval brengt zij mij in mijn oude huizen terug, en bij wat ik ervoer wanneer ik ze herbezocht. Ze roept een soort intimiteit op die mij dierbaar is. (…) Misschien heeft de dichter zelf het beste verwoord waar het hem om te doen was, in ‘Mijn fiets’:
[…]
want hij is al op jaren
mijn fiets
vriend
en evenknie
in het malen van
de melancholie

Lees hier de recensie

«Azijn in mijn aderen is een aanrader voor de literatuurlijst van middelbare scholieren.» – Jerry Dewnarain

Over ‘Azijn in mijn aderen’ van Orchida Bachnoe in De Ware Tijd Literair (Paramaribo), za. 28 juli 2012:
Bachnoe hangt met haar ‘Azijn in mijn aderen’ de vuile was van een gesloten gemeenschap dapper genoeg buiten. Voor mijn part mag zij nog een paar keer een wasje draaien, want de was is vuil genoeg! Dat is dus de meerwaarde van dit boek. Ook bespreekt zij een serieus onderwerp dat jongeren bezighoudt: ze verbreekt taboes door jongeren zelf als hoofdfiguren te gebruiken om hun eigen kommer en kwel aan de lezer kenbaar te maken. Dat doet zij heel knap door in deel twee van het boek haar hoofdfiguren te beschrijven alsof ze de acteurs zijn in een Bollywood-film.

Lees hier de recensie
‘To be or not to be, that’s the question’ DWT 28-07-2012 Azijn in mijn aderen-3

Breng uw stem uit op Inge Nicole Bak!

Inge Nicole Bak is voor haar novelle De tranen van de zeegans genomineerd voor de Rabobank Cultuurprijs 2012 (categorie Letteren). Een vakjury kent prijzen toe in de categorieën Letteren, Podiumkunsten en Visuele kunsten. De prijsuitreiking is op 7 september 2012 tijdens Kunst tot de Nacht, in Theater de Vest, te Alkmaar. Maar daarnaast is er ook een Publieksprijs in het leven geroepen waarop lezers kunnen stemmen.

Breng hier uw stem uit. Dat kan nog tot en met 8 augustus 2012.
Meer lezen over Inge Nicole Bak?
Inge Nicole Bak zien en horen?

«Jo Otten heeft wel een standaardwerk op zijn naam staan.»

Over Machiavelli, sleutel van onze tijd van Jo Otten bezorgd door Rob Groenewegen in Openbaar Bestuur, Tijdschrift voor beleid, organisatie & politiek, jaargang 22, nummer 7, juli 2012:
Hij raakte in de vergetelheid, de jong gestorven Rotterdamse schrijver en wetenschapper Jo Otten (1901-1940), die in 1928 promoveerde op een proefschrift over het Italiaans fascisme. Maar hij heeft wel een standaardwerk op zijn naam staan, namelijk een vertaling van Il Principe van de Florentijn Niccolò Machiavelli. Bij uitgeverij In de Knipscheer verscheen de zevende druk van Ottens postuum verschenen Machiavelli, sleutel van onze tijd (1940), gevolgd door diens Nederlandse vertaling van Machiavelli’s wereldberoemde en omstreden politieke geschrift Il Principe. Als gevolg van de oorlogsomstandigheden moest destijds het inleidende hoofdstuk uit het oorspronkelijke werk Machiavelli, sleutel van onze tijd worden geschrapt. Ook in latere drukken keerde het niet terug en werden er zelfs allerlei coupures in de tekst aangebracht. Deze zevende druk is compleet en voorzien van het nooit eerder gepubliceerde inleidende hoofdstuk.

«De begaafdste dichter die vandaag de dag op Zeeuwse bodem rondloopt.» – Mario Molegraaf

Over Nachtvlinders door het kattenluik door Chawwa Wijnberg in Zeeuws Tijdschrift, jrg. 62, nummer 3-4 [juli] 2012:
De dood is een belangrijk onderwerp in de bundel. (…)Toch kan Chawwa Wijnberg, schrijfster van beladen herinneringen, bespiegelingen over de dood, een cd die bij deze bundel hoort ‘Vrolijke Gedichten’ noemen. Met recht, zij verstaat namelijk de zeldzame kunst om het zware een beetje lichter te laten wegen.

Lees hier de recensie.

«Echo’s van ‘The Catcher in the Rye’ en ‘Heavenly Creatures’.» – A. Rampadarath

Over Azijn in mijn aderen door Orchida Bachnoe voor NBD Biblion, 11 juli 2012:
Het boek bestaat uit twee delen: Anjani en Teela, die allebei als ik-figuur hun verhaal vertellen. Hun stemmen bevatten echo’s van ‘The Catcher in the Rye’ en ‘Heavenly Creatures’, en dat doordrenkt met een pittige Bollywoodsaus en veel (Engelstalige) straattaal. (…) Dit debuut is verrassend, verfrissend en veelbelovend. Zowel geschikt voor volwassenen als voor tieners, scholen en andere instanties die met jongeren te maken hebben.
Lees hier de recensie