Albert Hagenaars – Bloedkrans. Gedichten

ALBERT HAGENAARS
Bloedkrans. Gedichten
Nederland
Ingenaaid 96 blz., € 17,50
2012
ISBN 978-90-6265-675-2

In het verhoopte midden van zijn leven gekomen, wilde Albert Hagenaars zich rekenschap geven van zowel zijn ervaringen als zijn poëtische ontwikkeling. In Bloedkrans brengt hij opnieuw liefde, lust en dood samen in een weefsel van herinneringen, ontmoetingen met andere culturen en religieuze verwijzingen.

De sfeerbeelden van een katholiek doordrenkte jeugd en die van reizen naar o.a. de Verenigde Staten, Mexico en Peru, het Midden-Oosten en Aziatische landen als China, Vietnam en Indo-nesië gaan echter al gauw over van persoonlijke avonturen naar algemene geschiedenis en van be-schrijvingen naar een eerbetoon aan de verbeelding.

Nog nadrukkelijker dan in zijn vorige bundel Tropendrift richt Albert Hagenaars zich op de thematiek van vruchtbaarheid (zie titel). De drang tot overleven vormt voor elke cultuur in sterke mate de basis van het geloof.

Ook de krachtige beeldspraak en de rijke klankovereenkomst, die een voortdurend beroep doen op een actieve inbreng van de lezer, maken deze teksten onmiddellijk kenbaar als gedichten van Albert Hagenaars. Ondanks hun heldere vorm doen de 80 gedichten zich gelden in de onbestemde ruimte van een poëtisch domein dat niet wil verklaren maar evoceren.

Albert Hagenaars is dichter en romanschrijver. Een deel van zijn poëtisch werk is niet alleen te lezen, maar ook (op muziek gezet) te horen op cd en te zien op dvd, zowel in het Nederlands als in vertaling.

«Formules die de wereld willen verklaren, geven geen verklaring voor het leed. Sterk in deze poëzie is dat Hagenaars geregeld de fictieve gedaante benadrukt van de opgevoerde personages.» –Y. Né in BN/De Stem (over Tropendrift, 2003)

Extaze 1 Droom op ander leven. Literair tijdschrift

EXTAZE 1
Droom op ander leven
Nederland
Ingenaaid, 17,6 x 24,8 cm, geïllustreerd, 120 blz., € 15,00
oktober 2011
ISBN 978-90-6265-684-4

Tegen de tijdgeest in verscheen het afgelopen voorjaar het nieuwe literair kwartaaltijdschrift Extaze.

Het 0-nummer werd met grote waardering ontvangen: «Na het lezen van Extaze blijft enthousiasme over, en het verlangen meer te lezen. Zo moet literatuur bedoelt zijn: het wakkert de geest aan en voert tot extaze» (Literair Neder-land), «Extaze gaat vier keer per jaar verschijnen. Dat wordt vier keer per jaar genieten» (Literatuurplein), «een mooi nieuw literair tijdschrift» (Leeuwarder Courant), «Het biedt een mengeling van literair-historische gedegenheid en niet meer al te extravagante avant-garde» (De Groene Amsterdammer), «een hartstikke fijn en goed gemaakt geheel» (De Contrabas).

‘Hoe nu, met onze culturele waarden?’ vragen Leo Samama, Tom Dommisse en Jan Paul Bresser zich af in een betoog, een essay en een kort verhaal.

Verder in dit nummer: gedichten van Pieter Boskma, Jaap Harten, Maaike Klaster, Hanz Mirck en Theo van der Wacht, korte verhalen van Ezra de Haan, Karel de Vey Mestdagh, Christien Kok, Ronnie Krepel, Nina Roos, Anneloes Timmerije, Jaap Harten en Murat Tuncel, een essay van Jaap Goedegebuure over Marlene van Niekerk. Rob Groenewegen schreef over leven en werk van Jo Otten en bezorgde twee ongepubliceerde stukken van deze schrijver. Het beeldend werk (ingeleid door E.M. Kort) is van Tjibbe Hooghiemstra.

Extaze 1 wordt op donderdagavond 20 oktober gepresenteerd met ‘Extaze in Pulchri’, een gevarieerd cultureel programma in Pulchri Studio in Den Haag.

www.extaze.nl

Glenn Pennock – Als gitaren schreeuwen. Novelle

Glenn Pennock
Als gitaren schreeuwen Novelle
Nederland
Genaaid gebonden met stofomslag 136 blz., € 17,90
oktober 2011
ISBN 978-90-6265-683-7

Er is een mysterieuze plek tussen leven en dood waar alle vraagstukken over verloren liefdes en bevroren ambities in je leven worden beantwoord.
Als gitaren schreeuwen, is een modern surrealistisch verhaal, dat heen en weer schakelt tussen droom, werkelijkheid en de visioenen van de hoofdfiguur Joe. Pennock speelt met thema’s als muziek, de cultus van verlichting, seks, geweld, familiebanden en vooral onbereikbare liefde. Met zijn liefde voor de gitaar als uitgangspunt en metafoor orkestreert hij een wanhopige zoektocht naar gevoelens en oplossingen die hem kunnen helpen om zijn diepgewortelde depressies en zijn hang naar de dood en onbeantwoorde liefde een plaats te geven in zijn leven.

In Als gitaren schreeuwen krijgt Joe in visioenen en dromen een hint van een universele sleutel. Het vinden en het gebruik van deze sleutel zal hem helpen, heilig te worden: heel. Het zal hem kunnen verlossen van de diepste pijnen die hem tergen; de druk die hem door de som van gebeurtenissen noodt tot terugtrekking. In deze terugtrekking flirt hij niet alleen met de dood in al zijn facetten, maar daagt hij De Creator, God, uit om hem te helpen al die zware en duistere gedachten te verbannen. Joe krijgt geen hulp van God, in dit verhaal de Bandleider genoemd. God, vindt dat hij dat zelf kan.
Op deze queeste krijgt Joe wel hulp van overleden mensen, zoals een oud klasgenootje. Maar ook in zijn dromen van beroemdheden zoals Jeff Healy, Jim Morisson en Jimi Hendrix – allen behorend tot de rij van reeds overleden gitaarhelden die hem hebben geïnspireerd. En ook van een vrouw op wie hij op afstand wanhopig verliefd is. De enige liefde die hij als onvoorwaardelijk ervaart is zijn gitaar. De gitaar die zijn innerlijke manipulaties tot bezwerende, schreeuwende tonen omzet. Een vraag om aandacht voor zijn pijnen en liefde.

De muziek die in Als gitaren schreeuwen zo’n belangrijke rol speelt is via de kleurrijke tag op het boekomslag op smartphone te beluisteren.

Klik hier voor het menu van de tag

«Er valt veel te genieten in deze bundel.» – Ezra de Haan

Over ‘Hé Patu / Waggeleend’ van Elis Juliana, gebloemleesd en vertaald door Fred de Haas op Literatuurplein.nl, september 2011:
Wie het in Nederland over de ‘Grote Drie’ heeft, weet dat het Reve, Hermans en Mulisch zijn. Praat je over de grote drie op Curaçao, dan bedoel je Frank Martinus Arion, Boeli van Leeuwen en Tip Marugg. Er zijn echter nog drie groten, die van de poëzie! Dit drietal bestaat uit Luis Daal, Pierre Lauffer en Elis Juliana (1927). Fred de Haas, vertaler van onder andere Borges, Neruda, Daal en Lauffer, vertaalde twintig-en-één gedichten van Elis Juliana en stelde een bloemlezing samen die van een uitgebreide inleiding en doorwrocht nawoord is voorzien. (…) Misschien is het laatste gedicht in deze bundel wel het meest indrukwekkend. Hier laat de dichter zijn meest bijtende kant zien als hij in de huid van Gouverneur J.D.Crol kruipt en de menigte toespreekt. Hij gaat terug naar 1 juli 1863. De toon die deze man aanslaat tegen de vrijgemaakte slaven spreekt boekdelen. Het maakt plaatsvervangende schaamte los. En dat is de bedoeling.
Lees hier de recensie

Meer over Elis Juliana

Elis Juliana – Hé Patu/Waggeleend

ELIS JULIANA
Hé Patu/Waggeleend
Poëzie, tweetalig Papiaments/Nederlands
Curaçao
Nederlandse Antillen
Ingenaaid 80 blz., € 17,50
oktober 2011
ISBN 978-90-6265-660-8

De Curaçaose kunstenaar Elis Juliana (1927) behoort met Luis Daal en Pierre Lauffer tot de ‘Grote Drie’ van de Antilliaanse dichtkunst in het Papiaments. ‘Antilliaanse dichtkunst’, want het zou niet juist zijn te beweren dat de bekendheid van Juliana als beeldend kunstenaar, dichter, schrijver en voordrachtskunstenaar zou ophouden bij de grenzen van Curaçao.

Het voornaamste doel van Elis Juliana is altijd geweest de mogelijkheden van zijn moedertaal, het Papiaments, tot op de bodem uit te zoeken en toe te passen in zijn werk. En daarin heeft hij zich, tot nu toe, een ware meester getoond, niet alleen in stilistisch opzicht, maar ook in de milde wijze waarop hij de Curaçaose mens in zijn beschrijvingen heeft geportretteerd. Hij schroomt niet deze mens te confronteren met zijn tekortkomingen en minder goede eigenschappen en stelt met de blik van een scherp observator de gemakzucht en de hypocrisie van zijn medemens aan de kaak. Maar hij doet dit zonder te kwetsen, zonder gebruik te maken van grove woorden, op een geestige manier en, bovenal, met een weldadig aandoende compassie.
Zijn vertolking van ‘Hé Patu’, staat, vooral bij de oudere Antilliaan, voor altijd in het gehoor gegrift. Dat is dan ook de reden waarom juist dít gedicht de bundel aanvoert onder de titel ‘Waggeleend’. En ‘Waggeleend’ zal ongetwijfeld het historisch patina krijgen dat nog steeds het gedicht ‘Atardi’ siert van Joseph Sickman Corsen, de dichter die aan de wieg heeft gestaan van de in het Papiaments geschreven poëzie.

Fred de Haas studeerde Frans, Spaans en Portugees. Hij was o.a. werkzaam in het onderwijs op de voormalige Nederlandse Antillen. Hij vertaalde werk van auteurs als Jorge Luis Borges en Pablo Neruda. Als muzikant (gitarist en zanger) bestudeerde hij de Zuid-Amerikaanse muziek en treedt hij sinds 1982 op met zijn muziekgroep Alma Latina.

«De Haan formuleert bedachtzaam en subtiel.» – Mark Weenink

Over ‘Scheren zonder spiegel’ van Ezra de Haan in La Chispa, 1 oktober 2011:
Het titelgedicht ‘Scheren zonder spiegel’ gaat over hoe je in het leven staat. Word je verlamd door angst, of durf je te leven en je te scheren zonder spiegel? (…) Hoewel de gedichten qua thematiek veelal universeel zijn, komt Suriname even boven drijven. Gedichten die natuurlijk, elementair en herkenbaar tropisch aandoen. (…) Met ‘Scheren zonder spiegel’ levert De Haan een ongrijpbare dichtbundel af die tot nadenken stemt en zeker schoonheid herbergt. In de gekozen woorden, maar ook zeker tussen de regels.

Lees hier de recensie

Meer over “Scheren zonder spiegel”

Boekpresentatie Glenn Pennock: Als gitaren schreeuwen

Op vrijdagavond 7 oktober vindt in Mondiaal Centrum Haarlem, Lange Herenvest 122, de boekpresentatie plaats van Als gitaren schreeuwen, de nieuwe roman van Glenn Pennock.

Als gitaren schreeuwen is een modern, surrealistisch verhaal dat heen en weer schakelt tussen droom, werkelijkheid en de visioenen van de hoofdfiguur Joe. Pennock speelt met thema’s als muziek, de cultus van verlichting, seks, geweld, Indische familiebanden en onbereikbare liefde. Joe’s innige band met zijn Fender-gitaar – ze vertegenwoordigt zijn ziel – triggert hem, doet hem op reis gaan naar binnen. Een reis naar de oerbron van zijn creatieve en muzikale meesterschap. Dat leidt tot een verrassende ontdekking. Op deze queeste krijgt Joe wel hulp van overleden mensen, zoals een meisje, een oud klasgenoot. Maar ook in zijn dromen van beroemdheden zoals Jeff Healy, Jim Morisson en Jimi Hendrix – allen behorend tot de rij van reeds overleden gitaarhelden die hem hebben geïnspireerd.

Glenn Pennock is zelf ook gitarist. Hij heeft een klassieke gitaaropleiding genoten, en speelt verschillende gitaarstijlen. Het kan niet anders dan dat de gitaar op deze presentatie een belangrijke rol speelt. Een aantal muzikanten, waaronder ook Haarlemse, zal vrijdagavond 7 oktober acte de présence geven op het podium van MCH.

Luister hier naar Glenn Pennock op Fender-gitaar.
En hier naar Glenn Pennock op Spaanse gitaar (met Iris op mondharmonica).

Aanvang 21.00 uur
Zaal open: 20.00 uur
Locatie: MCH, Lange Herenvest 122, 2011 BX Haarlem
Reserveren verplicht op glenn@thecoglecompany.com

Karel de Vey Mestdagh – Onder een hemel van tin

KAREL DE VEY MESTDAGH
Onder een hemel van tin
Nederland.
Roman
Genaaid gebonden met stofomslag
ISBN 978-90-8090-922-9
240 blz., € 19,50

In 2005 debuteerde Karel de Vey Mestdagh met Onder een hemel van tin, een roman in fragmenten, bijzonder fraai uitgegeven door Vorroux, waarvan in 2006 een tweede druk verscheen.

Oorlog en wederopbouw, het havenkwartier en de achterbuurten van Rotterdam, geweldloosheid en gewetensnood, het onderhandelingsklimaat in Kyoto en de krokodillen van Yamoussoukro, opstand in Curaçao en een bergetappe van de buitencategorie, liefhebben en doodgaan, uiteindelijk blijken ze één geheel te vormen. Het leven komt uit dit boek naar voren als een warreling van toevalligheden, met daar dwars doorheen een diplomatieke krijtstreep en een onverbiddelijke meet.

«De avonturen van de beroepsvergaderaar, de zorgvuldige en tegelijkertijd ontspannen stijl doen den-ken aan het werk van de diplomaat F. Springer.» – De Volkskrant

«Ik kan mij niet voorstellen dat iemand dit boek niet mooi zou vinden. Deze verhalen zijn veeleer een film, een emotie, die je steeds opnieuw kunt beleven en dan ook als nieuw ervaart.» – Carel de Haseth, Curaçao

«Dit is een apart debuut. Een gevarieerd boek… met een prachtige titel, ontleend aan een in Spaanse gevangenschap geschreven gedicht van Marcos Ana.» – NBD/Biblion

«Een kristallijnen stijl, waarin de woorden uit zichzelf flonkeren en dat kom ik maar heel weinig tegen.» – Jos de Roo, Aruba

Karel de Vey Mestdagh (1950) is werkzaam bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij groeide op in Rotterdam: een stad zonder hart, maar boordevol herinnering. Naast zijn diplomatieke en juridische werk heeft hij zich jarenlang intensief met het wielrennen beziggehouden en ontwierp hij het Cyclefit-meetsysteem. Hij publiceerde in binnen- en buitenland over internationaal-rechtelijke onderwerpen en over de ergonomie van het fietsen.

Joan Leslie – Compa Nanzi’s Capriolen

JOAN LESLIE
Compa Nanzi’s Capriolen
Antillen / Nederland
Ingenaaid, 192 blz., € 16,90
ISBN 978-90-6265-692-9

In Compa Nanzi’s Capriolen is Compa Nanzi, het Antilliaanse ‘broertje’ van de Surinaamse spin Anansi, géén spin maar een mens: slim, wijs, bijdehand, sluw maar zeker geen schurk. Net als zijn beroemde achtpotige naamgenoot haalt hij de wonderlijkste capriolen uit en weet hij handig gebruik te maken van de zwakheden en de naïviteit van zijn tegenstanders. Maar nooit zal hij iemand zomaar kwaad doen.

De Compa Nanzi van Joan Leslie is het voorbeeld van een ‘survivor’ en staat midden in het leven. In zijn avonturen komen algemeen menselijke thema’s aan bod zoals armoede, rijkdom, opvoedings-perikelen en het streven van ieder mens naar liefde en geluk. Maar ook misstanden als machtsmisbruik, discriminatie en het ontbreken van respect voor het multiculturele in onze samenleving worden niet geschuwd.

Nanzi omhelsde zijn vrouw. ‘Maak je geen zorgen, Maria. Het is tijd dat de rups een vlinder wordt. De tijd is gekomen dat ook wij onze thee uit kopjes met gouden oortjes gaan drinken.’
Het was niet de eerste keer dat Nanzi zulke mysterieuze uitspraken deed en Shi Maria begreep dat het onbegonnen werk was hem van gedachten te doen veranderen. Dat zou hetzelfde zijn als proberen een brandnetelstruik om te toveren in fluweel.

Net als in de verteltraditie van de Compa Nanzi-spinverhalen is letterlijk alles mogelijk. Het ene moment is Compa Nanzi een geslaagde zakenman, het andere moment een opstandige fabrieksarbeider. Ook is het de gewoonste zaak van de wereld dat hij in de meest extreme en fantastische situaties belandt. Shi Maria, de vrouw achter Compa Nanzi confronteert hem met de realiteit en weet hem met beide benen op de grond te houden.

Joan Leslie (Aruba) debuteerde in 2007 met de verhalenbundel De bloeiende flamboyant. Ook schrijft zij gedichten, recentelijk in de bundel Wie ik ben / Ta ken mi ta (2011).